Met 2 man en een heleboel hengels in een boot op zee, in het zuidelijkste puntje van Noorwegen, op zoek naar zo veel mogelijk verschillende vissoorten. Nou, dat lukte wel. Ik zal je laten zien wat we vingen.

Tjonge jonge wat mis ik die mooie momenten rond de uitlaat van de EON Centrale aan de Maasvlakte toch. De mooie heftige aanbeten, lange runs en niet te vergeten “aanslagen” op mijn oppervlakte pluggen staan nog diep in mijn geheugen gegrifd.

De onderhandelingen inzake de visserijafspraken tussen de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk zijn – met een flinke vertraging – afgerond. Op basis daarvan heeft de Visserijcommissie de vangstmogelijkheden vastgesteld voor de EU-VK bestanden, waar ook de zeebaars onder valt.

Mede omdat het zeebaars gebeuren rond de EON tot het verleden behoort ben ik weer volledig gefocust op de snoekbaarsvisserij. Een visserij met vele ups en downs. Zo vang je binnen een uur 4 mooie dikke vissen en zo sta je uren te smijten voor Jan met de korte achternaam.

Deze keer neem ik je mee met onze vistrip naar de zuidelijkste punt van Noorwegen, waar we bij TregdeFerie (vanuit de boot) en bij Farsund (vanaf de kant) een mooi zooitje vis hebben gevangen… en waar we met 2 man maar liefst 16 verschillende vissoorten mochten bewonderen.

Tja zoals de vele vaste lezers van deze rubriek schakel ik zo rond half december meestal weer over op de snoekbaarsvisserij….

Terwijl het zeebaarsvisserij vanaf de kkant rond de eind jaren 90 steeds populairder werd zochten wij naar andere uitdagingen. zodoende kwam de wrakvisserij in beeld.

We waren dus aan het vissen in het ruige noorden van Noorwegen en we hadden al wat mooie gullen, koolvissen en heilbotten gevangen, we hadden zee-arenden, wilde rendieren en dolfijnen gezien…

Via via hoorde ik dat er soms ook zeebaarzen werden gevangen tijdens de zomerse paling sessies vanaf de vele strekdammetjes voor de kust tussen het Westland en Scheveningen.

Al maanden lang liggen de stranden tussen o.a. Scheveningen en Hoek van Holland bezaaid met grote hoeveelheden plantjes ” roosjes” genaamd.

We waren dus aan het vissen in het hoge noorden van Noorwegen, bij Loppa seafishing in Bergsfjord, en we zouden met 4 man vanuit een boot gaan vissen op heilbot, kabeljauw en grote koolvis.

Toen ik ruim 45 jaar geleden tijdens mijn vakantie op Terschelling kennis maakte met de brute kracht van vriend zeebaars wist ik het al…....dit wordt mijn visserij. In mijn eerste zeebaarsartikel in het populaire hengelsport magazine BEET schreef ik pakweg zo’n jaar later over mijn spectaculaire aanbeten op mijn 4 meter lange strandstok.

De vorige keer heb ik je wat plaatjes laten zien van de ruige vistrip die we dit jaar maakten naar het hoge noorden van Noorwegen, waar we bij Loppa Seafishing een flinke partij vis hebben gevangen.

Lood wordt door veel sportvissers gebruikt als verzwaring van de vislijn, in kunstaas en in voerkorven. Door verlies kan dit vislood in het milieu terecht komen. Lood is schadelijk voor mens en dier.

We zijn net terug van een spannende vistrip naar het verre noorden van Noorwegen, waar we met 4 man vanuit een boot gingen zeevissen vanuit Loppa Seafishing in Bergsfjord, gericht op heilbot, kabeljauw en grote koolvissen, met vier verschillende technieken.

Deze week staat onze viscaravan op een camping aan de kust van Langeland. Mijn handen jeuken om te gaan vissen en mijn hengels snakken naar frisse lucht, dus we gaan op verkenningstocht rond het eiland.

Zoals ik al had verwacht is het zeebaarsseizoen uitgegaan als de bekende nachtkaars. Het seizoen kende veel ups en downs waarbij vermeld kan worden dat de “downs” verreweg in de meerderheid waren.

De zeebaars wint al jaren aan populariteit binnen de Nederlandse sportvisserij, temeer omdat deze vissoort steeds beter gedijt in onze kustwateren. Om het belang van deze vis en de zeehengelsport preciezer in kaart te krijgen, is Sportvisserij Nederland samen met marktonderzoeksbureau Kantar een enquête onder zeevissers gestart.