TotalFishing

BEET Websitecolumn 63

Het WK Senioren In Radece Slovenie

Door Jan van Schendel

Soms, als ik weer eens op een van de fantastische locaties ben waarop ik soms als coach van een van de Nationale teams terecht kom, dan krijg ik wel eens iets van een 'minderwaardigheidscomplex'. Wat zijn er op verschillende plekken in Europa toch fantastische viswateren, en als ik dan een vergelijking maak met de situatie in Nederland van de laatste jaren, wat zijn we dan toch slecht bedeeld in ons land tegenwoordig!!!

Afgelopen week was ik op misschien wel de mooiste visplek in heel Europa, het parkoers langs de rivier de Sava in Radece, Slovenie. Je zit daar aan een schitterende natuurrivier en dat ook nog eens omgeven door bergen en groene hellingen met prachtige natuur. Wat een fantastische plek!!

Daarbij komt, zeker niet onbelangrijk voor ons vissers, dat het gehele water gewoon leeft van de vis. Groot, klein, allerlei verschillende prachtige rivier-vissoorten, in een woord gezegd gewoon prachtig!

Het was inmiddels de vijfde keer dat ik hier kwam voor een Internationaal kampioenschap en ik wist vooraf dat we hier voor een wel heel moeilijke opgave kwamen te staan met ons team. De praktijk leert nu eenmaal dat we hier nog niet vaak succesvol waren.

Het is zeker niet zo dat wij daar gewoon niet kunnen vissen, dat zeker niet, maar de omstandigheden van daar zijn er nu eenmaal naar dat er heel veel andere landen zijn die meer dan wij gewend zijn aan dit soort visserij en die daar ook meer dan hun mannetje kunnen staan.

Verder zijn er ook bijna altijd de onvermijdelijke alvers die een rol spelen bij de visserij daar en dat is absoluut niet in het voordeel van ons Nederlanders.

We besloten om, net als vorig jaar, al een halve week voor de officiële trainingsweek ter plekke aanwezig te zijn. Dat geeft als voordeel dat iedereen enkele dagen de kans heeft om te acclimatiseren en de kans heeft om al het noodzakelijke materiaal te kunnen prepareren voorafgaand aan die trainingsweek.

Er was in de weken voorafgaand aan dit WK gruwelijk veel vis gevangen hier. Tijdens de Timar-cup van enkele weken eerder werd er zelfs wel 40 kilo gevangen in vier uurtjes vissen.

Die wedstrijd werd georganiseerd op het gebruikelijke parkoers in Radece maar dat parkoers was iets te klein voor een wedstrijd als het WK en dus had men 10 kilometer onderstrooms een tweede parkoers uitgezet bij Sevnica. Dat maakte de situatie natuurlijk niet eenvoudiger, vooral omdat de visserij op dat parkoers totaal anders was.

In zowel Radece als Sevnica was er aan vis absoluut geen gebrek. Er werd fantastisch gevangen. Veel en grote vis in Radece met vooral vimba’s (roodnase) en vooral tijdens de wedstrijddagen ook veel barbeel. Gewichten tot wel 20 kilo werden er hier gevangen.

In Sevnica was ook veel vis maar hier waren het vooral alvers en kleine vimba’s waarom het ging. Verder werden er hier en daar flinke bonusvissen gevangen in de vorm van carassio’s, brasems en barbelen.
Tactisch was dit al met al een bijzonder moeilijk kampioenschap, of beter gezegd het was bijzonder gecompliceerd. Allerlei materiaal was nodig, lange vaste stok, slider, bolo en in Sevnica zeker ook korte hengeltjes waarmee snel 'in de hand' kon worden gevist.

Wat de situatie nog moeilijker maakte waren de wisselende omstandigheden. Toen we aankwamen viel er gedurende twee dagen best wat regen en dat veroorzaakte meer stroming en meer gekleurd water. Daarna bleef het vrijwel droog met als resultaat dat de stroming weer verminderde en het water meer helder werd.

Met name dat gekleurde water had voor vismanieren gezorgd die later in de week niet meer mogelijk waren en andersom. Zo trainden we bijvoorbeeld drie dagen in Sevnica om toch tijdens de wedstrijddagen op een manier te moeten vissen die we tijdens de trainingen nooit zagen.

Datzelfde geldt natuurlijk voor alle teams, het blijkt alleen dat er dan andere landen zijn die dit soort situaties vaker meemaken dan wij en er ook beter op kunnen inspelen.

Met name Sevnica was ongelooflijk op dat gebied. In de trainingsweek hadden we er goed gevangen, veel meer dan de andere landen die er samen met ons trainden soms zelfs. We vingen die vissen vooral op 13 meter en met bolo-hengels. Ook tijdens de wedstrijddagen kwam die visserij nog wel voor maar was hij veel minder belangrijk. Bijna alles werd nu gevangen met telescoophengels van vier en vijf meter, iets wat tijdens de trainingen gewoon absoluut onmogelijk was. Niet te geloven!

Daarbij kwam het alvervissen. Ook nu en hier speelde dat weer een rol, zelfs ook nog op 'het goede parkoers' in Radece. Ik zag het tijdens de trainingen al aankomen. Er zijn dan een hoop landen die dit zo goed beheersen dat men het tijdens de trainingsdagen gewoon laat voor wat het is.

Altijd echter is er wel iemand die er toch op aan het vissen is en zo zag ik een van de vissers uit het Tjechische team tijdens de trainingen die terwijl hij wat aan het 'geinen' was met me zeven alvers ving in een minuut en me terloops al lachende meedeelde dat 1200 vissen geen probleem zou zijn 'vandaag'.

Nou laat dan die 1200 vissen er in werkelijkheid maar 800 zijn, vermenigvuldig het met 8 tot 10 gram gemiddeld per vis en je komt aan een gewicht dat op een andere manier gewoon niet te vangen is. Tja.

Wij Nederlanders missen welke ervaring dan ook in die visserij en dat is telkens weer een enorme handicap.

Als ik nu onze uitslag analyseer dan zie ik gewoon zes van de 10 resultaten die goed genoeg zijn om op weg naar een hele goede uitslag te zijn. De andere vier zijn dan echter zo matig dat die goede uitslag er dan niet meer in zit gewoon en meestal werden we dan 'gevangen' in de kleine vis-sektoren.

Als ik dan daarna de wereldkampioen, Italie, als voorbeeld neem in die zelfde kleine vis-sektoren dan is alles zo ongelooflijk simpel eigenlijk. Over twee dagen vier vissers die in totaal nog niet een minuut lang anders hebben gevist dan met korte hengeltjes op alver en kleine vimba. Het hoefde tijdens de wedstrijddagen niet eens al te snel. Het was belangrijker om gemiddeld wat grotere visjes te vangen tegen de bodem.

Alle vier de vissers over de twee wedstrijddagen vingen zo telkens 350 tot 450 visjes per persoon wat onherroepelijk een goede uitslag betekende voor hun team. In Radece zal men zeker anders hebben gevist maar hier ligt al de belangrijkste basis voor hun wereldtitel.

Het is prachtig om te zien hoe men alles bijna letterlijk berekent met en via hun fantastische organisatie. Op de zondag liepen er alleen al in het A vak maar liefst zeven Italianen uit de begeleiding die overal in de sektor waren waar 'gevaar' dreigde, allemaal ook nog eens mensen met zelf veel viservaring.

Hoewel de visser in kwestie dacht dat hij beter met de lange vaste stok kon gaan vissen werd dat hem letterlijk verboden. Hij won ook niet zijn sektor maar werd letterlijk naar een goed teamresultaat 'gerekend' zonder welk risico dan ook.

Zo ging dat natuurlijk in alle sektoren en geloof me, als coach van ons team voel je jezelf op zo’n moment heel erg klein als je in je eentje zelf twee hele sektoren moet 'belopen'. Zoiets kan niet, is totaal onmogelijk en kost ook gewoon 'bergen' met punten.

Na een zevende plaats in het tussenklassement van de eerste dag met 31 punten behaalden we op de tweede wedstrijddag 37 punten waarmee we zakten naar uiteindelijk een teleurstellende 12e plaats in het eindklassement. Zelfs na de eerste dag was er nog van alles mogelijk. Dat blijkt wel als je kijkt naar Engeland dat na de eerste dag nog achter ons stond en uiteindelijk toch nog het podium haalde.

De echte topteams kwamen hier zowieso naar voor. Een outsider kon hier nooit winnen als team, zeker niet met dit parkoers waar de organisatie absoluut top verzorgd moest zijn met heel veel mensen op de oever achter het team.

Ik vond Italie, met alle respekt verder voor iedereen, een schitterende winnaar. Vorig jaar is men als team helemaal 'afgedroogd' in de Italiaanse hengelsportpers na de 26e plek tijdens het WK dat wij wonnen. Ondanks dat feit was er vanuit hun team en begeleiding voor ons toen ongelooflijk veel respekt en dat op zo’n voor hen pijnlijk moment.

Ik vergeet dat nooit meer en juist daarom gun ik hen deze titel nu van ganser harte. Wat een klasbakken!! Ook Hongarije en Engeland, die verder het podium vulden, zijn natuurlijk absolute topteams.

Wij kwamen in totaal 20 punten tekort voor dat podium, niet eens zo heel veel. Er had misschien meer voor ons in kunnen zitten hier maar het mocht nu gewoon niet zo zijn. Al met al hebben we als team toch een fantastische week gehad en ik kan niemand in het team een verwijt maken. We hebben met zijn allen ervoor gevochten voor wat we waard waren en hier bleek dat niet genoeg.

We zijn zeker niet slecht bezig al met al maar ook moeten we goed beseffen dat we zeker nog geen Engeland of Italie zijn, verre van zelfs. Toch durf ik hier ook rustig te stellen dat er ook weer betere tijden zullen zijn voor ons bij een andere visserij die ons wat beter ligt.

Al met al een bijzonder leerzame week!!