Bellyboot trip Ireland - deel 3

Bellyboot trip Ireland (deel 3)

Door Bart Debaes

Vierde dag

Een half uur vroeger op want vandaag moeten we een kleine twee uur rijden. We trekken naar Bundoran, alwaar visgids Michael Patton ons zal opwachten voor een dagje pollakvissen en eventueel zeeforel.


Op weg naar Bundoran

We kennen Michael en de schipper – Paddy van de Bundoran Star
www.bundoranstar.ie – nu al een tijdje, kunnen elkaars humor appreciëren en de sfeer zit er direct in.


Visgids Michael Patton

Het is een uurtje varen naar wat een topstek zou moeten zijn. Pollakken vangen we hier als volgt: een inlinelood van 30 gram monteren we boven een fluorocarbon onderlijn van 2 meter met onderaan een lange twisterworm. Het is de bedoeling dit te laten zakken tot op de bodem en dan heel erg traag nar boven te spinnen. Het belangrijkste en moeilijkste is om nooit maar dan ook nooit te slaan.

Afgrijselijk problematisch als je gewoon bent om te verticalen. Al bij de eerste drie meter die ik binnenspin begint de hengeltop te beven en door te veren. Ik kan mijn zenuwen bedwingen en daar is dan eindelijk het bevrijdende geluid van de slip.


Leuke pollakken werden er gevangen.

Het eerste uur komen regelmatig vissen binnen en ieder die zich niet kan bedwingen tijdens de beet wordt wat uitgelachen en joviaal berispt met “never strike, whatever you do, never strike”. Peter en ik staan naast elkaar als plots onze spinhengels bijna uit de handen worden gerukt. De slip maakt overuren en we zien ons al gekroond met de T-shirt van “pollak-king 2010”.


Knappe gullen voor Iedereen.


De grootste gul was voor Tom.

Het blijken echter gullen te zijn van een mooi formaat. Michael vist voornamelijk met natuurlijk aas op de bodem als voorbereiding op een grote wedstrijd en vangt meerdere soorten.


Mannetjes lipvis met de mooiste kleuren.


Vrouwetjes lipvis.

Heel mooie lipvissen, pollak, gul, leng, enz. Een aantal van die vissoorten worden ter plaatse gefileerd en gaan in de kajuit in de pan. Verser uit de zee kan niet en puur in de boter gebakken kan ieder zijn lievelingsvis uitkiezen. De leng valt bij iedereen het meest in de smaak. Het tij valt echter stil en zoals ons voorspeld, ook de beten.


Verser uit de zee kan niet.

Het aantrekken van het tij brengt echter weinig verbetering, ook niet op de andere stekken die we nog aandoen. We hadden afgesproken om de belly’s ter zee te laten op een goede stek, maar moesten dit achteraf bekeken vroeg in de ochtend hebben gedaan.


Bundoran city

Door het koude voorjaar zijn een aantal vissoorten nog niet voldoende op de stekken, zo was dit de eerste keer ooit dat er in april geen makreel werd gevangen. De 33 knappe, en sterke zeevissen, waaronder een gul van 67 centimeter en een pollak van 65 centimeter, waren deze scheve schaats door snoekvissers zeker waard.

Volgende week deel 4

Eerder versschenen: deel 1 en deel 2