Actief karpervissen (5)
door Dick Langhenkel
Drie manieren van uitloden.
Hele volksstammen die al jaren aan de waterkant vertoeven, hebben toch geen enkel benul hoe je nu op de juiste wijze een pen moet uitloden.
Dat zuig ik niet uit mijn duim, maar dat ontdek ik op mijn lezingen in het land en tijdens instructiedagen die ik voor hengelsport Raven verzorg. Wat voor mij bij het A van het sportvisevangelie behoort, en dat geldt voor heel mijn generatie, is nu niet meer vanzelfsprekend. Daarom besteed ik er in dit kader wat extra aandacht aan. Je kunt een pen op drie manieren uitloden: met zwevende haak, staande haak en liggende haak.
Uitloden met zwevende haak, wordt ook wel het vissen tussen water en wind genoemd. De pen staat en de haak zweeft ergens tussen bodem en oppervlakte. Vlokvissers op ruisvoorn gebruiken dit systeem veel, maar ook karpervissers hebben er goede resultaten mee geboekt. Om dit doel te bereiken monteert u uw lijn, pen en haak. Vervolgens knijpt u een of meerdere grote loodhagels op de lijn, zodat de pen staat met het drijflichaam onder water. De haak bengelt er nu vrij onder en door het gewicht van het aas, bijvoorbeeld een flinke broodvlok of een mestpier, zal de antenne nog iets verder zakken. U kunt nu net zo hoog boven de bodem of net zo dicht onder de oppervlakte vissen als u wilt.
Uitloden met staande haak, is een subtiele manier van vissen op de bodem. Dit systeem wordt veel gebruikt bij een zachte modderige bodem waar veel zweefvuil op ligt. Om dit doel te bereiken monteert u eveneens uw lijn, pen en haak. Lood nu met grove korrels eerst het drijflichaam uit, en met fijne korrels de antenne. Echter wel zo, dat de antenne aan het wateroppervlak blijft hangen. Haak en lood hebben samen evenveel gewicht als de opwaartse kracht van de pen. Beaas nu de haak met bijvoorbeeld zoete maïskorrels en het geheel zal langzaam naar de bodem zinken. Schuif nu de pen omhoog tot de rode antennepunt weer boven water steekt en de haak zal licht zwevend op de bodem staan.
Uitloden met liggende haak is de meest natuurlijke aasaanbieding! Om dit doel te bereiken monteert u de pen op de lijn, maar laat de haak achterwege. U lood nu eerst met grove loodkorrels het drijflichaam uit en dan met fijne korrels de antenne, en wel zo dat deze langzaam zinkt. Schuif nu de pen omhoog zodat de antennepunt goed zichtbaar is. Het eerste loodje staat nu op de bodem. Monteer nu pas de haak! Het eerste loodje zal nu naast de haak op de bodem liggen. Let ook op de loodverdeling. De grove korrels waarmee we het drijflichaam uitloden, die houden we zo hoog mogelijk, dertig of meer centimeter boven de haak, afhankelijk van de waterdiepte. De fijne korrels voor de antenne komen om de twee centimeter bij de haak. Tussen de haak en het laatste loodje houden we ongeveer tien centimeter aan en bij de liggende haak nog een paar centimeter meer! Vooral bij het vissen met liggende haak kan het gebeuren dat een dikke karper de lijn wegdrukt terwijl hij het aas opzuigt. U ziet de pen meestal op een wat vreemde manier schuin ondergaan, om dan bij de aanslag de vis te missen. Daarom gebruik ik, juist bij het vissen met liggende haak, in navolging van mijn grootvader en vader, dat volgdrijvertje voor de pen.
Handige hulpmiddelen.
Er zijn in onze dagen heel wat handige hulpmiddelen die het leven van een struinende karpervisser kunnen veraangenamen. Ik noem in de eerste plaats een licht, maar groot glasfiber landingsnet.
Een man die zijn hond uit liet maakte eens wat spottende opmerkingen over de omvang van mijn net. Zo in de trant van moet daar een olifant in? Nee, daar moet geen olifant in, maar een grote karper. Ik werd die avond echter door Petrus op mijn wenken bediend, want ik haakte op dat moment een dikke twintigponder. Toen de man dat zag, bood hij spontaan zijn excuus aan en hadden we een goed gesprek. Onthoudt…er zijn heel wat karpers verspeeld door te kleine landingsnetten, slechts zelden één in een te groot net! U hebt het goed gelezen, het is geen schepnet, maar een landingsnet. Wie een karper probeert te scheppen, vraagt om moeilijkheden. Dril de vis goed af en haal de vis langzaam boven het net, haal dan het net omhoog en trek de vis naar de kant. Laat dit nooit door behulpzame omstanders doen, want dan gaat het of verkeerd met uw karper, of met uw net.
Voor u het weet, probeert uw hulpje, weliswaar goed bedoeld, met een flinke roei uw kapitale vis letterlijk te scheppen. Mocht dit leed aan u voorbij gaan, dan loopt u het risico dat hij aan de steel van het net de vis uit het water probeert te tillen, ik kan u verzekeren dat de steel van uw net daar niet tegen kan! Na een doffe knak ligt het net plus inhoud op de bodem van het kanaal. U zult niet de eerste zijn die dit overkomt!
(wordt vervolgd)