Bellyboot trip Ireland (deel 1)
Door Bart Debaes
Ik ben al een uur te vroeg wakker en wat verloopt de tijd toch veel trager ’s nachts. Hier kan ik niet meer liggen wachten, dus hop het bed uit. Om 3 uur komen mijn 4 maten me hier thuis ophalen en dan moet ik dus zeker klaar staan. Hengelkokers laden, nog wat gerief verdelen en we kunnen vertrekken.
‘Hot Tom’ in de luchthaven.
Eerste dag
De heenreis vanuit Charleroi verloopt voorspoedig. Na al die jaren zijn we het al gewend geraakt dat we in de luchthaven nieuwsgierige blikken vangen vanwege die hengelbazooka en onze uitrusting, maar dit jaar hebben we een extra joker mee. Het 8-mm dikke neopreen waadpak van Tom was een aanfluiting voor de 15 kg-limiet van de bagage en dus trok hij het maar aan… Met zijn vier extra truien om zijn lichaam steelt hij de show en is hij letterlijk en figuurlijk “hot”.
Met drie bellies op het dak, klaar om te vertrekken.
Iets voor 14.00 uur stappen we in onze bellyboten en in één van de vele meren uit de streek rond Cavan. Dat eerste meer levert eigenlijk helemaal niet veel op: met z’n vijven vangen we slechts zes snoeken in 3 uur, en het zijn dan nog kleintjes ook. Bovendien is Tom nog altijd ‘watje’ (ons codewoord voor ‘niets gevangen’) en gezien de watjes ’s avonds moeten trakteren in de pub, is dit dus een prima moment om te verkassen. We rijden naar één van onze favoriete wateren, een grote plas met veel kleine snoek in het open water en de grote lummels in de plantenbedden.
Een grote plas.
Opnieuw vallen de vangsten tegen. In drie uur vissen vangen we ditmaal 13 snoeken, en er is wederom geen lijn te vinden in de vangsten. De aanbeten komen zowel van het open water als vanuit de oevers, maar nergens gaat het hard. Hetzelfde geldt voor het kunstaas: ik vang het beste op een mid spigg, maar bij de anderen blijken spinnerbaits, lepels en kleine rammelpluggen net zo goed te scoren.
Ik vang best op de mid spigg.
Enkel jerkbaits en grote pluggen leverden niets op. Zijn we te vroeg? Is het water nog niet voldoende warm? Zijn de snoeken aan het paaien? De dag bracht ons vragen genoeg om de avond te vullen.
Tweede Dag
We denken dat de waterhelderheid niet optimaal was en besluiten om te kiezen voor de helderste plassen van voorgaande jaren. Onze eerste keuze van de dag voldoet hierin wel.
Doodaashengels in stelling.
We hebben ondertussen ook onze deadbaithengels in stelling gebracht, want we weten dat we hiermee meestal de big boys kunnen verleiden. We vangen samen in vier uur 33 snoeken en ‘ex-watje’ Tom neemt zijn wraak met de eerste meter van de trip.
De ‘rocksweepertest’.
Hij was met een spiksplinternieuwe hengel in de weer, een Rocksweeper van ABU, en zo’n vis is natuurlijk altijd een mooie opener voor nieuw materiaal. Zoals zo vaak werd de dode aasvis aan de bijhengel te grazen genomen terwijl hij ter plaatse stil hangt. Ik stel me dan altijd voor dat de snoek al een tijdje het gedwarrel van een gesleepte aasvis volgt om dan toe te slaan als alles stilvalt.
De eerste meter van de trip.
Maar nummer twee van de dag toont ons hoe we de rest van de week het beste zullen vangen. Het achterste deel van dit water heeft een plateau van 1,8 tot 2,.4 meter en is ongeveer 2 voetbalvelden groot. Hier wordt regelmatig gevangen door iedereen. Hoe lang we er ook maar blijven vissen, steeds knalt er wel weer een nieuwe snoek op.
Heffen die meter.
Er komt zelfs een hert te water om te kijken wat daar allemaal gebeurt. Een paar keren wordt een snoek een tweede keer gevangen, en dat is duidelijk te voelen aan de dril, want die stelt niets meer voor.
Een hert komt kijken wat dat gespetter allemaal voorstelt.
De voorkant van het water heeft ook een lange strook van die diepte en met onze nieuw opgedane kennis bestoken we ook dit stuk geruime tijd. Dit geeft ons hetzelfde resultaat: we vangen en blijven vangen. We vissen alle 5 achterelkaar aan, maar de laatste vangt niet minder dan de eerste.
Met een big smile.
Als we het eind nog eens heen en terugvaren blijven ook dan nog de beten komen. Kleine lepels zijn duidelijk favoriet. Ver gooien en aan een behoorlijk stevig tempo boven de aanwezige planten bedden binnenhalen, is de opdracht. We eindigen hier met gemiddeld 14 vissen per man en dat in slechts 5u30 vissen. De dromen zijn zoet deze nacht…
Net voor de zoete dromen…
Volgende week deel 2