Vanaf 30 mei krijgen alle leden van de SNB weer de nieuwe editie van ons prachtige roofvismagazine Snoekerijen in de bus. Dit keer editie 142 met natuurlijk weer 68 pagina’s afwisselende roofvisartikelen.

Zoals in deel 2 verteld begonnen we tijdens de week steeds beter door te krijgen hoe en waar we de peacocks konden vangen. En daar bleven ook de nodige grote vissen doorheen lopen.

Ik heb een voorliefde om er lekker snachts op uit te trekken. Ten eerste is het snachts vaak een stuk rustiger aan de waterkant. Zoals bij velen het vissen een stukje ontspanning biedt is dit ook voor mij het geval.

Beste lezers, Komende tijd ga ik jullie meenemen op mijn avonturen aan de waterkant. Met als doel mijn kennis en gedachtegang over het vissen, de voorbereidingen en het te gebruiken materiaal met jullie te delen. Laat ik mijzelf nog even voorstellen, zodat jullie een beetje weten wat jullie kunnen verwachten.

Eindelijk, we gaan op pad met de boot richting het kamp in de jungle! De tocht over de rivier de jungle in, na het vertrek uit Inírida, is prachtig en we kijken onze ogen uit. De lokale bevolking leeft op de oevers en lacht ons vriendelijk toe. De natuur is overweldigend en kleurrijk.

Toen ik geruime tijd geleden ‘s morgens verrast werd door de kunstzinnig bevroren autoruit, kwam het besef van de veelvuldige vormen van water. Zot eigenlijk dat je zo gepassioneerd bent door het vissen, dat je eigenlijk ongemerkt voorbij gaat aan dat onmisbare aspect dat water heet.

Al een aantal jaren staat bij mij het vissen in het Amazone gebied hoog op de agenda. Verwend als ik ben was het er nog niet eerder van gekomen omdat er vele andere, voornamelijk zoutwater locaties, voorbij kwamen die te lekker waren om voorbij te laten gaan.

“Dan is dat afgesproken, om 5u sta ik op de parking”. Als ik de telefoon neerleg, reken ik snel even uit wanneer ik die dag het bed uit zal moeten. Hm, een klein uurtje rijden, een half uur ervoor het bed uit, dus dat wordt met 3u30 weer een vroeg ‘wakker-wordt-moment’.

Nu we thuis “opgesloten” zitten, is het een goed moment om je te bezinnen op het leven. Wat allemaal normaal leek, is het ineens niet meer. Het vooruit kijken en plannen is ineens geen vanzelfsprekendheid meer.

Na het uitstapje van een paar uur heb ik erg veel zin in een hele dag het water op. Niet dat ik de wekker heb gezet, maar de boterhammen zijn vrij snel gesmeerd en even later is alles ingepakt en kan de auto geladen en de boot worden aangehaakt.

Al vele jaren ben ik als allround snoekjager aan de gang met allerlei soorten kunstaas. Ik mag mij gelukkig prijzen, dat ik door de jaren heen alle technieken die hierbij nodig zijn eigen heb gemaakt. Dit komt je niet zomaar aanwaaien, maar vraagt om doorzetten en discipline.

Jarenlang heb ik mijn boot vervoerd met een trailer, zonder er verder bij na te denken. Zo nu en dan ergerde ik mij aan dat ding. Het vastzetten van de boot bij de aanvang van rit naar het water ging de ene keer vlotjes

En dan is het alweer zover, de laatste dag voor het gesloten seizoen is daar. Dit hadden we zien aankomen, zeker een jaar geleden al. Wat we niet hadden zien aankomen was het dodelijke corona-virus. En daarom eindigt dit seizoen toch anders dan “normaal”.

Deze streamers zijn stuk voor stuk gebonden met natuurlijke materialen. De kop van de streamer is Raccoon. Dit langharig en soepel materiaal gaat prachtig pulserend door het water. Het lichaam is Bucktail. Dit wat stugger materiaal geeft wat body aan de streamer.

Het is inmiddels gesloten seizoen voor het vissen op de Hollandse roofvissen met kunstaas, stukje vis of dode aasvis. Voor velen is dit het moment om eens rustig het roofvismateriaal en aanverwante artikelen te onderhouden en eventueel aan te vullen of uit te breiden.

Vandaag is het eindelijk zover, we gaan op de Orinoco rivier gericht op payara vissen. De payara is naast de peacock bass een zeer gewilde sportvis waarvan in de Orinoco de grootste exemplaren voorkomen.

“Dan is dat afgesproken, om 5u sta ik op de parking”. Als ik de telefoon neerleg, reken ik snel even uit wanneer ik die dag het bed uit zal moeten. Hm, een klein uurtje rijden, een half uur ervoor het bed uit, dus dat wordt met 3u30 weer een vroeg ‘wakker-wordt-moment’.

Dreamfisher is trots op het feit dat de botenlijn is uitgebreid met diverse vernieuwde modellen. De modellen werden door de firma van 2004 tot en met 2012 ook al gebouwd, maar na de verkoop in 2012 hebben de modellen nogal wat omzwervingen gemaakt, maar ze zijn nu weer terug bij de firma beland.