Elk jaar is het op onze Ierse reis wel anders. Het ene jaar moeten we de vis uit de planten “koteren”, soms moeten we ze net voor de begroeiing zoeken, het andere jaar zitten ze op 3-4 meter, nog andere keren vinden we ze voornamelijk op 8-10 meter.
Een nieuw exemplaar dat er ‘verknabbeld’ uitziet na de trip
Deze Seducto Jerkbait, werd ondertussen door steeds meer vismaten in hun kunstaascollectie opgenomen. Telkens weer met volle tevredenheid. Vorig jaar had bijna iedereen er één of meerdere bij, en dit jaar ging ook de laatste man overstag. Hij heeft er volgend jaar zeker meerdere bij...
Deze kleine bruine was mijn beste versie
Het was over de ganse groep gezien duidelijk de hap die het meeste vissen binnen bracht, en dat in de diverse kleuren en uitvoeringen. De bruine snoek-imitatie deed het bij mij best, bij de rest was de fel gele versie hun topper.
Geel was top!!
Ook lepels deden het weer goed. Zeker op wind-arme dagen vind ik het heerlijk om er mee te vissen. Over onze groep gezien, scoorde de Syclops van Mepps in diverse uitvoeringen weer als beste. Maar de rest heeft geen zo een Ierse, merkloze gele lepel als de mijne meer. Die was voor mij dan persoonlijk weer de betere metalen waggelaar.
Mooi wind-arm weer om te lepelen
Op die laatste foto zie je dat we ook soms weer aan de slag gingen met meegesleept dood aas. De eerste dagen liep dat niet slecht, maar naarmate de week vorderde vielen de beten hierop stil. Het was dan vaak de extra miserie niet waard om die extra hengel op de belly mee te sleuren; toch niet voor die ene beet op een dag.
Ik stak weer een paar nieuwe uit te testen dood-aas montages samen. Voor het eerst maakte er een paar uit fluorocarbon. Ik wou eens af van de versies in staaldraad die altijd zo snel gekinkt zijn. Je bent dan namelijk nooit meer zeker van de sterkte van uw rig, dus is vervangen ervan de enige goede optie. In Ierland kan je dan echter nogal wat montages nodig hebben op een week.
Te snel gekinkt
Voor de mensen die nog steeds twijfelen als een fluorocarbonlijn snoektanden-proof is, kon ik die week wel duidelijk het bewijs leveren. Op die ene dood-aas-montage haakte ik zeker meer dan 25 snoeken, dus de lijn heeft in die momenten nogal langs wat tanden geschuurd. Hoogstwaarschijnlijk kan ze nog een tijd mee, maar voor alle zekerheid zal ik ze nu toch vervangen; temeer dat bij de Twinex dreggen hun kleine haakje is afgekraakt. Die zijn zeker niet zo sterk als de rest van de dreg, en breken dus helaas gemakkelijker af.
Platte tube en aan de overkant van het meer natuurlijk
Die ene moest ik wel afkraken, want hij zat in mijn bellyboat vast!!! Een hoog opspringende snoek, met een los slingerende dreg uit de bek, sprong op mijn buikboot, en natuurlijk greep die haak zich vast in mijn belly. Als gevolg: een scheur van een grote centimeter. Bijgevolg moest ik wel heel snel naar de kant peddelen om droog te blijven. De snoek bleef de ganse afstand tegendraads in de andere richting zwemmen natuurlijk, tot ik helemaal schuin hangend op de kant kon staan. Daar onthaakte ik hem zo rap mogelijk, en om dat vlotter te laten verlopen, moest ik het kleine omgekeerd staande haakje van de dreg afkraken.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
