We zijn vier dagen ver in het nieuwe jaar als ik nog eens in de belly zit. Heel veel wateren staan gezwollen en erg bruin. Daarom koos ik ervoor om een vaart aan te vallen, want vanwege het sluizensysteem is dit wat minder gevoelig aan die hoogwaterstanden.
Hier liggen nogal wat grote stenen beneden, en daar ik vermoed dat daar soms wel eens wat mosseltjes zouden kunnen op staan, probeer ik de vis naar dieper te water te maneuvreren. Hij vertoont echter het gedrag van een niet opgeleide hond. Hoe meer ik hem naar het diepe probeer te trekken, hoe meer hij de ondiepte op wil. Beetje bij beetje lukt het me dan toch om de vis op zo’n 8 meter diepte te krijgen. Niettegenstaande mijn toch stevige Fierce-hengel, kreeg ik hem nog niet van de bodem, daarvoor is hij nog steeds te sterk. Telkens weer nam hij daarvoor een aantal meter van de spoel. De slip van mijn ‘Inspiration’-molen staat nochtans stevig afgesteld!
Hoe verder de dril vordert, hoe minder ik overtuigd ben dat dit meerval zal worden. Maar, als dit snoekbaars is, zal dit toch wel een erg ferme bak worden! Beetje bij beetje kan ik lijn winnen. Niettegenstaande de toch stevige hengel duurt de dril toch al een behoorlijke tijd! Dan komt hij een eerste keer boven. Waw, wat een kasteel van een snoekbaars! Hij lijkt uitgevochten, maar als ik mijn hand uitstrek om hem te landen, gaat hij er nog eens hard vandoor. De molenslip zingt opnieuw zijn heerlijke lied, maar eigenlijk zou ik dit keer al zo graag hebben dat hij zwijgt. Nu nog deze vis verspelen zou echt niet tof zijn, en ik zag dat hij enkel met het dregje een beetje gehaakt zat. Als deze grote snorkelmans dan nog eens in mijn buurt komt, grijp ik snel toe. YES, gaat door mijn hoofd als ik de kieuwgreep heb toegepast. De vis denkt echter het tegenovergestelde, en gaat hard met zijn kop en zijn ganse lijf schudden. Nu is heel erg goed te voelen wat voor power deze vis in zijn lijf heeft, want ik moet erg veel kracht zetten om hem niet te moeten lossen. Gelukkig geeft hij zich daarna over.
Daar lig ik nu met deze prachtige vis, maar hiervan zelf een foto maken die de moeite is, is onmogelijk. Dat weet ik van eerdere pogingen met grote snoekbaarzen in de belly. Ik kijk om me heen en zie wat verderop de boot liggen van “FlandersFisher”. Ooit las ik in een verhaal van de Stekelridders dat dit een zeer sympathiek persoon zou zijn, en ik citeer de zin: “eindlaureaat bij de nationale verkiezing van de meest sympathieke persoon van het jaar”. Dit lijkt me dan ook de perfecte persoon om te vragen om een foto te nemen. De kop van de snoekbaars onderwater houdend, snor ik richting van die boot. De open bek werkt als een stevige rem op mijn snelheid. Gelukkig heb ik een Float Plus onder mijn bellyboat hangen, anders zou het veel te lang peddelen zijn geweest om die afstand te vervaren.
Ik roep de mannen aan, en ze komen aangevaren. Beiden blijken even verheugd met mijn vangst als ik zelf ben. Dat is bij vissers vaak al een goed teken, dan zijn het toffe. Natuurlijk willen ze een foto van me nemen, geen enkel probleem! Wat later kan ik poseren. Veel moet ik me niet forceren om er een glimlach bij te halen.
Ferme bak
Meten gaat natuurlijk ook stukken beter in een boot, dus hevel ik de vis over naar hen. Daar gaat hij op het meetlint dat 93cm aanduidt. Dit is mijn grootste snoekbaars die ik hier ooit ving, en veruit ook zeker de sterkste!! De Fierce-hengel was zeker niet te zwaar voor dit soort van tegenstander.
Meten is weten
Daarna gaat mijn nieuw plaatselijke ‘recordhouder’ snel terug. Ik wil hem nog even bij de staartstuk vasthouden om te laten recupereren, maar dat blijkt helemaal niet nodig. Onmiddellijk slaat hij stevig met zijn staart, en neemt zo met een stevige plets water als cadeau afscheid van me. Dit late nieuwjaarscadeau neem ik er graag bij in ontvangst. Dit was het zeker waard!
De avondkleuren verschenen ondertussen aan de einder. Ik blijf nog wat aan de boot van mijn fotografen hangen, en we praten wat; over………… vissen natuurlijk . Daarna nemen we afscheid, met de belofte van elkaar de foto’s door te sturen.
Tot de volgende
Hierbij wil ik hen dan ook daarvoor nog eens uitdrukkelijk bedanken. Ik zou zeggen, tot nog eens op het water, en hopelijk vang ik dan weer zo een mooi laat nieuwjaarscadeau. Of jullie vangen die, en dan speel ik heel graag voor jullie fotograaf.
Debaes Bart
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
