Vandaag zal ik je eens vertellen welke problemen, akkefietjes en incidenten we hebben meegemaakt tijdens onze vistrip naar Tregde in het zuidelijkste puntje van Noorwegen.

Roofvissers weten als geen ander dat kleuren vaak vangstbepalend zijn. Dit geldt zeker voor neef snoekbaars en in mindere mate voor zeebaars.

Het afgelopen zeebaars seizoen werd gekenmerkt door wisselende vangsten. Tijdens de maanden mei-juni en de eerste 2 weken van juli waren de vangsten zondermeer goed te noemen.

Het weerbericht zag er niet echt uitdagend uit vanmorgen. Veel regen met een krachtige schale noordooster kracchie 5 tot 6. Niet direct de ideale omstandigheden om op zeebaars te vissen.

Ook de oppervlakte visserij vanaf het strand is geweldig. Zeker op die dagen dat we te maken hebben met een spiegelgladde zee kunnen we volop genieten van onze topwater pluggen.

Het is vandaag 7 november. Ik heb de afgelopen 3 dagen maar liefst 9 dikke zeebaarzen gevangen vanaf het strand voor de Westlandse kust. Helaas leverde mijn sessie vanaf de Zandmotor geen baars maar wel een aantal mooie aanbeten op. Kortom ze zijn nog niet vertrokken.

Er zijn van die mannen die helemaal gek zijn van vissen. In de vorige afleveringen hebben we gezien welke hindernissen die mannen (en vrouwen) moesten nemen en welke blunders ze maakten tijdens hun jarenlange zoektocht naar vis.

O.a. tijdens mijn workshops wordt mij met regelmaat gevraagd hoe je “scheve” shads weer terug kan brengen in hun normale vorm. Jaren geleden heb ik op totalfishing al eens een reportage gemaakt van het koken van shads.

Na ruim 60 jaar is de Atlantische blauwvintonijn teruggekeerd in de Noordzee. De grote tonijnsoort verdween in de jaren zestig door overbevissing, maar wetenschappers zien nu een ‘opmerkelijk herstel’.

Man man wat een topdag. Een heerlijk zonnetje terwijl de thermometer bijna 20 graden aantikte werden we getrakteerd op vele dikke boemen. Wat wil een mens nog meer?

Man man wat een raar seizoen is dit toch. Er zit best wel een zeebaarsje maar zoals wij hebben ondervonden zijn de aantallen behoorlijk afgenomen. Zeker de kantvisserij in het eens zo zeebaarsrijke Europoortgebied was dramatisch te noemen.

lijkt evenals vorig jaar als een nachtkaars uit te gaan. Veel goede stekken zijn verziekt door de warnetvisserij terwijl de zeehonden populatie in en rond het Europoortgebied sterker groeit dan verwacht

Gisteren weer een leuke workshop vervist met 10 fanatieke nieuwe “zeebaarsgekken”.

Waar ik al bang voor was herhaald de story van vorig jaar zich helaas. Ook toen waren de vangsten in de maand augustus op zijn minst zeer slecht te noemen.

Er zijn van die mannen die helemaal gek zijn van vissen. Dat zijn van die mannen die uuurenlang aan de waterkant zitten, die dagenlang in de schuur staan te knutselen en altijd druk bezig zijn met hengels, molens, onderlijnen en (kunst) aas.

Man man wat was de visserij weer taai de afgelopen weken. Onze gestekelde vrienden doen zich momenteel weer volop tegoed aan de enorme hoeveelheden zachte krab en niet te vergeten de kleinere vaak zachtere zwemkrabbetjes die volop aanwezig zijn in ons kustwater.

Mede dankzij het mooie weer heb ik samen met mijn zeebaars maatje Don toch nog een paar strandsessies vervist.

Er zijn van die mannen die helemaal gek zijn van vissen. Dat zijn van die mannen die elke dag wel op de een-of-andere manier bezig zijn met vissen. Misschien niet daadwerkelijk aan de waterkant, maar dan wel thuis of in de schuur.