Actief karpervissen (1)

Actief karpervissen (1)

door Dick Langhenkel

Het vissen op karper kan op twee manieren beoefend worden, passief en actief. Bij de passieve manier wordt eerst een voerstek gemaakt waar men de karper heen lokt en opwacht, bij de actieve manier zoekt de visser de karper op!

De passieve manier is herkenbaar aan tentjes, aan slapende en luierende vissers, aan hengels in de steunen, de actieve manier van karpervissen heeft hier niets mee van doen. De visser is volop in beweging, hij heeft zijn hengel in de hand en is voortdurend alert op wat er kan gebeuren. Over die actieve manier van karpervissen gaat het in deze serie artikelen, die zowel voor de beginnende als voor de meer ervaren visser geschreven zijn. Beide manieren van vissen vragen veel geduld en inzet van de man achter de hengel. Wie snel en veel vis wil vangen kan beter maar nooit aan het karpervissen beginnen. Wie van rust houdt, veel geduld heeft en een sterk hart, kan in het karpervissen avonturen beleven, die men nauwelijks voor mogelijk houdt.



Drie paaltjes!
Zomaar een warme dag in juni, heerlijk om vrij te zijn en te wandelen in de polder. Prachtige luchten, heerlijk ruikend gras en zingende vogels. Ik voel me rijk en een dankbaar mens. Ik waan me alleen op de wereld en neem de geuren en kleuren in me op. De zon begint al te dalen, de schaduwen worden langer en de straffe wind neemt af. Ik heb nog niets gevangen, althans geen karpers, waar het toch om te doen is. Wel werd ik verrast door en flinke kroeskarper, een zeelt en een aantal schitterende rietvoorns, de mooiste vis van ons zoete water.

Ik arriveer bij de kruising van twee polder sloten, aan de overkant op de kop van het weiland staan drie oude paaltjes, zwaar begroeid met als en waterplanten. In de vroege morgen had ik hier reeds gevist en gevoerd, hier zou ik de dag besluiten. Ik rijg wat zoete maïs op mijn haak en werp voorzichtig in naar de overkant. Er staat nauwelijks een halve meter water en mijn kleine pennetje komt nauwelijks overeind. Ontspannen zit ik op mijn kussen met mijn rug tegen het hek en geniet van de rust van de avond die als een zachte deken over het landschap neerdaalt.

Hoe lang zit ik hier al? Een uur? Langer? Ik ben elk besef van tijd verloren, maar ineens ben ik klaar wakker en volkomen bij de les. Waarom? Ik weet het niet. Er is niets veranderd, mijn pennetje staat onbewogen op dezelfde plaats, vlak achter de drie paaltjes, die als drie oude mannetjes op wacht staan. Dan valt plotseling het pennetje om, alsof het zeer vermoeid is en blijft plat op het water liggen om zich dan in de richting van de paaltjes te verplaatsen. Dan gebeurt er van alles tegelijk, ik sta met een diep doorbuigende hengels, bij de paaltjes lijkt het alsof er een explosie plaats vindt, het is alles modder en waterplanten die van de bodem loskomen, de slip van mijn molen gilt met een overspannen toontje en mijn hartslag loopt op als een trommel waar te snel op geslagen wordt.

Ik weet de vis net voor de paaltjes te stoppen en hij buigt af de sloot in aan de overkant. Moeiteloos worden meter lijn genomen en ik heb het nakijken, ik kom in dit verhaal nog niet voor. De vis is mij de baas, hij bepaald de richting en koers. Dan een kolk en een plons en mijn lijn valt slap, met grote snelheid komt de vis recht op me af zwemmen een enorme boeggolf voor zich uit drukkend. Enkele seconden heb ik geen kontact, dan zwiept de hengel weer dubbel en doet de slip zijn werk. Ik heb geluk gehad, de vis is niet door de drie paaltjes gegaan.

Ik krijg de vis langzamerhand onder controle en maak mijn schepnet nat. Niet lang daarna zwemt een grote karper rustig boven het net en kan ik de winst binnenhalen. Een schitterende wilde karper van 79 cm. Bij een gewicht van 11 pond. Een juweel om te zien. Een blauwstalen rug, diep geel en oranje vinnen, vier baarddraden en een prachtig schubbenpatroon. Bijna trots zwemt de vis uit mijn handen, me toewuivend met zijn machtige staart. Ik heb een geweldige dag gehad, met een gouden randje! (wordt vervolgd)