Mede dankzij de prachtige zomerdagen van de afgelopen weken is het zeewater lekker opgewarmd en lijken de meeste krabben momenteel te verschalen. Kaaassie … voor alles wat vriend zeebaars heet.

Zoals ieder jaar rond deze periode ontdoen veel krabben zich van hun harde oude schild dat daarna wordt vervangen door een nieuw, vers “zacht” schild.

Evenals vorig jaar is de zeebaarsvisserij rond juli weer behoorlijk aangetrokken. Of dit nu wel of niet met het mooie weer te maken heeft durf ik niet te zeggen maar de hoge zeewatertemperatuur zal ongetwijfeld een grote rol spelen in dit verhaal.

Vorig jaar oktober heb ik mijn stoere Orca 500 verkocht aan zeebaarsexpert Patrick Verbrugge. Sinds die tijd heeft hij vele aankomende zeebaarsvissers gelukkig gemaakt tijdens zijn visgids expedities in en rond het uitgestrekte Europoortgebied.

Eindelijk ging de zeebaarsvisserij de afgelopen dagen weer eens ouderwets los. De vele dikke boemen, gierende slips en bij elkaar geknepen billen zorgden dan ook voor dat mijn adrenaline gehalte zo nu en dan steeg tot ongekende hoogte! Kortom topsport van het eerste uur.

Rare vissen toch die zeebaarzen. Gedurende het begin van het seizoen hield ik echt even mijn hart vast, want het leek wel of ze van de aardbodem waren verdwenen.

De zeebaars is ondanks die olie ellende behoorlijk los. Mijn God wat heb ik te doen met al die zwanen die soms echt helemaal onder de stookolie zitten. Men doet er vanuit de dierenbescherming en vele vogelopvangplaatsen alles aan om de slachtoffertjes te helpen en schoon te maken.

Zoals ik afgelopen week al aangaf zijn de echte dikke vissen eindelijk het Europoortgebied binnen gezwommen. Mooie dikke gezonde vissen die zowel tijdens de aanbeet als de dril soms voor een “hartverzakking” zorgen. Ook tijdens mijn workshop werden er weer een aantal leuke zeebaarzen gevangen en uiteraard helaas ook weer verspeeld.

Enkele weken geleden werd mij gevraagd of ik de nieuwe Gutsbait shads van Spro uit wilde proberen. Niet alleen de kleuren zijn aangepast maar ook het haakgat in de rug is teruggebracht naar effe 2 mm. waardoor de Gamakatsu haak ook na de nodige aanbeten niet meer weg kan zakken en dus netjes op zijn plaats blijft zitten.

De zeebaarsvangsten zijn nog steeds heel wisselend. Zo ineens verschijnt er een schooltje baars ergens aan de oppervlakte en is het als je het tenminste aan kunt gooien direct bingo! Maar vaak lijkt het alsof ze het er om doen en blijven ze precies buiten het bereik van ons kunstaas

Na vele, noem het maar “kwakkelweken” kunnen we gerust stellen dat vriend zeebaars is gearriveerd. Zowel rond de Ooster- als Westerschelde worden met regelmaat leuke zeebaarzen gevangen. Zelf hebben we ook hier in het Europoortgebied al leuke vangsten geboekt.

Gisteren hebben we met de boot de uitgestrekte havens en kanalen in het uitgestrekte Europoort gebied “onveilig” gemaakt. Maar tjonge jonge ….wat was het moeilijk om een visje te verleiden. Rond het hoge water ging het gelukkig effe lekker los en vingen we regelmatig een baarsje.

Afgelopen week waren de zeebaarsvangsten rond het Europoortgebied op een enkele uitzondering na niet echt om over naar huis te schrijven. Ik hoorde dat er zelfs zeebaarsgidsen waren die een dikke blanco scoorden met de boot! Patrick deed het wel goed en vistte zich met klanten 2 keer in de dubbele cijfers.

Even leek het er op dat het voorjaar eindelijk door zou denderen! Met temperaturen tot bijna 30 graden worstelde ook de zeewatertemperatuur zich enigszins uit de greep van de koude periode die er aan vooraf ging. Kortom binnen een tijdsbestek van amper een week was het gewoon 100% voorjaar.

Het heeft ruim een maand langer geduurd dan vorig jaar maar eindelijk zijn er behoorlijke scholen zeebaarzen de havens en de kanalen van het Europoortgebied binnen getrokken.

Na onze vele wrakavonturen besloten we eens wat meer tijd te spenderen aan de vele kanalen die uitkomen op dat immens uitgestrekte Europoortgebied. Allereerst was er het

Het gebied waar we vriend zeebaars konden belagen was niet echt uitgestrekt. Zoals ik al eerder aangaf waren dat de zuidelijke en noordelijke blokkendam. Vissen in de Waterweg was

Mede omdat we keer op keer weer op zoek waren naar nieuwe kunstaassoorten. Internet bestond nog niet dus de info die we nodig hadden kregen we van een enkele hengelsportwinkelier die zich in deze materie had verdiept.