Barbeel als wedstrijdvis
Door Frans Vogels & JanWillem Nijkamp
De mening van Frans Vogels
“Na enkele jaren intensief vissen op barbeel heb ik niet alleen een flinke database opgebouwd, maar ken ik ook de sterke en zwakke kanten van deze vissoort. In het begin las ik alles wat ik kon vinden over de barbeel. Ik las veel Engelstalige literatuur, maar zeker ook wat er in Nederland over werd geschreven. Al is die Nederlandse literatuur wel flink gedateerd. Uiteindelijk leer je echter nergens zo veel als aan de waterkant zelf, in de harde praktijk.”
Het kan beslist, als de visser maar goed oplet!
“We kunnen deze enorme krachpatser sinds enkele jaren weer volop vangen op de grote en minder grote stromende rivieren. In bijna al mijn eerdere artikelen schreef ik bijna uitsluitend over de grote klappen die je op de top zag, of de hengel die ineens uit het niets werd kromgetrokken met een gierende slip als gevolg. Als sportvisser wil je dit meemaken. Zo togen er de laatste jaren steeds meer vissers naar de rivieren, op zoek naar hun eerste barbeel.”
Frans doet het zo!
“Al heel snel werd me duidelijk dat de barbeel een sportvis is die zich tijdens de dril hevig verzet en zich helemaal geeft. Ik stemde mijn materiaal daar dan ook op af. Toch was voor mij de verleiding groot om tijdens loze uren als de beet wegviel, over te gaan op dunnere onderlijnen en andere aassoorten. Ik ben nu volledig omgeschakeld en weet nu dat op de momenten dat ik geen beet krijg, er waarschijnlijk geen vis in de buurt is. Mijn onderlijn is nooit meer dunner dan 25/00. Standaard begin ik zelfs met 31/00.”
Direct terug zetten is vaak niet zo verstandig is gebleken.
“Daar wijk ik nog maar zelden vanaf. In mijn vangstaantallen merk ik geen verschil. Ik weet nu bijna zeker dat ik een gehaakte barbeel kan binnenhalen zonder dat de dril onnodig lang duurt. Ik voorkom zo ook dat ik de barbeel beschadig, bijvoorbeeld door de lip in te scheuren.”
“Met het wedstrijdverleden van mij als bagage weet ik nog hoe het er een jaar of twintig geleden aan toeging”, vervolgt Frans. “In de huidige visserij is er veel veranderd op het gebied van het verantwoord bewaren van de vis. Ik gebruikte toen slechts één leefnet.
De meeste moderne leefnetten zijn bovendien voorzien van een gladde coating.
“Tegenwoordig is het normaal dat wanneer je verwacht veel vis te vangen, je voor het vissen minimaal drie leefnetten uitgooit. Ook voor de diameter en de lengte van de leefnetten gelden tegenwoordig regels in de wedstrijdwereld. De meeste moderne leefnetten zijn bovendien voorzien van een gladde coating. Op stromende rivieren moeten de leefnetten aan de onderkant zijn verzwaard, zodat ze goed gestrekt blijven liggen in de stroming. Dit zijn allemaal positieve veranderingen die het welzijn van de witvis en ook van de barbeel ten goede komen.”
Gecoate netten voldoen prima.
“Als barbeelvisser laat ik de gehaakte barbeel na het landen eerst een minuutje bijkomen in het water. Daarna onthaak ik de vis. In mijn eerste jaren werden alle barbelen gemeten en als ik dat nodig vond, ook gewogen. Sinds eind 2009 laat ik dit helemaal achterwege. Ik meet en weeg nu alleen nog de extreem grote barbelen. Af en toe neem ik nog wel foto’s voor de diverse artikelen.
Bij het meten en wegen ligt de barbeel altijd op een natte onthakingsmat en let ik erop dat de vis zo kort mogelijk uit het water blijft. Tegenwoordig komen door mij gevangen barbelen alleen uit het water als ik ze onthaak.
Als ik op de Waal vis, dan laat ik de barbeel eerst herstellen in het gecoat landingsnet, dat ik vervolgens gecontroleerd onder water duw. Zodra ik de barbeel voel bonken is dat voor mij het teken dat hij is hersteld en kan worden vrijgelaten.”
Tijdens het uurtje dat ik bij hem zat, ving hij met de regelmaat van de klok zijn visje.
“Op alle andere rivieren zet ik de barbeel met de hand terug. Soms word ik nog wel eens verrast en duurt het herstel van de barbeel langer dan ik op dat moment verwacht. Dit kan wel eens oplopen tot een kwartier. Ik zet de barbeel nooit in de volle stroming terug. Dan lukt het me namelijk niet meer de vis nog te pakken als deze onvoldoende is hersteld.”
Twee sessies
Uiteindelijk visten Frans en Jan Willem twee gezamenlijke sessies aan de IJssel. Beide keren zat het weer niet echt mee. De eerste keer was het niet alleen nat maar ook erg koud en vielen de vangsten tegen. De tweede afspraak was op een regenachtige zaterdagmorgen in half juni. Frans: “Bij aankomst zat Jan Willem al goed in de vis en had hij al een paar kleine barbelen gevangen.
Tijdens het uurtje dat ik bij hem zat, ving hij met de regelmaat van de klok zijn visje. Hij pakte drie barbelen, waarvan de grootste 40 cm lang was. Alle gevangen vissen werden vakkundig geschept en snel onthaakt, waarna ze in het leefnet verdwenen. Het leefnet had een lengte van vier meter en was aan het uiteinde verzwaard met een steen in een plastic zak. Jan Willem viste met een feederhengel.
We zijn eruit… Mits het gebruik van het juiste net kan het wel degelijk.
“Hij bracht zijn montage steeds net over de eerste nering. Zijn tachtiggrams korf was opgesloten in een lus en de haak had hij beaasd met een enkele made. Alle vissen die in het leefnet verdwenen, zwommen meteen richting vermeende uitgang. Het werd me meteen duidelijk dat ook de barbeel goed kon herstellen in dit leefnet. Alleen de eerste ring van het net stond boven water.
De rest lag in ruim en voldoende diep water. Scheepvaart en de stroming leken geen invloed op het leefnet te hebben, dat ruim vijf uur op zijn plaats bleef liggen. Tijdens het legen van het net werden de vissen naar de uitgang geleid, waarna ze allen wegstoven richting de stroming. Ook de witvissen in het leefnet maakten het goed. Ze vertoonden geen rode stressvlekken.”
Frans Vogels & JanWillem Nijkamp
Bovenstaande bijdrage is één van de weer zeer lezenswaardige artikelen die zijn terug te vinden in de eind deze maand verschijnende 50ste uitgave van het specialistische magazine Witvis Totaal.
Voor meer informatie over o.a. een zeer aantrekkelijke abonnementsaanbieding op dit enige magazine van Nederland en België dat zich puur richt op de wedstrijd- en witvisserij, zie www.hengelsporthuis.com