De haken en ogen van een Noorse vistrip (1)

De haken en ogen van een Noorse vistrip (1)  

Tekst en fotografie: Geert Luinge

Hallo vismaat, ik weet niet of je van plan bent om binnenkort een visreis naar Noorwegen te ondernemen. 

In de ruim 40 jaar waarin ik daar samen met mijn vismaten heb gevist en rondgestruind zijn we een aantal problemen en lastige situaties tegengekomen waarvan we veel hebben geleerd. We hebben nogal wat (luxe-) problemen moeten oplossen, om de vissen te kunnen vangen die ik je hieronder zal laten zien. We zullen wat van onze jarenlange visreis-ervaringen doornemen.

Pure lessen uit de praktijk, zonder reklame voor merken hengels, molens, kunstaas, reisburo's of wat dan ook. Gewoon omdat het nuttige info kan zijn voor iedereen die een vistrip wil maken naar dit hengelparadijs. In ieder geval zul je aan de foto's kunnen zien hoe succesvol en mooi een Noorse vistrip kan zijn.

Elke vistrip begint altijd met de inpak-crisis thuis. Je kunt natuurlijk optimistisch de achterbak van je auto volgooien met hengelzooi en op eigen houtje naar het noorden rijden, maar dan blijkt Noorwegen een vreselijk groot land.

De stekken in zuid-Noorwegen zijn nog goed te doen. Het is ongeveer 1000 kilometer rijden naar de kop van Denemarken en de ferry brengt je in drie uur varen naar Kristiansand, dus dan sta je 's avonds al ergens met een hengel in de hand en heb je meteen vakantie. Maar zodra we over stekken gaan praten die ter hoogte van Trondheim, Skarnsundet en Hitra liggen moet je al gauw rekenen op een lange reis en een overnachting onderweg.

De afstand Amsterdam-Trondheim is zo'n 1750 km en dat is absoluut geen luxe vierbaans snelweg, maar grotendeels een provinciale weg door- en langs allerlei idyllische dorpjes, waar je soms stapvoets achter een boerentraktor aan moet rijden, dus dat schiet niet op. Maar de schoonheid van het landschap maakt wel een hoop goed.

Nee, dan is het toch vaak slimmer om met het vliegtuig te gaan. Dan ben je sneller ter plekke. Maar, je mag in het vliegtuig naar bijvoorbeeld de Lofoten een maximum gewicht aan bagage meenemen, en zelfs als je een extra koffer hebt bijgeboekt heb je nóg te veel spullen die je wilt meenemen! De grootste boosdoeners zijn natuurlijk de zware pilkers en loodballen, die je nou eenmaal nodig hebt om op diep water te kunnen vissen, maar hoeveel neem je er mee ?

Hoeveel verwacht je te verspelen? Welk gewicht heb je nodig? Je weet het nog niet precies, dus wat gaat er wèl en wat niet in de koffer? De laatste jaren vissen wij daarom steeds vaker met een pilker als lood.

Ik bedoel: we laten de doffe loodballen thuis en gebruiken als lood opvallend glinsterende pilkers die extra aandacht trekken, waar we de dreg vanaf halen. Zo zijn ze als lood en als kunstaas bruikbaar, dus dat scheelt in het totale bagagegewicht.

Verder kun je onderweg met het vliegtuig bijvoorbeeld de volgende potentiele probleemsituaties tegenkomen: Stalen thermosfles in de handbagage? Mag niet meneer. Pluggen met dreggen in de handbagage? Nee meneer. Fileer- of zakmes in de handbagage? Tuurlijk niet meneer!

Koffer toch een kilo te zwaar... dat wordt bijbetalen meneer. Hengelkoker apart inchecken bij de andere balie.... hopen dat alles in orde komt.   Maar... de hengelkoker weer uit het vliegtuig zien komen nadat we geland zijn??... Nee meneer!! Daar sta je dan, met karren vol bagage om een week te gaan vissen, maar... géén hengels gearriveerd!

Het is gelukkig goedgekomen en de hengelkoker is ons nagebracht, maar je staat toch stevig te balen. Tip: niet teveel hengels bij elkaar in de koker, wel foudralen erom, afvullen met poetslappen, goed dichtplakken, opvallende etiketten met naam en telefoonnummer en dan maar hopen dat het goedkomt.

Het is zeker niet mijn bedoeling om hier een klaagzang te houden over alles wat fout kan gaan, maar misschien dat jij de volgende keer wat aan hebt. Je geeft toch een hoop geld uit aan zo'n visvakantie, dus dan wil je graag dat alles goed verloopt.

Kijkend door het raampje van het vliegtuig zie je de besneeuwde bergen onder je door schuiven en het echte avontuur gaat nu beginnen.

Zodra je uit het vliegtuig stapt volgt er meestal een transfer naar de accomodatie. Als je mazzel hebt zie je dan een paar vossen, rendieren of elanden langs de weg, terwijl je door de taxi (met een enorme laadbak vol hengelzooi) naar het huisje wordt gebracht. Wie vroeg in het seizoen geboekt heeft kan in het noorden nog een weg vol sneeuw treffen.

Bij de meeste accomodaties in Noorwegen zijn de voorzieningen perfect. Dit is een land met luxe en welvaart, waar je als toerist in de watten wordt gelegd. Aan de huisjes mankeert niks, de boten zijn meestal picobello in orde, de veiligheids- en navigatie apparatuur is up to date.

Het barst er van de goeie visstekken en de Noren zijn altijd ontzettend behulpzaam en vriendelijk. Dus we staan te popelen om te gaan vissen en tuigen gauw onze hengels op, maar welke hengel neem je mee in de boot?

Moet de zware pook mee omdat we op diep water op grote kneiters gaan vissen of neem ik dat spinhengeltje mee voor het lichte makreel drilwerk? Hengels waar niet mee gevist wordt liggen- of staan altijd in de weg, dus we hebben liever geen overbodige hengels en onnodige troep aan boord.

Verder gaan de (waterdichte-) trommels mee, de laarzen aan (ook als het niet regent komt er vaak buiswater in de boot), de regenkleding altijd (!) mee, de warme reserve-kleren in een vuilniszak in het vooronder, de camera spatwaterdicht opgeborgen, de opgeladen(!) smartphone met het nummer van de hulptroepen erin, de gesmeerde boterhammen mee, de zonnebril op, de pet op, het (verplichte) zwemvest aan en gáán!

Dus toen was je vergeten een doek mee te nemen om je natte handen af te vegen, je thermosfles staat nog op het aanrecht en je krijgt een kouwe kont van die keiharde bootbank, dus je had een isolerend zitkussen willen meenemen (vastplakken anders waait 'ie overboord), plus een stuk foam-buis dat je om de reling kunt doen om je hengel te beschermen, plus een stevige langbektang om de vis te onthaken en een hoosblik om in te zeiken.

Dan zie je weer hoe belangrijk het is om altijd vooraf een gedetailleerde paklijst te maken. Check altijd alles voordat je de boot in stapt!

We moeten nu helaas pauzeren omdat deze serie artikelen nogal uitgebreid is, maar in de volgende afleveringen zullen we doorgaan met het evalueren van onze jarenlange vistrip-ervaringen.

Ik wil nogmaals benadrukken dat ik Noorwegen het allermooiste land van Europa vind, dus dat je er vooral wèl heen moet gaan, vooral om een geweldige vistrip te beleven!

Maar je kunt er tijdens die avonturen toch in lastige situaties terecht komen en sommige dingen kun je maar beter vantevoren weten, dan er achteraf achter komen.
Volgende keer laat ik je ook zien wat we gevangen hebben.

Vissersgroeten van Geert Luinge
g.luinge2@upcmail.nl