Vorig jaar op deze tijd had je genoeg aan een korte broek en een t-shirt toen we gisteren richting zee voeren was ik blij dat ik een warme wind dichte “winter” jas aan had meegenomen. Mede door de bizar winderige en regenachtige dagen van de afgelopen tijd zijn de paaiperiodes ook met regelmaat onderbroken.

Afgelopen woensdag kreeg ik 4 super gezellige zuiderburen op visite tijdens mijn 3e workshop van dit jaar. De stemming zat er goed in. De mannen hadden er zin want geen van hen had ooit een zeebaars vanaf de kant weten te vangen. Het afgaande water zorgde voor een supermooi “stroompie” en na een stukje theorie werd meteen overgeschakeld op de praktijk.

Zoals bekend is vriend zeebaars niet één van de makkelijkste vissoorten om aan de schubben te komen. Juist op het moment dat je denkt dat je het alles op de bekende rails lijkt te hebben komt er soms weer eens een lelijke kink in de kabel!

Tja daar doe je het tenslotte allemaal voor. Lachende gezichten, dikke boemen en supersport tijdens mijn 2e workshop afgelopen zaterdag. Geweldig, de ploeg deelnemers kwamen vrijwel allemaal uit Den Bosch.

Langzaam maar zeker lossen de enorme schuimplakaten langs het strand weer op en kunnen we ons eindelijk opmaken voor het nieuwe zeebaarsseizoen.

De EON Centrale aan de Maasvlakte heeft althans zo als het er nu uit ziet zijn laatste adem uitgeblazen. Voor de zoveelste keer hebben dat kleine zielige zootje linkse groene idiote het voor elkaar gekregen dat de (super schone!!) kolen Centrale aan de Maasvlakte het loodje gaat leggen.

Het is en blijft momenteel behoorlijk moeilijk om vriend zeebaars aan de schubben te komen.

Begin vorige week had het er nog alle schijn van dat het mooie zomerweer helemaal terug zou gaan keren maar nu een weekje later weten we wel beter…..pfff.

Langzaam maar zeker worden onze gestekelde vrienden al wat aggressiever. De aanbeten zijn snoeihard maar je moet momenteel gewoon nog heel veel uren maken om er één af te kunnen dwingen. Maar je moet maar zo rekenen dat het met de dag alleen maar beter wordt.

Na maar liefst 5 blanks is het me toch eindelijk gelukt om de eerste stekel te “arresteren”! Afgelopen zondag was het Appie de Gier die als eerste van ons ploeggie zijn eerste zeebaars wist te landen.

Eindelijk hebben de weergoden voor een beter weertype gekozen. De laatste dagen van het roofvisseizoen vallen samen met uniek voorjaarsweer. De watertemperatuur ligt inmiddels ruim boven de 9 graden waardoor de zeebaarspopulatie

Aangemoedigd door de leuke vangsten van afgelopen zondag besloten we het afgelopen woensdag nog eens dunnetjes over te doen. Maarrr ....zoals vrijwel altijd viel het resultaat helaas lelijk tegen.

Na al die regenachtige en vooral winderige dagen sloeg er toch effe een stoppie door zeg… pfff. Ik zou en moest gewoon een “boem” scoren. Van een maatje hoorde ik dat er rond de uitlaat van de EON centrale redelijk werd gevangen maar dat de zwaardere zeebaarzen al waren vertrokken naar de diepere havens en hun plaats was overgenomen door de gemiddelde scholenbaars(jes).

Zo dan…. na een week vol zon en weinig wind heeft “vriend najaar” (want dat is het tenslotte nog steeds) toch nog effe een lelijke eindspurt ingezet! Door de stormachtige wind zijn de gebruikelijke stekken nauwelijks of moeilijk te bevissen.

Over het weer kunnen we kort zijn, beter kan het gewoon niet. Het is dan ook volop genieten aan de waterkant. Ook vriend snoekbaars had er de afgelopen dagen zin in. Tijd om de nieuwe Spro Gutbait UV shads uitgebreid aan de tand te voele! Nou geloof me ze scoorden een dikke 10!

Het is altijd moeilijk om de juiste startdatum voor je workshops te kiezen. Zoals ik vorige keer al aangaf vingen we in 2017 onze eerste zeebaarzen al op 4 april. Een dag om nooit te vergeten want mijn kunstaas SPRO GutsbaitUV shad) werd tijdens deze eerste sessie maar liefst 10 keer bij zijn kladden gepakt!!

Toen ik vanochtend met mijn hond over het strand liep was ik verbaasd hoever de strekdammen al weer onder het zand vandaan zijn “gekropen”! De grotere keien en blokken verdwijnen tijdens het hoge water geheel onder water waardoor ze een uniek gebied voor vriend zeebaars vormen

Dat thuis zitten is maar niets voor mij. Gezien de windrichting en de stroming waren de kansen rond het Haringvliet voor de kantvisserij ronduit gewoon slecht! Dus….. liet ik me “verleiden” om toch weer effe richting EON centrale te rijden.