De laatste jaren mag ik graag met Fluorocarbon onderlijnen vissen. Toen ik hiermee begon was de reden het alsmaar helder wordende water, waardoor de snoek alles beter kon bekijken.

In deel één van deze serie hebben we het erover gehad dat het presenteren van een streamer d.m.v. een spinhengel en/of lichte baitcaster heel goed mogelijk is. Ook als je gebruik maakt van niet al te grote streamers

Als er één roofvistechniek tegenwoordig helemaal in de lift zit, is dat wel het vliegvissen op snoek. Het is dan ook een spectaculaire manier van vissen en op bepaalde momenten ook uiterst productief. Er zijn situaties en omstandigheden waar ieder ander kunstaas het nakijken heeft t.o.v. deze harige creaties.

Als je eerst de vele groene obstakels van de oever hebt weten te overwinnen, kom je vaak net zoveel groen tegen in het water. Nu is onze groene vriend verzot op een huis vol groen, dus meestal zitten we dan goed. We passen ons kunstaas aan en ook ons ander materiaal.

Ik kan het beter een peildobber noemen, die gemaakt is van een kurken snoekdobber. Je weet wel, zo’n peervormig dobbertje met een gleuf erin. Niet te groot, want anders moet je het loodje te zwaar nemen om hem zinkend te krijgen.

Ik ga eigenlijk nooit zonder een verbandtasje de polder in en dat moet je ook niet doen als je het water opgaat met de boot en/of bellyboat. Niet om onze groene vriend te helpen met zijn verwondingen, want we zijn zuinig en dus voorzichtig met onze tegenstander

Eigenlijk is de vraag, wanneer je het beste de poldersnoek achter de vinnen aan kan zitten, al een paar keer naar voren gekomen. Natuurlijk kan je het gehele visseizoen de polder intrekken om daar te stoeien met meneer of mevrouw Snoek. Toch moet je je verstand gebruiken en de omstandigheden goed in de gaten houden.

In de vroege herfst kan je onze waterwolf overal tegenkomen en met een goed gevoel een lange rechte sloot helemaal afvissen. Het is dan logisch dat je een kunstaasje kiest waarmee je kan opschieten

In de afgelopen afleveringen over het door mij gebruikte kunstaas in de polder, heb je kunnen lezen dat ik het belangrijk vind om te kunnen variëren. Niet in kleur of gelijksoortig kunstaas, maar in de verschillen hiervan.

Afgelopen zomer heb ik nauwelijks gevist in het ondiepe polderwater. De vegetatie in en langs het water maakt het vaak onmogelijk om goed te vissen. Hierbij komt ook nog dat de watertemperatuur lange tijd een te hoge waarde had, waar een snoek zeker niet beter van wordt.

Zoals gezegd zoek ik het in de tegenstellingen als het gaat om de keuze van het kunstaas dat meegaat de polder in. Vaak gaat het om max. twee kleuren van hetzelfde type kunstaas, te weten licht en donker.

Er zijn momenten dat het lijkt dat de natuur tot stilstand is gekomen. Je herkent het zeker wel, geen vogeltje in de lucht, geen watervogel te bekennen en onderwater is deze rust ook overgenomen. Wat we ook doen met onze kunstaas,

Kunstaas wordt nog weleens overschat, maar we kunnen er natuurlijk niet zonder. Hiermee wil ik zeggen, dat een goed stukje kunstaas die op een verkeerde manier aan de snoek wordt gepresenteerd, minder effectief is dan een “slecht” kunstaasje op de juiste manier aangeboden.

Met welke instelling gaan we eigenlijk de polder in. Gaan we voor groot of aantallen. Vergeet snel deze manier van denken en laat de beleving in het poldergebied zegevieren. Natuurlijk kan je ook grote sterke vissen verwachten in het polderwater en wat aantallen betreft zit je ook vaak goed.

Je hengel is nu gevechtsklaar en we kunnen wat dat betreft met een gerust hart de polder in. Toch wil ik nog even aandacht voor twee belangrijke zaken die voor de snoek van levensbelang zijn.

Na de hengel, reel en/of molen zijn er nog een aantal noodzakelijkheden, die je moet hebben om in een polder je ding te doen. Het lijken logische zaken, maar ze hebben toch even aandacht nodig, voordat wij het kunstaas aan de spelt bevestigen.

Het vissen op snoek kan je op vele verschillende manieren beoefenen. Van doodaas tot aan een streamer, gepresenteerd d.m.v. de vliegenlat en alles wat hier tussen zit. Ook de habitat van onze zoetwater wolf is zeer uitgebreid.

Vaak geloof ik in het toeval, maar even zo vaak niet. Toch is er een situatie die ik niet kan rangschikken als toeval of verklaarbaar. Het gaat hier om het vervolg van een visdag, als de eerste aanbeet direct plaats vindt. Ik heb bij navraag bij veel hobbygenoten vaak het antwoord gekregen die ook bij mijn ervaring passen.