Het heeft heel erg lang geduurd voor het ons beiden paste om een daadwerkelijke datum te vinden om eens samen het water op te gaan; maar na anderhalf jaar gaat het vandaag toch echt eens lukken.
Ze geven zonnig weer met weinig wind. Niet bepaald het weer waar een roofvisser erg warm voor loopt, maar om een dagje op het water te zijn zouden er velen tekenen. Als dit dan nog eens met een waar coryfee mag gebeuren, gaan nog minder vissers klagen. Ik mag vandaag namelijk het water op met Luc Coppens, en als ik eerlijk mag zijn, dit geeft me wel wat zenuwen. Ik ben niet de persoon die transpirerend in de rij gaat staan om een handtekening van eender welke grote naam, maar mijn respect voor Luc is wel groot. Zeker niet alleen omdat hij al zoveel extreme vissen ving, en grote wedstrijden kon winnen, maar eigenlijk vooral omdat hij daardoor niet naast zijn schoenen is gaan lopen. Waar je van veel pro-staffers op de sociale media steeds meer kunt lezen dat ze wel eens lesjes in bescheidenheid en respect zouden moeten volgen, is dit bij deze ‘topvisser’ echt niet het geval.
Zonder stress wordt de boot klaargezet en getrailerd. Omdat ik niet veel ervaring heb met Westin-materiaal, en daarin wel wat verandering wil brengen, heeft Luc al een setje voor mij klaargemaakt. Snel ‘voel’ ik even de hengel, en hij bevalt me al gelijk. Hij is voorzien van een reel, en dat zal voor mij wel een beetje aanpassen worden, want ik vis niet vaak met licht aas en een reel. Nu en dan zal ik wel even een klein pruikje gooien die dag, maar het zal behoorlijk meevallen. Het voordeel is dat het plugje tijdens de worp niet tolt, en daardoor nooit verwart met de lijn.
Mijn hengel voor de dag.
Ik krijg een aantal crankbaits ter beschikking, want dit is de visserij die we voor ogen hebben. Het is zowat Lucs lievelingsvisserij, en vanaf nu tot eind september zal hij niet veel anders meer doen, haalt hij aan. Ik clips er één in mijn speld, die luistert naar de naam: Buzzbite in de maat 6cm, en test hem al eens voor mijn neus. Aan eender welke snelheid loopt het plugje kaarsrecht door het water, niettegenstaande de 80°° dikke fluorcarbon onderlijn. Dat recht lopen is zeker al een teken van goede kwaliteit. Het geeft me vertrouwen.
Een setje Buzzbaits ligt al klaar
Het is de bedoeling om heel wat stekken aan te doen, want binnen 14 dagen is het de World Crank cup Elite, en daar Luc zich voor deze wedstrijd heeft weten te kwalificeren, wil hij zich zo goed als mogelijk hierop voorbereiden. Prima voorbereiding is al zeker goed weten hoe elke mogelijke stek er uit ziet + nagaan als er eventueel roofvis ligt. Om hier geen stekken aan mogelijke concurrenten door te geven, zal je in dit stuk weinig foto’s zien waarop plaatsen herkenbaar zijn. We zijn een klein uur ver als de eerste baars zich uit het niets met een lichte aanbeet meldt. Hij zag in de Fire Perch-kleur van mijn plugje best iets smakelijk.
De eerste is voor mij
Baarzen liggen soms met meerdere samen, maar nu is dit niet het geval; op naar de volgende stek. Die bevindt zich bij een dam die bestaat uit 2 delen. Volgens mijn gids is deel 1 zelden vis brengend, deel twee zou een beter stuk moeten zijn. Deel 1 levert inderdaad niets op. Luc krijgt op deel 2 drie aanbeten. Het zijn echter zeer korte tikken waarbij de aanslag niets oplevert. De rovers zijn nog niet helemaal wakker.
Luc checkt de getijdentabel, want het valt hem op dat er wel erg weinig stroming staat vandaag. Bij nazicht is het nu zo goed als dood tij, dus een slecht moment. Riviervis is, net als soortgenoten uit de zee, pas goed actief als er stroming staat. We moeten ons bijgevolg voorlopig niet te druk maken dat we nog niet vlot vangen. Iets wat ons wel erg opvalt, zijn de eilanden drijvende flap die we overal tegen komen. Normaal zie je deze op de rivier zo goed als nooit, want ze worden gewoonweg weggespoeld. Het is duidelijk dat er de laatste tijd erg weinig neerslag viel.
Overal drijvende flap-eilanden
Als we wat later een paar stekken vinden waar wel wat stroming staat, leveren die echter ook niets op. Geen probleem, Luc kent deze wateren als zijn broekzak, en er zijn nog tig aan mogelijkheden. We varen steeds verder, en komen bij een stuk waar normaal veel begroeiing zou moeten staan. De planten zijn nu echter veel minder in aantal. Ik zie mijn kapitein veranderen van plug. Hij raadt me aan om het zelfde te doen, terwijl hij mij er een paar aangeeft. Deze Rawbite duikt een stuk minder diep, zodat we minder vaak zullen vastraken aan en in de planten. “Verlies die ene niet met al die vis-en bijtsporen”, zegt hij me nog, “Want daar ving ik al veel op, en ben ik erg aan gehecht.”
Deze Rawbite duikt minder diep
Als Luc na een hoeveelheid aan worpen plots aanhaalt dat het nu toch eens zou moeten gebeuren, zie ik hem net na zijn laatste woorden aanslaan. Hij had wat eerder voorspeld dat hij hier waarschijnlijk snoekbaars zou vangen, en dat dit steeds de wat grotere exemplaren zouden zijn. De snoekbaars die hij binnen brengt is wel kleiner van formaat dan verwacht. Toch zijn we al blij met de gekregen actie.
Wel kleiner dan verwacht
Debaes Bart
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
