TotalFishing

Het perfecte weekend…

Door Daniel van der Post

Bij het zien van de weersverwachting zou je gaan denken dat het ergens rond half mei is maar het is toch echt pas begin maart. Het is nog maar een paar weken geleden dat we de ene na de andere stormdepressie om ons oren kregen en nu kunnen we al lekker in ons truitje vissen….Bizar! Maar mij hoor je niet klagen, hoor.

Zeker niet omdat het nou juist dit weekend (8 tot 10 maart) was dat er een bevriende Engelse kajakvisser op bezoek kwam in de vorm van Rob Appleby die zijn geluk wel eens op het zoete wilde uitproberen.

Een fraaie zonsondergang.

Deze van oorsprong zoutwater kajakvisser had nog nooit een snoekbaars gevangen en daar zouden we wel even verandering in gaan brengen. Mede daardoor had ik een extra vrije dag opgenomen en zodoende duurde mijn weekend een dag langer dan normaal en heb dus iets langer kunnen genieten van het schitterende weer dan de gemiddelde werkende man.

Maar laten we bij het begin beginnen en dat is dus de zaterdag waarbij we met zijn tweeën het water onveilig maakten in een zonovergoten omgeving.

Na alles te hebben uitgelegd over de te gebruiken technieken en het overhandigen van een kunstaaspakketje konden we beginnen. Het werd eigenlijk al snel duidelijk dat ze er niet zo heel veel zin in hadden en dat het dus een lastige opgave werd om mijn gast überhaupt wat te laten vangen.

Vertrouwd met de techniek en vooral het kennen van de stek zorgden er mede voor dat de eerste twee snoeken aan mijn shad bleven plakken.

Snoekdame van 97centimeter.

Het formaat van de dames was uitstekend te noemen: beiden waren rond de 97 centimeter en lekker dik. Eigenlijk liet ik Rob heel de tijd voorop varen zodat hij als eerste over de stekken kwam, alleen nét het kleine stukje dat ik voorop voer gebeurde het…

Ik krijg een enorme dreun op mijn hengel en vrijwel gelijk komt de vis met een hoop tam tam boven water kijken. Het is meteen duidelijk dat het hier om een grote snoekbaars gaat en na een relatief vrij korte dril voor het formaat vis, ligt ze al snel naast mijn kajak. Met 85 centimeter mag je dit toch een heus kasteel noemen en na een paar foto’s word ze gauw weer vrijgelaten.

Een snoekbaarskasteel van 85 centimeter.

Vervolgens blijft het lang stil en terwijl we aan het werpen zijn met shads is het dan eindelijk raak voor Rob. Zou het een snoekbaars zijn? Nee, geen snoekbaars maar…een hoogzwangere baars van 46 centimeter!

Rob met een 46 centimeter baars met bolle buik.

Aan het einde van de dag, die op een paar kleinere vissen na zeer rustig verliep, waren we getuige van een schitterende zonsondergang.

Schitterende zonsondergang.

De zondag zijn we vroeg begonnen waarbij m'n vismaten Ronald en Leo ons vergezelden. Het plan was om er een lange dag van te maken met hopelijk een snoekbaars voor mijn Engelse vriend.

Het leek deze morgen wel een zomerse morgen met bijna geen wind wat trouwens vaak voor de visserij niet echt positief is maar natuurlijk wel bijzonder lekker is om in te vertoeven.

Mooie einde van de dag, morgen beter.

We waren niet de enigen die daar zo over dachten. In de loop van de dag leek het wel of iedereen die een bootje bezit zich op het water bevond, wat een drukte zeg…

De visserij was, zoals eigenlijk al een beetje verwacht, vrij taai te noemen. Alleen Leo sprokkelde zijn vissen bij elkaar. Na een aantal uren krijgt Rob dan toch een mooie aanbeet op zijn shad, zou het de zo gewenste snoekbaars zijn? Nee, het is een fraaie 90+ centimeter snoek van die goed zijn best deed op een licht verticaal stokje.

Maar dus nog steeds geen snoekbaars voor mijn gast. Gelukkig kwam daar een paar uur later dan toch verandering in en wist Rob zijn eerste snoekbaars ooit te vangen, geen monster maar dat maakt natuurlijk niks uit .

De eerste snoekbaars voor Rob.

Mooi om te zien wat een vangst kan doen bij een visser en dat maakt mij dan ook weer een gelukkig mens. Qua visserij verliep de dag verder vrij moeizaam al moet gezegd worden dat Leo toch wel een goede dag beleefde.

Het was toch al een eindje in de middag voordat ik mijn eerste vis van de dag mocht vangen. Het was dan wel gelijk een fraai exemplaar van net geen meter.

Aan het einde van de dag bleek dat Ronald, die al een tijdje uit het zicht was, toch nog een paar dikke vissen aan zijn hengel te hebben gehad. Eerst had hij een dikke snoek gelost maar even later werd dit dan toch weer goedgemaakt door een prachtige snoek van 98 centimeter.

Ronald met een fraaie 70+ centimeter snoekbaars.

Voor de maandag was het oorspronkelijke plan dat ik samen met Rob nog een paar uurtjes zou gaan vissen. Hier hebben we vanaf gezien omdat we geen zin hadden in een hoop gehaast voor de misschien twee uurtjes die we konden vissen voordat Rob zou vertrekken om op tijd te zijn voor de ferry richting Engeland.

Na eerst lekker te hebben uitgeslapen en vervolgens Rob te hebben uitgezwaaid restte er dus nog ruim driekwart dag en prachtig weer. De beslissing was snel gemaakt.

Rond 11:00 uur dobberde ik weer lekker op het water in een zeer rustige omgeving…wat een verschil met de zondag! Na een goed anderhalf uur waarin ik zeer geconcentreerd aan het vissen ben krijg ik een aanbeet op de handhengel die eigenlijk helemaal niet hard is . Ik hoor de vis achter me zelfs even boven komen en mede daardoor dacht ik te maken hebben met een kleinere snoek.

Door dat de bijhengel nog in de steun stond stuurde ik de kajak naar het midden van het water zodat ik deze hengel kon indraaien. Dat wilde niet echt lukken doordat ik nogal werd afgeremd door een zwaar gewicht aan de hengel met vis.

Met de nodige moeite lukte het om het iets veiligere midden te bereiken en de bijhengel binnen te draaien. Ondertussen begon de hengel die ik in de andere hand vast had steeds verder door te buigen totdat die op het punt kwam dat ie niet verder kon buigen en de slip van de molen het overnam en traag begon te lopen.

Het werd me nu toch echt wel duidelijk dat het hier om een zware snoek moest gaan. De trage zwembewegingen waren duidelijk te voelen en er restte mij niet veel anders dan in de hengel te gaan hangen en langzaam de vis naar boven te pompen.

Dit duurde toch best wel even. De eerste blik op de vis in het vrij heldere water maakte duidelijk dat het hier om een dikke metersnoek ging. De dame in kwestie was echter nog lang niet van plan om het op te geven en ze bleef maar met haar machtige kop schudden om zich van de shad te ontdoen.

Afgewisseld met een paar trage runs was dit een prachtig schouwspel om te volgen totdat ik de shad ineens buiten haar kaak zie hangen…

Dan dringt het ineens tot me door. Ik zie de complete shad, zie een losse stinger én zie de haak van de shad zonder dat die vlees gehaakt heeft! De dame zit alleen nog maar vast doordat mijn titanium onderlijn achter haar kaakscharnier hangt, door haar bek loopt en via haar andere kaakscharnier naar buiten loopt.

Opluchting na m'n snelste kieuwgreep ooit.

Dan schudt ze nogmaals met haar kop en duikt naar beneden…….Gelukkig blijft ze hangen en kan ik haar met mijn snelste kieuwgreep ooit pakken. Wat een opluchting is dat zeg……Na een aantal foto’s en haar te hebben opgemeten krijgt deze zeer zwaar gebouwde dame haar vrijheid terug om zich klaar te maken voor de paai.

Gewichtheffen met snoek.

Je ziet me niet echt lachen op de foto’s doordat het eigenlijk best wat moeite koste om de camera juist te positioneren en dame op te tillen. Schat haar toch rond de 12 tot 15 kilo al komt dit niet helemaal over op de foto.

Wat een memorabel weekend zeg: goed gezelschap, prachtig weer en een paar dikke vissen, veel meer kan een visser zich niet wensen.

Normaal zou je na zo een vangst zeggen: "de rest van de dag nog lekker gevist en in een opperbeste stemming naar huis gereden".

Precies een meter...

Echter, een uur later was het nogmaals raak waarbij na een vrij lichte aanbeet er toch een zware dril volgde van een sterke vis die duidelijk wel zin had om een robbertje te vechten.

Het ging wederom om een dikke snoek, niet zo groot en dik was als de vorige, maar toch is het weer een hele beste. Precies een meter en ook duidelijk nog niet afgepaaid zoals eigenlijk alle snoeken die we op het moment vangen.