Door Berthil Bos.
Laat ik dit klein artikeltje beginnen met dat onze geliefde hobby veel meer is dan het vangen van een vis alleen. Als het vangen alles bepalend zou zijn, dan noemden we het geen Vissen maar Vangen.
Ik heb menig visdag meegemaakt, waarbij het maar niet wilde lukken om een rover te misleiden en toch ging ik tevreden naar huis met de gedachte, de volgende weer een kans. Natuurlijk is het vangen van een in mijn geval snoek, snoekbaars of baars een prachtige bonus, maar zeker niet alles bepalend. Toch zijn er visdagen, waarbij je gevoel vanbinnen aangeeft dat er koste wat het kost een visje gevangen moet worden. Ik kan het niet uitleggen, maar iedere ervaren roofvisser maakt dat weleens mee. Je begint een dergelijke dag net als anderen, maar als het dan niet lukt, gaat het jachtinstinct op de hoogste stand. Alles doe je volgens het boekje en ook dingen die er niet in staan, terwijl Esox je geen enkele aanbeet gunt.
De enige van de dag, maar wat is de voldoening groot als zij weer teruggezet wordt.
Vaak zie je dan dat als de dag op zijn eind loopt, de concentratie verdwijnt en je eigenlijk voor Jan met zijn korte achternaam bezig bent. Het zijn vaak de vissers die vanaf het begin tot de laatste worp of de gehele dag trollend geconcentreerd zijn, uiteindelijk toch beloond worden. Gelukkig ken ik mijzelf een beetje en weet dat als er een dergelijk visdag bij mij voorkomt, ik in de laatste uurtjes ook wat gemakzuchtig wordt. Al jaren geleden heb ik mijzelf aangeleerd om dan alleen de in mijn ogen hotspots aan te vallen. Ik vis dus geen lange steriele stukken water meer af, waar je anders nog weleens een visje kan tegenkomen. Ik pak alleen nog de mooiste plekjes aan. Hierdoor verwacht ik op ieder moment een aanbeet, als mijn kunstaas langs een plantenbed, brugpijlers, inham, versmalling, kruising, duiker etc. gaat. Ook trollend vanuit de boot kan je dit doen, door een talud waar aasvis aanwezig is, eens zeer nauwkeurig af te vissen.
Ook kan een goede pauze met een lekker bakkie snert voor vernieuwde concentratie zorgen.
Deze hotspots zorgen ervoor dat je concentratie op peil blijf. Ik besteed dan ook een behoorlijk tijd aan een dergelijke stek en melk hem helemaal uit. Nu zal je zeggen, begin dan direct met deze manier van vissen, maar zo werkt het niet. Ten eerste laat je op deze manier veel water onaangetast, terwijl, als de vis los is, ook daar goede vangsten te behalen zijn. Ten tweede leer je op deze manier nooit een water goed kennen. Natuurlijk neem ik ze mee als ik begin te vissen en de concentratie nog hoog is, maar als de concentratie niet meer aanwezig is, pak ik uitsluitend dit soort stekken. Een goed voorbeeld maakte ik kortgeleden mee.
Na een drukke werkdag of zeg maar werkmorgen kon ik die middag even mijn zinnen verzetten met een hengel in de hand en wat kunstaas in een tasje. Ik wist nog ergens een poldertje te liggen, waar ik in de winter goed terecht kon. Ik was er al een tijdje niet meer geweest en was benieuwd of het allemaal nog zo was als in mijn gedachte. Natuurlijk was het een heel andere periode van het jaar, maar dan kon ik gelijk zien waar de planten zich bevonden. Het is altijd een goed idee om dit te doen in de zomer, waardoor je in de winter goede informatie hebt. Nou, planten genoeg in de diverse sloten en het was een soms een crime om bij de slootkant te komen door de vele en hoge vegetatie.
Gelukkig had ik shads bij mij, die ik had geprepareerd met een anti wier systeem, waardoor ik nog redelijk door het plantenrijke water kon vissen. Omdat ik toch een stukje had gereden voor deze stek, had ik al vanaf het begin het gevoel dat ik er alles aan zou doen om hier een visje te vangen. Het ging op dat gebied niet naar behoren of liever gezegd ik kreeg geen enkele aanbeet. De middaguurtjes vlogen voorbij en ik begon wat slordig te worden.
Doorzetten tot de duisternis is af en toe nodig.
Na een drukke werkdag of zeg maar werkmorgen kon ik die middag even mijn zinnen verzetten met een hengel in de hand en wat kunstaas in een tasje. Ik wist nog ergens een poldertje te liggen, waar ik in de winter goed terecht kon. Ik was er al een tijdje niet meer geweest en was benieuwd of het allemaal nog zo was als in mijn gedachte. Natuurlijk was het een heel andere periode van het jaar, maar dan kon ik gelijk zien waar de planten zich bevonden. Het is altijd een goed idee om dit te doen in de zomer, waardoor je in de winter goede informatie hebt. Nou, planten genoeg in de diverse sloten en het was een soms een crime om bij de slootkant te komen door de vele en hoge vegetatie. Gelukkig had ik shads bij mij, die ik had geprepareerd met een anti wier systeem, waardoor ik nog redelijk door het plantenrijke water kon vissen.
Omdat ik toch een stukje had gereden voor deze stek, had ik al vanaf het begin het gevoel dat ik er alles aan zou doen om hier een visje te vangen. Het ging op dat gebied niet naar behoren of liever gezegd ik kreeg geen enkele aanbeet. De middaguurtjes vlogen voorbij en ik begon wat slordig te worden. Ik viste weer richting auto en wist dat daar een verbreding in het water was, dat daarna onder de weg doorging. Natuurlijk had ik er al bij de start van de visdag al een paar worpen aan besteed, maar zonder resultaat. Eigenlijk wilde ik stoppen, maar mijn wil om een visje te vangen gaf mij aan, om het bredere stukje water met de duiker nog eens helemaal uit te melken. Hier en daar waren er wat open stukken, die als eerste werden bestookt. Lange tijd gebeurde er niets, terwijl ik wel het gevoel had dat Esox ergens op de loer lag.
Zeer gedreven ging ik door en dat wierp zijn vruchten af. Toen ik mijn geprepareerde shad echt tegen en door het groen presenteerde was daar die tik waar wij allen zo verliefd op zijn. Hij of beter gezegd zij voelde meteen goed en massief aan. Ook het gedrag verraadde direct een behoorlijke snoek. Lekkere bonken op de hengel met af en toe een spurt. Natuurlijk kon ik ook snel het lichaam zien door het ondiepe water, waardoor het doorzetten een gouden randje kreeg. Een behoorlijke groenjas, zorgde ervoor dat mijn jachtinstinct bevredigd werd. De aanhouder en de concentratie waren de winnaar deze dag, terwijl het doorzetten tot de duisternis niet de mooiste beelden gaven, maar dat nam ik op de koop toe.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
