Tja ik vis nu al 49 jaar op vriend zeebaars. Juist op die momenten dat ik denk dat ik alle ins en outs onder controle heb is alles weer veranderd. Pfff er is nauwelijks een peil te trekken op de eetgewoontes van deze machtige sportvis.

Zeebaars is een vissoort waar je totaal geen peil op kunt trekken! Juist als je denkt dat je weet hoe je ze moet belagen is hun vreetgewoonte weer geheel verandert. Mooi voorbeeld was de plugvisserij de afgelopen sessies met de boot.

We schrijven zondag 25 juli. Vissen vanaf de pier in Hoek van Holland wist een vismaat een dikke 50er te landen die de vangkracht van zijn witte shad niet kon weerstaan. Nadat hij de vis had onthaakt en hem terug wilde zetten spoot hij/zij een grote hoeveelheid kuit weg??

Bij de “beruchte” uitlaat van de EON zijn rondom borden geplaatst door het Havenbedrijf. Ook heeft men een grote steenstort aangelegd in het midden van de uitstroom. Kortom de situatie is behoorlijk verandert!

Ik kan me nog goed een van mijn eerste zeebaarsartikelen in BEET herinneren waarin ik schreef dat zeebaars een 100% op zicht zou jagen en “dik” water je vangsten lelijk zou beperken. Niets blijkt na al die jaren ervaring minder waar.

Was ik vorige week nog super enthousiast over de vangsten maar de afgelopen dagen was het weer hard voor weinig. Zowel de kant-als bootvisserij wisselden sterk per dag.

Wat een raar seizoen is het toch. Zo sta je uren lang voor Jan met de bekende korte achternaam te smijten zonder een aanbeet en zo vang je binnen een tijdsbestek van nog geen 3 uur maar liefst 5 dikke baarzen.

Wat een moeilijke start van dit zeebaars seizoen zeg…niet te geloven. Ik heb nog nooit zoveel blanks bij elkaar gevist als tijdens dit prille seizoen.

Eindelijk heeft de zomer ons kikkerlandje bereikt waardoor de (zee)watertemperatuur rapido oploopt richting 15 graden. Rond Maassluis werden van de week zelfs al temperaturen van 17 graden aangetikt. Kortom zeebaarstijd!

Eindelijk ving ik vorige week na ruim 10 blanks mijn eerste zeebaarsjes vanaf de pier in Hoek van Holland. Het werd tijd want de bekende moed was zo langzamerhand al behoorlijk in mijn schoenen gezakt.

Ik kan me die eerste aanbeet van mister Bluefin nog exact herinneren. Op het moment dat mijn stickbait door het oppervlakte water knalde werd hij op een brute wijze gepakt en de diepte ingesleurd.

Afgelopen zaterdag was de wind richting noordoost gedraaid en afgenomen tot kracchie 4. Ik herinnerde me nog dat ik een behoorlijk aantal jaren terug mijn eerste zeebaarzen van dat seizoen al rond de 3e week van maart wist te verleiden.

Als je alles bij elkaar opteld was het afgelopen seizoen er een met vele bergen en dalen. Dit gold zowel voor de boot als kantvisserij. Onze eerste kantsessies leverde zo rond half april nauwelijks iets spectaculairs op.

Vorige week dinsdag heb ik toch nog een leuke sessie vervist rond Den Bommel gelegen aan het uitgestrekte visrijke Haringvliet. Nog steeds één van mijn favoriete grote wateren in ons kikkerlandje.

Facebook staat er bol van. De stropers die dag in dag uit huishouden rond de warmwateruitlaat van de EON Centrale aan de Maasvlakte.

Ondanks al die corona shit kan ik toch terug kijken op een succesvol zeebaarsseizoen.

Kort maar zeer krachtig met temperaturen die hier langs de kust zelfs de -10 aantikte! Sneeuw en ijs verdwenen gelukkig na een week weer als de bekende “sneeuw voor de zon”!!

Hoppa Moeder natuur vond het nodig om zo maar ineens uit het niets een korte maar heftige winterperiode in te lassen.