Na ruim 60 jaar is de Atlantische blauwvintonijn teruggekeerd in de Noordzee. De grote tonijnsoort verdween in de jaren zestig door overbevissing, maar wetenschappers zien nu een ‘opmerkelijk herstel’.

Man man wat een topdag. Een heerlijk zonnetje terwijl de thermometer bijna 20 graden aantikte werden we getrakteerd op vele dikke boemen. Wat wil een mens nog meer?

Savage Gear maakt haar toch al bizar uitgebreide roofvishengel reeks voor zoet- en zout water nu nog completer.

En zoals dat altijd bij mij gaat, groeit het enthousiasme voor mijn nieuwbakken plan met het uur. Nadat ik pa eerst even had gebeld en hem kort uitlegde wat ik had meegemaakt , stond ik de dag erna al bij hem op de stoep.

Daiwa staat onder zeer veel vissers bekend om haar innovatieve, goed werkende en duurzame kwaliteits materialen voor de hengelsport en dan ook nog eens in een mooi jasje!

Man man wat een raar seizoen is dit toch. Er zit best wel een zeebaarsje maar zoals wij hebben ondervonden zijn de aantallen behoorlijk afgenomen. Zeker de kantvisserij in het eens zo zeebaarsrijke Europoortgebied was dramatisch te noemen.

lijkt evenals vorig jaar als een nachtkaars uit te gaan. Veel goede stekken zijn verziekt door de warnetvisserij terwijl de zeehonden populatie in en rond het Europoortgebied sterker groeit dan verwacht

Met die zin begonnen de vorige afleveringen van deze serie, maar… daar had in plaats van mannen ook vrouwen kunnen staan.

Afgelopen week zag ik op sociale media drie verschillende berichten op nieuwskanalen voorbij komen waarbij de hengelsport op een vervelende manier in het nieuws kwam.

Gisteren weer een leuke workshop vervist met 10 fanatieke nieuwe “zeebaarsgekken”.

Tweede handsbeurs tijdens de Roofvis Experience 2024 op zondag 29 september in De Rijp. Sub-titel: Steun je eigen club, verkoop overtollig spul en lees hier hoe het werkt.

Het is nog net donker als ik de garage poort open trek. Henkie en ik hebben vanochtend lekker vroeg afgesproken. Er staat weer een heerlijk dagje “mindfulness” op de planning op ons thuiswater, de Maas. Het lijkt vooraf vandaag of alles mee zit.

Waar ik al bang voor was herhaald de story van vorig jaar zich helaas. Ook toen waren de vangsten in de maand augustus op zijn minst zeer slecht te noemen.

Er zijn van die mannen die helemaal gek zijn van vissen. Dat zijn van die mannen die uuurenlang aan de waterkant zitten, die dagenlang in de schuur staan te knutselen en altijd druk bezig zijn met hengels, molens, onderlijnen en (kunst) aas.

Ik ben er helemaal klaar mee. Zoals jullie weten, gebruik ik binnen onze hobby altijd materiaal van goede kwaliteit. Enerzijds omdat ik dan niet het materiaal de schuld kan geven als er iets fout gaat, anderzijds en dit is veel belangrijker en moet onze tegenstander niet de dupe worden bij gebruik van ondeugdelijk materiaal.

Man man wat was de visserij weer taai de afgelopen weken. Onze gestekelde vrienden doen zich momenteel weer volop tegoed aan de enorme hoeveelheden zachte krab en niet te vergeten de kleinere vaak zachtere zwemkrabbetjes die volop aanwezig zijn in ons kustwater.

Mede dankzij het mooie weer heb ik samen met mijn zeebaars maatje Don toch nog een paar strandsessies vervist.

Daar gaan we weer! Ik weet het…. ik heb best wel verzaakt als het gaat om mijn mega goede voornemens, begin 2023, om het schrijven van blogs weer echt nieuw leven in te blazen. Na een stuk of 9 schrijfsels heb ik al snel weer tijdelijk de handdoek in de ring moeten gooien. Man, daar heb ik stevig van gebaald.