Hallo vismaat. Deze week gaan we een kijkje nemen op het Deense eiland Samsoe, waar ik een aantal stekken op het oog heb waar je vis zou mogen verwachten.
Maar zoals je hebt kunnen lezen waren mijn vangsten vorige week bij Ebeltoft nogal bedroevend, erg belabberd, zwaar teleurstellend en vèr onder de maat, of zeg maar gewoon: èrrug slecht.
Ik begon te twijfelen aan mijn eigen visvaardigheid en nadat ik àl mijn troeven had uitgespeeld kon ik nog steeds geen fatsoenlijke vis op de lijst bijschrijven. Onbegrijpelijk. Zit hier ('s zomers) nou ècht zo weinig vis ? We gaan het nog eens uitproberen.
Samsoe is een eiland aan de Deense oostkust, met een lengte van 27 km en een breedte van 5 km (ongeveer zo groot als Texel), waar je meteen bij aankomst wordt verwelkomd door een allesoverheersende rust en een gezellige boerse gemoedelijkheid .
Het hele eiland ademt een sfeer van landelijkheid, weidsheid en natuurlijke eenvoud. Het graan groeit op het land, de koeien grazen in de wei, de appels hangen aan de boom... en verder gebeurt er weinig. Wat een genot.
Dit is de ideale plek om je drukke Hollandse randstadhoofd leeg te maken en te onthaasten. Maar... ik ben hierheen gekomen om te vissen, dus meteen de eerste dag pak ik de hengels en rijd langs de kust op zoek naar een stek.
Hè, dat is nou jammer. Precies op de plek waar ik (ondanks de harde wind) had willen gaan staan (op een uitstekende punt vlakbij een uitdagend zwin) blijken konstant kite-surfers in een noodvaart langs te suizen en die dudes houden absoluut geen rekening met mijn lijnen, dus dit is een no-go-zone.
Nou is het mooie van zo'n klein eiland dat je maar een paar kilometer hoeft te rijden en dan kun je aan de andere kant ergens uit de wind staan, dus dat deed ik. Bij het idyllische haventje van Ballen zag ik niet alleen een heerlijk broodje gerookte zalm in mijn mond verdwijnen, maar ook een riante stek langs de kade waar je uit de wind kon zitten.
Daar bij die haven maakte ik eerlijkgezegd een domme fout. Dat ging zo : Ik rijd met mijn auto gewoon die havenkade op ... op zoek naar een goeie stek, maar ... dan ben je dus gebonden aan de plaatselijke verkeersregels... en die zeggen in dit geval dat ik niet voorbij een slagboom mag rijden... Maar... de beste stek ligt vijftig meter voorbij die slagboom... en hij staat nu ópen, dus... wat zou jij doen?
Ik ben stout en heb geen zin om een eind te zeulen met mijn spullen... dus ik rijd tóch die kade op. Ik stap uit, gooi de achterklep open, haal mijn feederhengel tevoorschijn en tuig op met een 3haaks paternoster met wapperlijnen en een pellet-voerkorfje.
Ik beaas de haken, gooi in... leg mijn hengel even op de kade... en wil nèt mijn hengelsteun uit de achterbak pakken... maar... op dat moment hoor ik het piepende geluid van een slagboom die dicht gaat... en in de verte zie ik een vent weglopen... Gvdgvd... Ze hebben me ópgesloten !
In een flits moet ik beslissen :
Ga ik akuut daarheen rennen om die gozer te achterhalen?
Of ga ik daar heen rijden met de auto ? ... maar dan blijft mijn hengel hier onbeheerd achter op de kade...
Of tuig ik eerst bliksemsnel af ? ... maar dan ben ik te laat...
Of blijf ik rustig afwachten totdat die slagboom vanzelf ooit weer opengaat ?
Wat te doen ? Nu beslissen !
Dus ik ren (voor mijn doen keihard) naar die slagboom in de hoop dat ik die vent met zijn sleutel nog kan achterhalen... maar zie hem nergens... Potverdikkie !
Ondertussen is mijn bloeddruk flink gestegen, want mijn beaasde hengel ligt nu onbeheerd op de kade en ik heb je vorige keer al verteld over hengels die de plomp in gingen, dus de adrenaline giert door mijn lijf.
Maar wacht eens even... zit die slagboom eigenlijk wel op slot ? Nee !! Hè gelukkig. Ik kan er gewoon door. Er hing wel een slot aan, maar dat zat niet op slot. Pfff...
Maar... wat nu ?
Ga ik hier nu heel relaxed naast de auto zitten vissen? ... maar dan moet je wel steeds die slagboom in de gaten houden.
Of ga ik eerst m'n auto terugzetten voor de slagboom? ... maar dan heb je niet alle visspullen bij de hand.
Of ga ik sowiezo nokken ? ...maar dan heb je deze visstek niet uitgeprobeerd.
Ik besloot om 'rustig' te blijven zitten en 'gewoon' die slagboom in de gaten te houden. Nou, ik kan je zeggen dat dat géén succes was.
Vroeger als jochie heb ik ook vaak zitten vissen zonder vergunning, maar eerlijkgezegd zat je nooit echt lekker en altijd schichtig om je heen te kijken. Als je kans hebt op een bekeuring (of met je auto kan worden opgesloten achter een slagboom) zit je nóóit lekker te vissen. Er wordt altijd een deel van de pret bedorven als je iets doet wat eigenlijk niet mag. Voortaan toch maar stoppen voor een slagboom.
De volgende morgen ga ik weer vol goede moed op pad. Ja, ik ben een optimist. Ik rijd naar een andere haven (Samsoe heeft 6 havens), parkeer daar vóór de slagboom, loop met mijn spullen naar de meest interessante stek, ik beaas mijn hengel en gooi in... en ik krijg meteen een harde tik op de top !
Tjonge, eindelijk een aanbeet. Wow ! Dat is een tijd geleden. Nu niet te haastig aanslaan... deze vis mag wel even doorbijten... en ja, weer een harde ruk op de top, dus ik hef de hengel en zet de haak... in de bodem. Geen vis, maar vast. Muurvast aan de grond. Geen beweging in te krijgen. Snotverdorie.
Na héél hard trekken komt de onderlijn los... er is alleen een haaklijn gebroken (mijn nylon haaklijnen hebben 6,8 kilo trekkracht en de gevlochten hoofdlijn heeft een trekkracht van 10 kilo dus dan kost vastzitten meestal slechts een enkele haak en komt de rest van de onderlijn weer heelhuids boven water.
Op de rommelmarkt (op dit eiland heeft elke boerin haar eigen kringloopwinkel) zag ik klossen lijn van 50 jaar oud met een trekkracht waar je nu om moet lachen, maar een moderne lijn van 6.8 kilo stuktrekken... dat kost verbazend veel kracht. Oppassen dat je niet je molen sloopt of in je vingers snijdt.
Dus ik knoop een nieuwe haak eraan ... en krijg weer beet, maar verdomme... zit meteen wéér vast. Donders! Houwen we dat zo ? Even een time-out. Even een moment pauzeren en nadenken. Wat is hier aan de hand ? Ik wandel langs de kade en kijk in het water... maar wacht eens even... wat zit daar aan die kademuur ?
Die is bezaaid met vlijmscherpe oesterschelpen! Tja... dan is de kans groot dat er ook op de bodem van zulke scherpe oesterbedden liggen, dus... ook dit is een no-go-zone. Tenminste... op de bodem kun je blijkbaar niet vissen en aan het oppervlak zie ik geen leven. Op naar de volgende stek. Daar kwam ik iets tegen wat altijd moeilijk blijft: het schatten van afstand.
Op de foto hierboven zie je twee wandelaars die naar de meest noordelijke punt van het eiland lopen. Nou hoort hierbij een Quiz vraag: Hoe ver is het lopen naar de uiterste punt ? (daar in de verte staan trouwens 2 vissers) Doe eens een schatting. Hoe ver denk jij dat de afstand is die de wandelaars nog moeten lopen ? Ik geef je het antwoord kado: de afstand van de wandelaars tot de punt is ongeveer 500 meter.
Maar nu de tweede vraag bij de foto hieronder: Hoe ver denk je dat de afstand is tussen de vissers op de voorgrond en de oranje paal/boei rechts in beeld ?
Even schatten... denk je dat je naar die boei toe zou kunnen zwemmen ? Hoe ver ? Het antwoord is: die oranje boei (zelfs zichtbaar op GoogleEarth) staat ongeveer 250 meter uit de kant.
Maar nu de derde vraag: Hoe ver denk je dat de afstand is vanaf die boei tot aan de windmolens aan de overkant ? Even inschatten... zou je daar heen kunnen varen in een roeiboot ? De afstand tussen die boei en de windmolens is maar liefst achttien kilometer ! Op het water zijn afstanden echt ontzettend moeilijk in te schatten.
Tegenwoordig hebben we allemaal GPS aan boord en dat is een makkie, maar als je vroeger (op zee) met het blote oog een kruispeiling moest doen... dan zat je er meestal een gruwelijk eind naast.
Zelfs als je een markeringsboei uitgooit (zoals bijvoorbeeld in zoet water bij het vertikalen op snoekbaars) dan blijkt die boei vaak verdomd lastig terug te vinden en ben je al veel verder afgedrift dan je zou denken.
Nee, op het water met het blote oog een afstand juist inschatten... dat is megamoeilijk. Daar kunnen een heleboel verdronken zeelui helaas niet meer over meepraten.
Tenslotte nog de opmerking dat als je inderdaad naar zo'n boei zou zwemmen, of als je met een roeiboot naar de overkant zou gaan varen... dan werd de afstand waarschijnlijk nog veel verder, omdat je door de wind en de getijdestroming opzij wordt gedrukt en beslist niet in een rechte lijn zult kunnen zwemmen/varen.
Om nog maar te zwijgen over stroomnaden en de kentering van het getij, want als je pech hebt moet je eerst naar links- en daarna naar rechts zwemmen/roeien en wordt het nog véél verder. Op de zee kun je je lelijk verkijken.
De volgende keer zal ik je vertellen wat er gebeurde toen ik naar die twee vissers toe liep, want hoewel een kilometer sjokken in een waadpak niet mijn hobby is... bleek het achteraf tóch de moeite waard.
Dat lees je volgende week.
Je kunt de vorige afleveringen over vistrips naar Noorwegen, Denemarken, de Middellandse Zee, Normandië, Ierland en Bretagne nog eens bekijken via deze link
Vissersgroeten van Geert Luinge
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
