1ste Lustrum Shimano Rapala Masters
door Willem Stolk
Het is alweer 5 jaar geleden dat de eerste Shimano Rapala Masters werd gevist op het meer van Skanderborg. Toen was het moeilijk om snoekbaars te vangen – en dat is nu nog steeds zo! Maar, het gaat bij deze wedstrijd niet alleen om het vangen van vis. De onderlinge sfeer is altijd erg goed en er wordt veel gelachen. Dit jaar wordt de vijfde editie wederom gevist in voormalig Oost Duitsland: Mirrutzsee.
Arie en Theo on the ice!
De winnaars van vorig jaar hebben er een sessie ijsvissen opzitten. Deze onvergetelijke ijsvisreis naar Finland bleek de heren goed te bevallen. Ze hebben tevens wat aan hun conditie kunnen doen, want ijsvissen betekent veel lopen! Arie en Theo hebben heel wat baars en snoek(jes) gevangen. IJsvissen is een kunst op zich.
De speciaal hiervoor vervaardigde materialen zijn echt anders dan wij gewend zijn. Korte stokkies met nylon voorzien van speciale jigs. Deze visserij is in Finland erg populair. Arie en Theo hebben in ieder geval goed opgelet en wie weet kunnen ze de gebruikte ijsvistechnieken benutten tijdens de wedstrijd. Want, we hebben vorig jaar de lokale vissers eenzelfde techniek zien gebruiken.
Wél of geen snoekbaars?!
Het is onderhand de normaalste zaak van de wereld geworden dat er geen snoekbaars wordt gevangen. Zowel in DK als vorig jaar in Murritzs kon men geen stekelridder vangen. Wat men ook probeerde… no Zander! We hebben dit jaar toch weer diverse meldingen met foto’s gezien van mooie snoekbaarzen gevangen op Murritzsee. Ze zitten er dus wel degelijk! Niet zo veel als bij ons, maar ze zijn er.
Iedereen is dit jaar dan ook gebrand om wél de “Three of one kind” te vangen. Snoekbaars, snoek en baars… Dat is uiteindelijk het doel. Het water is enorm groot en er zijn ontelbare stekken. Baars zit er in overvloed – en er worden jaarlijks diverse snoeken tussen de 120 en 130 gevangen. Iedereen moet dus weer alles uit de kast halen om in de hoge regionen te eindigen. Het wordt weer spannend…
Eigen keuze beter dan…?
Elk jaar is er een dag dat men zelf mag kiezen waarmee men wil vissen – en één dag dat er gevist moet worden met een vooraf geselecteerd kunstaaspakket. En de feiten spreken voor zich: telkens vangt men meer als er gevist moet worden met het geselecteerde kunstaas. Hoe kan dit?
Gewoon omdat men ermee moet vissen en niet zo vaak van kunstaas kan wisselen? Het kunstaas is gewoon beter dan wat de deelnemers gebruiken? Allemaal aannames, maar het is wél opvallend. Laten we ook dit jaar kijken wat er gaat gebeuren.
We houden jullie op de hoogte…