Door Berthil Bos
Als auteur van Total Fishing kom ik vaak in aanraking met allerlei nieuwe producten die op de Nederlandse hengelsportmarkt hun opwachting maken. Van hengels tot splitringen en van molens tot tangen die je kunnen helpen met het ongedeerd terugzetten van je sportvis.
Voor het testen van al dat materiaal is er een testteam dat onafhankelijk en zeer zorgvuldig zijn werk doet. Afgelopen december kreeg ik van Henk Simonz het laatste prototype van de nieuwe GODFATHER III Specialist 2,70m in handen. Deze hengel, die je zowel als baitcaster als hengel voor de molen kan krijgen, is een kindje van Henk waar hij oh zo trots op is.
Aangezien ik nogal in de ban ben van het vissen met allerlei rubbercreaties, was dit dé hengel volgens hem. De hengel die ik kon uitproberen was geschikt voor een molen en daarom werd er de nieuwe Hypalite werpmolen van SPRO bijgeleverd.
Als verstokte reelvisser had ik liever de reeluitvoering gehad, maar achteraf ben ik blij dat ik deze combinatie heb uitgeprobeerd. Het werpen van verschillende kunstaasjes van licht (streamer) tot zwaar (shad 23 cm.) kan je met een molen zonder problemen doen, terwijl licht kunstaas een probleem kan zijn voor een reelcombinatie.
Dat ik zo enthousiast ben over deze hengel en molen komt waarschijnlijk ook omdat het allebei topproducten zijn, die als combinatie een perfecte verlenging van je arm is. Het testresultaat zal over een tijdje in een beknopt testrapport op TF komen te staan, maar door een bijzondere gebeurtenis komen deze hengel en molen nu ook even in beeld.
Het is maandag 7 januari als ik een visdag heb gepland. Mijn vismaat heeft afgezegd waardoor ik de boot thuis laat en de polder intrek. Voor deze visserij vanaf de kant is de Specialist 270 cm. een perfecte hengel, die met een werpgewicht van rond de 60 gram de meeste kunstaasje goed weg kan zetten.
In deze periode vis ik graag met shads van rond de 20 cm. omdat de roofvis graag een flinke hap wil bemachtigen waar hij of zij een tijdje op kan teren. Energie besparen en de winter doorkomen is het devies van de meeste vissen. Ik heb wat nieuwe Pro Shads van Fox Rage bij mij van 23 cm. die ook voor het eerst zwemles krijgen.
Ik vis alweer een dikke twee maanden met de GODFATHER III en elke zwembeweging van welk kunstaas dan ook is goed te voelen door de uiterst gevoelige top. Het mooie van deze hengel is dat hij erg veel kunstaas aankan en daarom vele hengels overbodig maakt.
Ik besluit de veenpolder te bezoeken waar ik in november nog een megasnoek van 133 cm. heb verleid met mijn shad. Mij is niets menselijks vreemd en natuurlijk hoop ik op een weerzien met deze gigant. Deze veenpolder heeft veel variatie en er zijn stukken met een behoorlijke relatieve diepte.
Al vissend kom ik in de buurt van de stek waar Misses 133 mij een nooit te vergeten moment heeft gegeven. Precies op de plek krijg ik een aanbeet en ik schrik me rot. Het wild bonken op de hengel verraadt een veel kleinere snoek en alle alarmbellen gaan weer uit bij mij. Het groene monstertje wordt netjes onthaakt en teruggezet.
Ik doe een stap naar achteren en voel iets onder mijn laars. Deze staat op de top van de hengel en van de 270cm. is nog maar 250 over… Altijd heb ik een reservehengel bij mij, maar waarom nu niet? Ik wil er mee stoppen, maar de dag is nog maar net begonnen en ik ben ver van huis.
Drillen met deze top is vragen om moeilijkheden…
Door de hoge kwaliteit van het carbon voel ik de shad nog wel zwemmen, waardoor ik niet opgeef. Ik vervolg mijn reis door deze polder en na ongeveer een half uur krijg ik weer een aanbeet op de nieuwe Pro Shad Natural Classics. Eigenlijk ben ik hier helemaal niet blij mee, want ik heb direct door dat het een grote vis is. Drillen gaat niet met een kapotte hengel, dus de slip gaat los.
Toch wil ik haar niet verspelen. In een ‘alles of niets-poging’ gaat de slip weer dicht en trek ik de vis naar mij toe. Zij lijkt overrompeld en komt mijn kant op. Mijn hand gaat richting kieuwen die wel erg groot zijn. In één greep land ik de vis die nog niet uitgedrild is. Het resultaat is een wild spartelende snoek op het gras.
Het is de eerste keer dat ik bij een vangst van een gigant geen lekker gevoel over het hele lichaam krijg. Een 126 cm. snoek ligt voor mij en verdient het om zo snel mogelijk weer terug te keren in haar eigen leefmilieu. Snel schiet ik wat plaatjes, maar ook daar gaat wat verkeerd door de natte omstandigheden.
In alle hectiek geen goed foto’s.
Gelukkig gaat de vis snel weer de relatieve diepte in en dat geeft mij gelukkig een goed gevoel. Door mijn gedachte schieten flitsen van: “Als de hengel onbeschadigd was geweest, dan waren er tijdens een mooie dril diverse mooie foto’s genomen en was de snoek goed uitgedrild geweest, waardoor deze niet daar het gras hoefde te stuiteren.”
De nieuwe Pro Shad zijn sterk, maar de tanden van deze snoek ook.
Ook besefte ik dat een vismaat eigenlijk onmisbaar is, al is het alleen maar om dingen te delen. Maar goed, eerst een vis van 133cm en nu een van 126 cm. in een oer-Hollandse veenpolder, gevangen aan kunstaas, is toch wel iets heel bijzonders en geeft mij stof tot nadenken. De GODFATHER III Specialist 270 cm. moet maar weer gauw in mijn bezit komen, want zonder hem is het niet compleet.
Berthil Bos
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
De haken en ogen van een vistrip: Fouten festival Noorwegen.
Willem Moorman -
Zicht op zeebaars: Kleur bekennen!
Willem Moorman -
Zicht op zeebaars: Zeebaars seizoen loopt op zijn einde…
Willem Moorman -