“Je moet het gewoon proberen, want je zult zien, Illex kunstaas is altijd net wat beter”. Dit wordt me met volle overtuiging aangehaald door Gunther Vandesande. Hier neem maar eens mee, en vis er mee! Let wel, ik moet het terugkrijgen hé, het is enkel eens om te gebruiken.
Nochtans is deze speld van een genormeerd merk. Eerder gokte ik al eens op goedkope Chinese spelden, maar dat was me niet bevallen. Die braken me te gemakkelijk. Ik grijp naar mijn visjas naar mijn voorraadje spelden. Daar zitten echter alleen nog oudere, gebruikte, dus is het tijd dat ik ze eens aanvul. Toch moet ik er daar ééntje uit kiezen. Ik peuter daarna, met mijn kleiner spinnertje, alle stekken uit waar ik baarsjes op kreeg. Er volgt geen enkele aanval en zo is het Wim’s shad die de volgende snoek oplevert.
Next pike
Het gaat lekker om de beurt nu. De volgende krijg ik te pakken in een wel erg bruine sloot. Mijn kabaalmaker valt er echter zeker genoeg op, want ik zag hem opstarten van ver; van diep onder de bomenrij. Hij heeft mijn kunstaas dus van meters ver al voelen aankomen.
Van meters ver
De volgende delen die aansluiten op dezelfde sloot zijn dan weer heel erg helder. Het zijn aaneengesloten ‘bakjes’ water van telkens een meter of 50 lang, en ze leverden ons voorheen al mooie resultaten. Nauwkeurig vissen we langs de plantenbedden. Op vele plaatsen is er erg weinig water tussen die planten in, maar ik vind dit zeer mooi vissen.
Weinig plaats om te gooien.
“Ja”, hoor ik mijn makker roepen. Zijn hengel staat goed te schudden op het ritme van de kopstoten van de groenjas die hij aan de haak heeft. Ik stap op hem af om te gaan fotograferen. Net als hij de vis tegen de kant aan heeft zie ik plots zijn hengel recht veren. Ai, denk ik die ging er ook af. Ik zie Wim echter zijn hengel op de kant gooien en toch grijpen naar het water.
Wim grijpt toch naar iets
Even later komt hij triomfantelijk recht, en heeft hij toch de snoek in zijn handen?????????????? Bleek dat er iets kapot was aan de onderlijn, maar dat de vis nog aan de shad vast zat. Wim zag zijn witte shad diep onder water liggen, en greep naar het punt waar de snoekennek zowat zou moeten liggen. Zijn gok was juist, en de uitgedrilde snoek had zich gemakkelijk laten grijpen. Leuk verhaal straks voor de andere vismakkers, dat is zeker
Toch bij zijn nekvel
Na-grinnikend gaan we verder. De concentratie staat al snel weer op 100%. Je moet hier namelijk goed geconcentreerd zijn, en direct na het te water geraken van uw aas al starten met vissen, of je raakt vast. De beloning in de vorm van een aanval, voelt dan des te meer verdiend aan. Pal tussen oever en een bed krabbenscheer komt die aanval. Ze is van erg kortbij, en zeer overtuigd. De dril gaat bijgevolg met veel gespetter in de oppervlakte door. Ik kan weinig plaats toegeven, en houd de vis kort. In weinig tijd, maar na veel oppervlakte gespletter, ligt hij dan ook op de kant.
Na veel spektakel
Machtig mooi toch, dit poldervissen. Zo vaak zie je de aanval, en dat is dan super genieten. We komen aan bij een verbreding waar zowat in het midden een leliënbed ligt. “Echt een plek voor de mother of all”, roep ik Wim toe.
Een stekje uit de boekjes
Ik gooi naar de overkant, en voer mijn kunstaas tot dicht tegen de groene bladeren. Pal naast het bed komt een keiharde knal op mijn hengeltop door. Ik sla instinctief even hard terug. Overdreven hard eigenlijk, en zeker volgens de grootte van mijn vangst. Helemaal niet een oma, maar eerder een kleinkind. De vis haalt met veel moeite het lijntje van 30cm op mijn meetlint. Wim’s gelach doet me weinig, want mijn tellertje ging toch maar weer naar boven
Zeker niet the mother of all
We zijn nu dicht bij de wagen, en onze magen zijn aan het knorren. Het lijkt ons een prima idee om wat energie op te gaan doen.
Bart Debaes
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
