Toen ik zondag even lekker vanaf de pier stond te smijten kwam er een oud workshop deelnemer met zijn vriend naar me toe. De laatste wilde graag een “privé workshop” vervissen.

Na de vorige “zichtop” is er niet veel verandert ware het niet dat er momenteel ook mooie dikke vissen vanaf de kant worden gevangen. Zo zie je Jan op het filmpje een schittere zeebaars uitdrillen aan relatief licht materiaal.

Na de fantastische zomerse dagen van de afgelopen weken is de watertemperatuur opgelopen tot omstreeks 22 graden. Dat is ook goed te merken aan de vangsten. Ze zijn ook veel aggressiever dan 2 weken terug.

Het heeft even geduurd maar eindelijk worden er her en der mooie baarzen gevangen. Zowel uit het zuiden als het Europoortgebied hoor ik regelmatig goede vangstberichten.

Ik kan me nauwelijks een voorjaar herinneren waarbij er zoveel water uit de lucht plensde als dit jaar! De enorme temperatuurverschillen zijn soms ook extreem. Kortom moeder natuur houdt momenteel weinig rekening met alles wat vis heet.

Vorig jaar op deze tijd had je genoeg aan een korte broek en een t-shirt toen we gisteren richting zee voeren was ik blij dat ik een warme wind dichte “winter” jas aan had meegenomen. Mede door de bizar winderige en regenachtige dagen van de afgelopen tijd zijn de paaiperiodes ook met regelmaat onderbroken.

Afgelopen woensdag kreeg ik 4 super gezellige zuiderburen op visite tijdens mijn 3e workshop van dit jaar. De stemming zat er goed in. De mannen hadden er zin want geen van hen had ooit een zeebaars vanaf de kant weten te vangen. Het afgaande water zorgde voor een supermooi “stroompie” en na een stukje theorie werd meteen overgeschakeld op de praktijk.

Zoals bekend is vriend zeebaars niet één van de makkelijkste vissoorten om aan de schubben te komen. Juist op het moment dat je denkt dat je het alles op de bekende rails lijkt te hebben komt er soms weer eens een lelijke kink in de kabel!

Tja daar doe je het tenslotte allemaal voor. Lachende gezichten, dikke boemen en supersport tijdens mijn 2e workshop afgelopen zaterdag. Geweldig, de ploeg deelnemers kwamen vrijwel allemaal uit Den Bosch.

Langzaam maar zeker lossen de enorme schuimplakaten langs het strand weer op en kunnen we ons eindelijk opmaken voor het nieuwe zeebaarsseizoen.

De EON Centrale aan de Maasvlakte heeft althans zo als het er nu uit ziet zijn laatste adem uitgeblazen. Voor de zoveelste keer hebben dat kleine zielige zootje linkse groene idiote het voor elkaar gekregen dat de (super schone!!) kolen Centrale aan de Maasvlakte het loodje gaat leggen.

Het is en blijft momenteel behoorlijk moeilijk om vriend zeebaars aan de schubben te komen.

Begin vorige week had het er nog alle schijn van dat het mooie zomerweer helemaal terug zou gaan keren maar nu een weekje later weten we wel beter…..pfff.

Langzaam maar zeker worden onze gestekelde vrienden al wat aggressiever. De aanbeten zijn snoeihard maar je moet momenteel gewoon nog heel veel uren maken om er één af te kunnen dwingen. Maar je moet maar zo rekenen dat het met de dag alleen maar beter wordt.

Na maar liefst 5 blanks is het me toch eindelijk gelukt om de eerste stekel te “arresteren”! Afgelopen zondag was het Appie de Gier die als eerste van ons ploeggie zijn eerste zeebaars wist te landen.

Eindelijk hebben de weergoden voor een beter weertype gekozen. De laatste dagen van het roofvisseizoen vallen samen met uniek voorjaarsweer. De watertemperatuur ligt inmiddels ruim boven de 9 graden waardoor de zeebaarspopulatie

Aangemoedigd door de leuke vangsten van afgelopen zondag besloten we het afgelopen woensdag nog eens dunnetjes over te doen. Maarrr ....zoals vrijwel altijd viel het resultaat helaas lelijk tegen.

Na al die regenachtige en vooral winderige dagen sloeg er toch effe een stoppie door zeg… pfff. Ik zou en moest gewoon een “boem” scoren. Van een maatje hoorde ik dat er rond de uitlaat van de EON centrale redelijk werd gevangen maar dat de zwaardere zeebaarzen al waren vertrokken naar de diepere havens en hun plaats was overgenomen door de gemiddelde scholenbaars(jes).