Weerspiegeling 39: Als de vogeltjes fluiten, willen wij naar buiten.

Door Fishing Guide Johan

Waarschijnlijk hebben vele vissers reikhalzend uitgekeken naar dit mooie weer. En als het er dan is wil je er van profiteren. En zodoende zaten de collega's Visgids Biesbosch en Fishing Guide Johan heerlijk in de boot. Het stromende water bood ons het vertrouwen dat de vissen actief zouden zijn.

Toch nog een mooie stekelaar,. Deze had Johan tegoed na anderhalf uur peuteren voor niets.

Collega Johan Struwe bleek al ruim anderhalf uur actief te zijn vanaf de over, toe ik met de boot arriveerde. Zijn passie voor het vissen illustreerde zich weer op een prachtige manier. Helaas had het geen vis opgeleverd, terwijl we weten dat hier mooie vangsten geboekt kunnen worden. We hadden als het ware direct iets in te halen dus.

Zo, de kop is er af!

Dit viel nog niet mee in het begin. De eerste stekken boden geen teken van leven. Nu kan de weeromslag daarbij natuurlijk van invloed zijn. Plotseling is daar die zon hoog aan de hemel met een strakke blauwe lucht. Maar op de derde stek kwam hierin verandering. Ik mocht de spits afbijten. Vlak tegen de stroming kwam redelijk ondiep die aanbeet, gevolgd door een stevige dril.

Alweer een stevige snoekbaars.

Een dikke zeventiger kwam van een meter of drie en op deze diepte vingen we vandaag al onze vissen op het stromende water. Nadat we de vis hadden gemeten en vereeuwigd kon ze terug. Ik voer de stek opnieuw aan en nu was het met maat van deze dag die een vis haakte. Helaas vals en tijdens de dril ging deze dan ook verloren. Maar de wetenschap dat er vis lag en dat ze actief waren, gaf ons vertrouwen.

Nu zijn we beiden in de "race", hoewel ik vissen daarmee niet vergelijken.

De volgende stek bleef weer zonder reactie, maar de daarop volgende gaf weer twee vissen prijs. Mooie zestigers, waarvan de eerste mijn shad te grazen nam. nadat deze was geretourneerd en ik hetzelfde traject nog een keer voer haakte Johan aan de andere kant van de boot een vis van hetzelfde formaat. Zo kwamen we er lekker in.

Niet allemaal even groot.

Na deze acties gingen we het rustiger water bevissen. Daarbij wierpen we ook de oevers uit, hetgeen zonder resultaat bleef. Het was nu zoeken geblazen. Op zes meter diepte haakte ik een snoekbaars. Deze was een slag kleiner dan de vissen op het stromende water. Maar goed we waren er blij mee en hadden een aanwijzing van de diepte waarop actieve vis aanwezig was.

Dikke ronde baarzen.

Dit bleek wel te kloppen, want ik had het geluk op dezelfde diepte een klein snoekje te vangen en een mooie baars. Zo hadden we ook de bekende drie soorten te pakken. Ook dit geeft altijd weer veel voldoening. De maten waren hierbij minder relevant.

Beide vingen we zo'n juweel.

Ook Johan ving een flinke baars, die natuurlijk net iets groter was dan de mijne. Baas boven baas zullen we maar zeggen. En hoewel de maten niet echt belangrijk zijn, biedt dit feit natuurlijk volop aanleiding om elkaar even te prikkelen. Als we maar lol, hebben zeg ik altijd.

Mooi op weg naar de dubbele cijfers.

Daarna werd het heel lang stil. Een stilte die weerspiegelde op het land. Geen enkele activiteit of geluid die duidde op leven. De vogels lieten zich niet horen, zelfs de talloze ganzen niet. Gewoon siësta dus. Ik attendeerde Johan hierop, die dit nooit eerder bewust had ervaren. Mij is het al heel vaak opgevallen dat de activiteit onder en boven water dikwijls grote gelijkenis vertoont.

Johan tikte op enig moment weer snoekbaars ophoog, maar daar bleef het dan ook bij. Omdat de klok niet stil had gestaan, besloten we terug te keren om nog enkele ochtendstekken te onderzoeken. En dit lukte gelukkig. Op de stek waar we twee vissen hadden gevangen, kwam er weer eentje de shad van Johan opeisen. Direct nadat deze was geretourneerd haakte hij er weer één, die helaas los schoot.

Yes, doe er nog maar zo één.

Dit was eigenlijk best vreemd, want op stromend water verwacht je harde aanbeten. Dit was vandaag lang niet altijd het geval. Een klein signaaltje/tikje kon zich vertalen in een flinke vis, die dus ook weer verloren kon gaan. Zeker voor beginners is dit een lastig aspect.

Bij de volgende stek, waar ik mijn eerste vis ving, bleven er nu twee hangen op de hengel van Johan. Weer mooie zestigers, dikke gezonde vissen, die voor flink wat nageslacht kunnen zorgen. Mits ze de kans krijgen natuurlijk.

Vissen waar je blij van wordt

Gelet op de vele kleine snoekbaarzen eind vorig jaar moet er wel eist mogelijk zijn. Zolang het beroep er af blijft kan de sportvisserij aantrekkelijk blijven en leveren de vissen economisch gezien stukken meer op dan te eindigen op het bord in een restaurant, in het schap van de supermarkt of erger nog; als vismeel.

Ten slotte visten we de allereerste stek nog een keer uit. het leek kansloos, tot ik ineens toch nog een aanbeet kreeg. Wat volgde was onnavolgbaar. Een vis scheerde als een torpedo door de oppervlakte.

Het was een schim, waarvan niet eens zichtbaar was om wat voor vis het ging. De dril verliep onvoorspelbaar en de verbazing was dan ook groot toen het "gewoon' om een flinke snoekbaars ging. deze was blijkbaar niet goed gehaakt, waardoor de dril vreemd verliep. Ondertussen zaten we wel mooi in de dubbele cijfers.

Toen was het mooi geweest. We ruimden onze spullen op en toen ging het rap richting helling. We hadden een super visdag gehad en veel kennis en verhalen uitgewisseld. Dat wij beiden verschillend in de positie als visgids zitten is dan ook weer helemaal duidelijk.

We willen ons verschillend profileren om onze doelstellingen te bereiken. En die zijn om begrijpelijke redenen verschillend en zeker niet in de laatste plaats, omdat wij verschillende persoonlijkheden zijn. Tel daar het leeftijdsverschil bij op en het plaatje is compleet.

Wat ons bindt is vooral het plezier aan het vissen en het uitwisselen van ervaringen. Dat we elkaar dan makkelijker kunnen vinden wanneer we hulp nodig hebben, lijkt dan ook een vanzelfsprekendheid. En dit heeft al meerdere keren goed uitgepakt.