De Allrounder 73   De Waal op met de bellyboot (2)

De Allrounder 73   

De Waal op met de bellyboot (2)   

Door Bart Debaes

Met mijn vele tientallen aanbeten wil ik natuurlijk hier doorgaan, maar ik heb het wel met hem te doen.

Ik stel voor om Maikel op te bellen, en te vragen als hij één van zijn demonstratie-belly-boten mee wil brengen. 

Frederiek vind dat hij dat toch niet kan verlangen van Maikel, maar aan de andere kant wil hij dat toch “motor-belly-en” wel eens graag aan de lijve ondervinden. “Je krijgt nooit nog zo een mooie kans”, zeg ik hem, “Het lukt wel”, en bel Maikel op. 

Die gaat zoals verwacht direct mee met het idee, en zal binnen een dik half uurtje ter plaatse zijn. We kunnen ondertussen rustig naar de aanmeerstek peddelen. Een mooie baars laat ik onderweg toch niet liggen!

Dikke dertiger.

Ik heb net geen twintig vissen als ik de witte bestelwagen herken die komt aangereden. Maikel heeft voor ons wel gelijk een ander voorstel. Hij reed deze morgen langs de Waal, en de stroming valt daar erg mee. Misschien moeten we die eens aanpakken, en dan leert Frederiek direct ook de mogelijkheden kennen op dit soort van wateren. 

Voor mij is het toch even twijfelen, het gaat hier ook zo goed hé. Maar aan de andere kant vind ik het vissen op een stromende rivier met de belly-motor machtig leuk, en bovendien heel erg efficiënt. 

Fré heeft eigenlijk wat teveel ontzag voor die rivier, maar we kunnen hem toch overhalen. Snel wordt alles ingeladen, en zijn we op weg. We zetten één wagen stroomafwaarts, en met de andere rijden we naar de stek waar we te water zullen gaan.

In de luwte achter een kribbe, geven we onze “Float-Plus-maagd” de tijd om het sturen wat onder de knie te krijgen. Algauw verschijnt zijn smile weer op zijn gezicht: “Wat is dit een tof systeem”, oppert hij al snel. “Wacht tot we hiermee achter de kribben aan zullen vissen, dan wordt je helemaal overtuigd”, motiveer ik hem nog wat extra. 

Aan de uitgang van een plas, krijgt hij zijn eerste beuk er op. “Wow, wat een knaller”, haalt hij aan; ”echt wel de hardste beet van de dag”. Het is dan tot nu toe ook zijn grootste vis van de dag, maar dat is niet moeilijk als je er nog geen had hé...

Zijn eerste van de dag.

Ik blijf nog wat aan de uithang treuzelen, in de hoop dat ik er ook nog wat kan plukken, maar het blijkt niet de slimste keuze. Pas als ik aan de eerstvolgende krib kom, vang ik nog een vis. Ook dit snoekbaarsje komt niet in de buurt van een PR.

Nog een tweejarige.

De wind is ondertussen al sterk verminderd, en warempel, de zon doet haar best om door de wolken te breken. Het kabbeltje zal ons nu zeker geen parten meer spelen. Je zou kunnen opperen dat er dan ook geen Float Plus meer van doen is, maar dan vergeet je wel dat de Waal een stromende rivier is, met behoorlijk wat ‘grote-boten-verkeer’ er op. Zonder aandrijving heb je hier echt niets te zoeken met de bellyboat, en ls de stroming sterker is geldt eigenlijk net hetzelfde.

Hou dit soort van giganten steeds in het oog.

Ik hoor gejodel en gelach achter me, aan de volgende krib. Er wordt daar duidelijk goed gevangen. Tegen de tijd dat ik aankom is de kermis wel al over. Maikel en Fré konden elk een paar zestigers plukken, maar vooral over de harde bonken zijn ze erg te spreken. Enkel jammer dat ze beide geen tijd namen voor een foto, maar ja, de volgende lag al weer ongeduldig op hen te wachten hé.

Fré is ondertussen helemaal zot van het aandrijfsysteem. “Waaw”, wat kan je hiermee perfect de kribben afvissen. Dat gaat echt vele malen beter dan met de boot. “Zie je wel”, haal ik aan. “Dit is echt de max om zo op stromende stukken rivier te vissen.” 

Door het feit dat ons drijflichaam stukken korter is, hebben de stromen en keerstromen veel minder vat op het geheel. Gewoon in de juiste richting wat bijsturen met de peddels, en zorgen dat de snelheid via de controller goed is ingesteld, en je kunt zowat ter plaatse blijven liggen boven op de diepste put achter elke kribbe. Daarna kan je je zeer geleidelijk laten afglijden op de stroming, en dan via de keerstromen terug keren naar de kop. Op die manier kan je perfect zowel met stroom, als de tegenstroom goed afvissen.

Fré met de stroming en Maikel met de tegenstroom mee.

Op die manier kom je ooit wel elke aanwezige roofvis tegen. Is het niet de eerste drift, dan is het de tweede, derde, enz…... We krijgen dan ook aan bijna elke krib aanbeten te verduren. Het is niet allemaal mooie snoekbaars, soms komt er ook baars tussenin. 

Ook baars ligt graag achter de kribkoppen.

“We” is dan eigenlijk verkeerd gekozen, want ik kan blijkbaar enkel grote stenen haken. Het is natuurlijk ietwat frustrerend als ik dan de anderen zie vis vangen, en dat ik zelf weer eens een nieuwe montage moet knopen. 

Bij de vangst van een knappe baars door Maikel, laat ik het knopen wat achterwege, want die vangst wil ik wel vastleggen. Motortje op full speed schuif ik er naar toe. Wat blijven dat toch vissen waarvoor je steeds weer een ‘waaw’ uit je stembanden laat rollen. 

Prachtige baars.

Eenmaal daarna terug geknoopt, beslis ik om een oranje shad te monteren die ik ooit bij kreeg bij de aankoop van een deel tweedehands kunstaas. Als het toch maar om weer te verliezen is, dan hang ik er geen van mijn lievelingen meer aan, is het zuinige idee. 

Ik zoek de put achter de krib en laat zakken. Bij het eerste optikken, gelijk een keiharde beuk. Ai, mis, vlug terug zetten. “BENG” daar is ie opnieuw, weer mis!! Ik ben efkes teveel onder de indruk, en vergeet bij te sturen, dus spoel ik wat weg. 

Vlug op de keerstroom draaien, en dan net dezelfde stek opzoeken. Hier, bij die snelle overgang tussen 4.2 meter naar zeven meter moet het ongeveer zijn. “BENG”, daar is de rover al weer en deze keer hangt ie! 

Zware harde dreunen komen door op de hengel. Mijn Tarentula-hengel kan niet dieper meer buigen, dus moet de Inspiration-molen komen bijspringen. De slip neuriet zijn lied op het ritme van de zware kopslagen. Hoe luider en langer het lied, hoe vrolijker ik wordt. 

Mijn smile zit ondertussen van oor tot oor, maar valt plots heel snel in een ander plooi. Dit gebeurt zowat even snel als het rechtveren van mijn hengel. Grmmmmbll, dit was nu echt helemaal niet gewenst!

Geen tijd voor een tranenvloed, want Maikels hengel staat ook weer goed krom, en de ondergaande zon biedt me mooie kansen aan. De controller van de motor gaat op 100%, zodat ik er snel bij ben. In tegenlicht schiet ik een aantal beelden.

Een ondergaande-zon-vangst.

De wind steekt weer meer en meer de kop op. Toch voelt het nog niet echt koud aan. Er is niemand die spreekt van stoppen, ach ja, wat wil je zo een mooie avond, met regelmatig actie. Toch zal er ergens een eind  aan moeten gebreid worden, we moeten nog 2u30 rijden straks, en het licht begint nu bovendien snel uit te gaan. 

Nog twee kribben en daar staat dan de tweede wagen, waarmee we de eerste gaan ophalen; want volledig tegenstrooms de Waal invaren is echt niet te doen. Ik kan het niet laten om de camera nog eens op te diepen om nog een sfeerbeeld te maken. Het blijkt niet erg mee te vallen, om bij dit gebrek aan licht op een wiebelende belly een stilstaand beeld te schieten.

Sfeerbeeld.

De camera gaat nu diep weg, dat zal wel de laatst te nemen foto geweest zijn. Ik glijd zacht langs de laatste lange kribbe. Op de dieptemeter staat 2.1 meter te lezen. Toch geloof ik er nog in. Het zou niet de eerste keer zijn dat we laat in de avond ondiep nog een 'boenk' te verduren krijgen. 

Het blijkt dit keer niet anders. Een stevige ruk lokt bij mij de aanslag uit. Direct na dit zetten van de haak, schiet een vis het wijd op. “Snoek”, gaat het door mijn hoofd. Bij zijn eerste sprong krijg ik het bewijs dat ik niet verkeerd gokte. De vis blijft net zo fel vechten, als van een riviersnoek wordt verwacht. 

Gelukkig heb ik al mijn hoofdlampje op, zodat ik kan zien waar de haak zich bevindt. Als de vis voor het eerste boven komt, zie ik het echter niet, want de shad is volledig verzwolgen. Oei, als de 27/00mm fluorocarbon het maar houdt. 

Dat blijkt uiteindelijk geen probleem, en de zeventiger kan ik wat later met de kieuwgreep pakken. Vlot kan ik hem ook onthaken. Jammer dat de camera nu zo diep weg zit. Met veel moeite geraak ik er toch zowat bij, maar dan begint de vis te kopschudden. 

Mijn vingers glijden hierdoor veel dieper naar binnen dan ik wens. Een paar stevige pijnscheuten duiden er op, dat ik weer een aantal dagen zal nodig hebben om mijn vingers te laten genezen. Als de snoek nog eens schudt, met hetzelfde gevolg, heb ik er genoeg van. Ik laat hem gewoon los. Die ene foto is het me nu niet waard. 

Dan valt mijn oog toevallig op het scherm van de controller. Ik ben verwonderd dat ik nog zoveel energie over heb in mijn batterijen! Die zijn gewoon nog half vol!

Nog halfvolle batterijen.

Ik heb tenslotte de ganse dag gevist in stevige wind, of in de stroming, en heb toch nog zoveel power over. Ik feliciteer Maikel nog maar eens met zijn uitvinding en de uitvoering er van. 

Frederiek is er ook gewoon vol van. Hij zou dit systeem zeker onmiddellijk willen. Helaas zit hij net nu thuis volledig in de verbouwingen, en zijn vrouw zou helemaal niet happy zijn moest hij dit nu aanschaffen. De centen moeten nu echt wel naar die verbouwing toe. Maar misschien oppert hij, straks als kerstcadeau? Aan zijn gezicht te zien meent hij het nog meer dan ik voor mogelijk hield.

Bart Debaes