TotalFishing

De grote uitdaging

Door Robert-Paul Wolters

Inmiddels is de belly boat alweer heel wat jaartjes ingeburgerd in hengelsportland. Met name de nieuwe generatie snoek- en snoekbaarsvissers hebben de lol, maar ook de efficiëntie van de belly boat ontdekt. Als je meerdere belly boats hebt, zoals ik, dan kun je bovendien ook vaak iemand meenemen.

En zonder uitzondering zijn deze ‘opstappers’ na hun eerste belly boat-ervaring verkocht en wordt spoedig een eigen set aangeschaft. Een positieve ontwikkeling, want ook de ‘niet-vissers’ (en dat zijn er nog steeds een heleboel) staan vaak erg positief tegenover deze manier van vissen. Goed voor het imago, zo’n belly boat!

Je hoeft de vis niet altijd midden op de grote plas te zoeken.

Maar buiten dat blijkt dat de mogelijkheden veel groter zijn dan je in eerste instantie van zo’n klein bootje zou verwachten. Werd voorheen slechts gevist op kleinschalige watertjes waar het vaak niet mogelijk is een boot te water te laten, tegenwoordig wordt de uitdaging vaak gezocht op het grotere water. Grindgaten, kanalen, rivieren en grote plassen. Het is een aparte beleving, vanuit zo’n opblaasbare donut op dergelijk groot water. Maar ik trap een open deur in als ik zeg dat er soms ook risico’s aan zijn verbonden. Vandaar dat ik in onderstaande nu eens niet zozeer in wil gaan op de vistechniek, maar meer op de veiligheid.

Veel belly boaters die ik ken, mijden zonder uitzondering water waarop intensieve scheepvaart voorkomt. En er zijn dagen dat ik deze vissers enkel gelijk kan geven. Veel pleziervaartuigen beseffen soms niet hoe kwetsbaar je bent. Begrijp me niet verkeerd: vaak gaat het erg goed, wordt vrolijk gezwaaid en gaan ze ook netjes een beetje voor je aan de kant, als die mogelijkheid er is. Maar soms gaat het heel anders.

De kunst is om van tevoren de scheepsvaart een beetje in te schatten. Veel plassen zijn in het zomerseizoen ware speeltuinen voor pleziervaart, en geloof me, daar wil je op dat moment niet zijn. Vaarten en riviertjes zijn daarentegen vaak ‘doorgangsroutes’ waar geen ruimte is voor allerhande waterscooters en andere snelheidsduivels. Op dit type water kun je daarom ook in de zomer goed terecht, mits je een paar regels in acht neemt.

Belangrijk is om tijdens het vissen regelmatig om je heen te kijken. Je moet als het ware een paar ogen in je achterhoofd hebben, zodat je ruim van tevoren de passerende boten ziet aankomen. Kijk vooral of ze jou ook zien! Op dit soort doorgangsroutes is het vaak een kleine moeite voor een passerende schip om een paar meter uit te wijken en vaak is dat ook geen enkel probleem, als er tenminste niet een boot op hetzelfde moment vanuit de tegenovergestelde richting komt. Is dat wel het geval, besef dan heel goed dat JIJ op dat soort momenten degene bent die dient uit te wijken.

Ga daarom niet midden op het water peddelen, maar blijf op bereikbare afstand van de oever. Vistechnisch hoeft dat geen nadeel te betekenen, aangezien veel roofvis zich op dit type water toch al in de oeverzone ophoudt. Zie je dat je toch in de weg zit voor de passerende scheepvaart, dan dien je niet eigenwijs te zijn, maar gewoon even netjes tot bij de oever te peddelen totdat de boten zijn gepasseerd. Op die manier kun je veilig met doorgaande scheepvaart omgaan.

Voor je eigen veiligheid is het daarom aan te raden om, als zo’n grote boot passeert, direct naar de oever te peddelen en jezelf zodanig te draaien dat je tegen de waterverplaatsing in kunt trappelen. Op die manier gaat het mij in elk geval erg goed af. Hoewel, er zijn natuurlijk grenzen.

Anders wordt het als er op het water -sowieso een sterke stroming staat. Ik ken mannen die op onze grote rivieren vissen vanuit de belly boat en daar ook vaak -opzienbarende vangsten boeken. Maar dit is niet aan iedereen besteed. Veel hangt af van je eigen spierkracht. Nu ben ik geen slapjanus, maar soms wordt het wel érg gek, zeker als het de dagen vooraf aan je visdag ook nog eens flink heeft geregend. Merk je dat je moeite hebt om tegen de stroming in te peddelen (en dat merk je snel genoeg) twijfel dan geen moment en ga zo snel mogelijk terug naar de instapplek. Bij geforceerd peddelen neemt de kans op kramp of uitputting toe, en dan ben je (soms letterlijk) ver van huis!

Een tip is wel om altijd te beginnen tegen de stroming in. Door stroomopwaarts te peddelen en een bepaald parcours af te vissen, is de terugweg een stuk gemakkelijker te maken. Je zult de eerste niet zijn die er na enkele uren gemoedelijk peddelen achterkomt dat de terugweg stroomopwaarts allesbehalve gemoedelijk is.

Duikvinnen zijn sowieso aan te raden. Bij veel belly boats zitten standaard veel te kleine en bovendien oncomfortabele ‘eendenvoetjes’. Grote duikvinnen (ik heb gekozen voor het merk Mares, net als veel van mijn vismaten) zorgen voor een betere voortstuwing. Hiermee kun je ongeforceerd (dus met een kleinere kans op kramp) toch goed tegen de stroming in peddelen. Ik gebruik ze tegenwoordig altijd en wil ze niet meer missen.

Het grote water van plassen en grindgaten is waar voor de belly boater de grootste uitdaging ligt. Wij vissen hier vaak in het begin van het seizoen, om in de herfst weer terug te komen. In de zomermaanden waan je jezelf op sommige wateren zoals gezegd in een speeltuin. Maar ook buiten het zomerseizoen is het op dit grote open water natuurlijk oppassen geblazen. Wind heeft hier vrij spel. Het water is koud en diep en wij zijn klein en kwetsbaar. Een goede uitrusting is hier een absolute must.

Zoals u ongetwijfeld weet, zijn er verschillende typen belly boats. Elk heeft zijn plussen en minnen, en over die verschillen zou ik al een artikel vol kunnen schrijven. Maar voor nu is het belangrijk om te weten welke type het meest ideaal én het veiligste is voor het grote water.

Zelf heb ik na enkele nare ervaringen met mijn ‘tube’ (een rond model), waarmee ik soms bijna letterlijk een speelbal op de golven was, gekozen voor een groot model, type kick boat. Kick boats (niet te verwarren met pontoon boats, die buiten het hoofdstuk belly boats vallen) zijn belly boats waarbij je niet met je kont in het water op een canvas zitting zit, maar waarbij een soort stoeltje is gemonteerd. Je zit dus iets hoger, maar vaak nog net in het water, waardoor de weerstand kleiner is en je meer kracht kunt zetten. Je hebt dus meer ‘snelheid’.

Snelheid tussen aanhalingstekens, want wie ooit eens in een belly boat heeft gezeten, weet dat ‘snelheid’ en ‘belly boat’ eigenlijk niet samengaan. Maar het gaat sneller (en waggelt minder) dan een tube of U-vorm. En de V-vorm dan? Die zou dankzij zijn vorm makkelijker door de golven ‘klieven’. Neemt u dat ook maar met een korreltje zout. ‘Belly boat’ en ‘klieven’ zijn ook twee dingen die niet samengaan.

Het grote voordeel van een kick boat is zijn grote stabiliteit. Die wordt bereikt door de diverse luchtkamers en vaak een spreidingskamer. Bovendien staan de luchtkamers ver uit elkaar waardoor de belly boat erg breed wordt. De draagkracht is vaak enorm, 300 pond en meer, en ook dat geeft een veilig gevoel.
Ik vis zelf alweer anderhalf jaar vanuit een Trout Unlimited Kennebec, maar ook de Togiak van hetzelfde merk en de Creek Company ODC kick boats zijn uitstekend voor het grove werk. Dat wil zeggen, tot op zekere hoogte.

Toch werd het nog best een leuke dag. Aan de overzijde van het meer lag namelijk een beschutte kom, waar het water glad was als een spiegel. Hier konden we een groot stuk afvissen zonder dat we door de keiharde wind werden gevat.
Wind kan een enorme spelbreker zijn. Bekijk voorafgaand aan de visdag daarom altijd de weersverwachtingen en is er twijfel, kies dan voor een andere visserij of voor kleiner (beschut) water. Of kies, net als wij, voor de beschutte delen van de plas.

Sowieso is het raadzaam om te allen tijde op redelijke afstand van de oever te blijven. Je hoeft de vis zelden midden op de plas te zoeken. Wij vangen nog altijd de meeste en grootste snoeken in de oeverzones of de taluds daar direct bij in de buurt. Vis je gericht op snoekbaars, dan kan ik me voorstellen dat je de oeverzone verlaat en wat meer richting bodemstructuren verder van de oever peddelt.

Je merkt zelf wel wat verantwoord is, maar als je eenmaal lekker vangt, is het vaak moeilijk om terug te gaan en kan het zijn dat je wordt overvallen door een plotselinge bries. Niet zo’n ramp als die bries je terugblaast naar de oever waar je bent ingestapt, maar dat geluk hebben wij maar zelden… Het is daarom de kunst om flexibel te zijn. Als blijkt dat de omstandigheden ter plaatse niet verantwoord zijn, is het altijd prettig om een alternatief achter de hand te hebben. Een beschut, kleiner watertje of een aangrenzende jachthaven kan dan vaak voor heel veel plezier zorgen.

Een belangrijke tip is om in ieder geval nooit alleen het grote of stromende water op te gaan. Samen met een vismaat ben je aanzienlijk minder kwetsbaar, en mocht er desondanks wat mis gaan, dan kun je elkaar altijd te hulp schieten. En daarbij is vissen met een goede vismaat sowieso gezelliger.

Ken uw water en u hebt voor het vangen van grote vis absoluut geen boot nodig.

Als ze ook nog eens goed foto’s kunnen maken is dat helemaal ideaal. Pas echter wel goed op met fotomateriaal, want je zult de eerste niet zijn die zijn -camera overboord laat kukelen. En helaas spreek ik uit ervaring. Idem trouwens met mobieltjes. Toch hou ik deze altijd binnen handbereik. Je weet maar nooit.

Verder hoort een dieptemeter vaak tot de standaarduitrusting. De montage hiervan kan op verschillende manieren, maar zelf hou ik het nog altijd bij het monteren op een plankje dat met een spanband om de belly boat gaat. Lekker simpel! Verder werkt mijn dieptemeter op batterijen, dus geen gedoe met accu’s en dergelijke. Mijn vismaat heeft zijn accu echter in een Tupperware doosje zitten dat precies in een van zijn opbergvakken past.

De dieptemeter is echt een dankbaar hulpje en gaat daarom altijd mee, tenzij ik een water bevis dat ik echt van haver tot gort ken. Maar dat zijn er helaas niet zo heel erg veel. Toch is enige waterkennis wel een pré. Doordat je in een belly boat niet bijster vlug bent, is het vaak niet mogelijk om een groot water in zijn totaliteit af te vissen. Wat heet! De kracht ligt er vaak in om langzaam en secuur enkele bewezen stekken uit te peuteren. Als je vooraf weet welk deel van het water hiervoor het meest geschikt is, dan heb je een enorm voordeel boven iemand die eerst op zijn gemak het hele water nog in kaart moet brengen.

Heb je een aantal stekken uitgekozen die makkelijk te bereiken zijn, dan moet je er niet van op kijken dat je vaak ontzettend goed kunt scoren vanuit de belly boat. Juist het feit dat je langzaam, op je dooie gemak zo’n hotspot kunt uitkammen, resulteert vaak in resultaten waar menig bootvisser alleen maar jaloers op kan zijn. Ik zou zeggen: ga er eens voor!

Bovenstaande artikel van Robert Paul, plus nog veel meer ander interessant roofvisnieuws kunt u vinden in nummer 58 van Dé Roofvis, dat vanaf 26 februari 2007 in de betere hengelsportzaak en/of boekhandel- kiosk is te verkrijgen. U kunt natuurlijk ook gewoon abonnee worden dan krijgt u ieder nummer automatisch in de bus.
Klik hier voor meer informatie.