Bijtmomentje op openingsdag
Door Daniel van der Post
Zaterdag 31 Mei 2014, eindelijk na wekenlang ongeduldig wachten is het dan zo ver. De gesloten tijd is weer voorbij en we kunnen eindelijk met kunstaas achter onze gestekelde vrienden aan. Ik heb zelden zo naar een seizoen opening uitgekeken als dit jaar. Hoe dat komt?
Het zal er waarschijnlijk mee te maken hebben dat ik het steeds leuker begin te vinden om de snoeken en snoekbaarzen te verleiden tot een aanbeet.
Schitterende zonsopkomst tijdens deze openingsdag.
Begin het spelletje steeds een klein beetje beter te snappen al moet ik erbij zeggen dat er voor mij nog steeds enorm veel te leren valt. Aan het materiaal zal het niet liggen. Daar zijn de afgelopen weken de nodige uren, wat zeg ik, dágen aan besteed zodat alles piekfijn in orde is om deze openingsdag te kunnen knallen.
De avond ervoor heb ik alle benodigde spullen klaar gezet en ben ik lekker vroeg naar bed gegaan aangezien de wekker op een niet christelijke tijd stond ingesteld…Het zal de adrenaline zijn geweest want er kwam weinig terecht van het slapen, uiteindelijk toch nog een paar uur mijn ogen dicht gehad voordat om 03.00 uur de wekker ging.
Zal rond de klok van 04.30 uur zijn geweest dat mijn kajak het water in gleed en, jongen wát had ik er zin in! De stek lag er fantastisch bij waarbij de ochtendnevel boven het water hing en de lucht prachtig kleurde van de naderende zonsopkomst.
Binnen tien minuten had ik de eerste snoekbaars te pakken, een heerlijke knal op mijn shadje en voilà.
Eerste vis van het nieuwe seizoen.
Toch werd het al snel duidelijk dat er gewerkt moest worden om de vis tot een aanbeet te verleiden. Ik zag niet echt veel vis op mijn fishfinder en het was meer de stekkennis die de doorslag gaf zodat er af en toe toch wat boven kwam.
Maar ja, mij hoor je niet klagen als je wat vangt in een omgeving die er zo uit ziet.
Snoek tijdens de vroege uurtjes.
De uren verstreken en zo nu en dan kwam er een visje boven in de vorm van snoekbaars, baars en snoek. Ondertussen ben ik nog wat bevriende vissers tegen gekomen. Ook altijd leuk om effe bij te kletsen en ervaringen uit te delen.
Het zal rond het middaguur zijn geweest dat ik Leo Luijten tegen kwam die ook vanuit een Hobie Outback kajak vist. We gaan wel vaker met samen vissen. wat altijd gezellig is. Leo weet ook altijd zijn visje wel te vangen. Zo ook deze dag. Op het moment dat ik Leo zie, vangt hij twee vissen binnen een paar minuten terwijl het bij mij toch al een poosje rustig was…
Vismaat Leo met snoekbaars.
Hmmm…toch maar eens ander kleurtje proberen dan en ik knoop er een zelfde kleur shad aan als er bij Leo aanhangt en prompt krijg ik weer aanbeten…Het blijft toch een aparte bezigheid dat vissen…Ik weet binnen een paar minuten een paar leuke snoekbaarzen te foppen.
Het begint ondertussen wel iets harder te stromen wat natuurlijk ook de oorzaak zou kunnen zijn dat de vis begint te azen. Feit is wel dat we beide wat meer vis beginnen te vangen dan de afgelopen uren. Als ik daarna op een mooi stekje ben aangekomen is er echt sprake van een bijtmomentje.
Een mooie snoekbaars van net geen 75 centimeter klapt op mijn shad en word na een paar foto’s weer keurig terug gezet.
Een fraaie snorkel...
Vervolgens gebeurt er een hoop in slechts een paar minuten tijd…Weer een beuk op mijn shad en het voelt als een mooie snoekbaars echter na een seconde of tien schiet ie los….. Ik gooi opnieuw in en dit word bijna gelijk gevolgd door een nieuwe aanbeet. Weer schiet de haak los na een paar tellen.
Lang balen zit er niet in als ik mijn shad wederom op de zelfde plek ingooi volgt er weer een aanbeet ditmaal voelt het als een goeie snoek. Een mooi run en ……los.
Grrrr…hier klopt iets niet en bestudeer mijn shad eens goed waarbij ik constateer dat de haakpunt iets is uitgebogen, niet veel maar misschien net genoeg om de vissen goed te kunnen haken.
Ik buig de haakpunt iets terug gooi wederom op exact het zelfde plekje in en gelijk weer een goeie aanbeet en…..weer schiet de shad los.
Niet te geloven! Nou, op dat moment was ik er klaar mee en verwissel de shad voor een groter exemplaar, gooi weer in en na een aantal worpen word dit beantwoord met een harde aanbeet. Nu blijft ie gelukkig wel plakken…..
Eindelijk na al die missers de beloning…
Een mooie snoekbaars van rond de 75 centimeter bleek de dader. Hierna ben ik nog geruime tijd aan het gooien geweest omdat er voor mijn gevoel meer viel te behalen.
Echter, de stroming viel er een beetje uit en het bijtmomentje zat er klaarblijkelijk weer op. Deze paar minuten zijn dan toch de momenten die je lang bij blijven en zijn onder andere datgene wat onze hobby zo mooi maakt.
De onvoorspelbare factor maakt het tot een altijd spannende bezigheid die ze ook wel “vissen” noemen. Met het afnemen van de stroming en het aantal aanbeten vond ik het welletjes geweest en ben uiteindelijk van het water gegaan waarbij de teller op 15 vissen stond.
Toch was het een geslaagde openingsdag met goed gezelschap en een aantal fraaie vissen.
Op naar het volgende avontuur...