Als het spiegelend autoraam omlaag gaat, wordt een glimlach zichtbaar. Johan heeft er na een lange autorit overduidelijk zin in. Samen beginnen we de zomer met een visdag. De boot is snel gereed en voor dat we het weten dobberen we al op de grote plas, niet wetende wat nog allemaal komen gaat

Vorig jaar viste ik vier dagen tijdens de openingsweek van het roofvisseizoen. Nu heb ik al vijftien dagen geen hengels meer aangeraakt. Overdag werken bij de baas en ’s avonds en in de weekenden klussen in m’n eerste eigen huis.

Voor Han begint het roofvisseizoen vandaag. We hebben beiden een verlofdag. Er staat wat stroming op de rivier. Het water is na de forse regenval van gisteren weer aardig troebel. Hoeft voor snoekbaars niet echt een nadeel te zijn.

Daar is ie dan. De openingsdag van het roofvisseizoen. Voorgaande jaren een complete obsessie. Nu zit er veel meer kalmte in m’n lijf. Hooguit licht nerveus.

Op zaterdagavond plof ik neer in de tuinstoel. Het klussen thuis schiet goed op. Ik was voornemens nog te vissen vandaag. Is het ondertussen niet al te laat? Onderuit gezakt bedenk ik snel de mogelijkheden. Laat verschillende vissoorten en wateren door m’n hoofd gaan.

Oude liefde roest niet. Het stalen roeibootje ligt tussen een steigerpaal en een deftige wilg verankerd. Ideaal voor ontspannen avonduurtjes. Zeiltje eraf, spullen erin, elektromotor erop en tuffen maar.

In de warme namiddag rommel ik wat tussen de visspullen. Mijn laatste visdag was in Noorwegen zeventien dagen geleden. Het klussen in m’n nieuwe huis heeft momenteel voorrang. Vandaag is het echter Pinksteren. Rustdag dus.

Wederom een dag met een prachtige start. De nog laag staande zon geeft de rimpeltjes op het water een zilveren glans. Wind is er weer nauwelijks, dus we kunnen straks weer de zee op. Nu eerst ontbijt. De voorgebakken broodjes kunnen zo uit de oven. Spek met ei voor een goede start van de dag.

De zware dieselmotor van de grote veerboot bromt ondertussen al vele uren achter elkaar. Gisteravond vetrokken vanaf de ietwat grauwe en vlakke Deense kust. De wereld is in één nacht compleet veranderd. Het uitzicht in de Noorse fjorden is adembenemend!

Badend in het zweet word ik wakker. Koorts. Wat een avonturen heb ik zojuist meegemaakt. Alles dwars door elkaar. Gigantische monstervissen en ex-schoonmoeders. Geen wonder dat ik wakker geschrokken ben!

Traditioneel vissen Han en ik op de laatste dag van het roofvisseizoen samen. Het zonnetje schijnt uitbundig. Han staat in de file. Ondertussen trailer ik de boot en maak alles startklaar. “Doe maar rustig aan, je kunt zo instappen”, meld ik hem.

Echt winterweer tijdens het einde van maart. Een laagje verse sneeuw kleurt de wereld wit. De blauwe druifjes weten nog net hun kopjes boven de witte deken uit te steken. Het is windstil. De merel die over het tuinpad hipt, lijkt nu nog zwarter. Maakt een smal spoor in de sneeuw op zoek naar voedsel.

Maart roert z’n staart. En hoe! Lambert zet de ruitenwissers een stand sneller. Hagelbuien, regen, sneeuw en een venijnig koude wind. Geen visweer voor watjes. Precies op tijd bellen we aan bij Piet. “Wij kopen niet aan de deur”, zegt de riverpiker lachend.

Het is nog donker en het regent. Ik draag m’n spullen naar de auto. Mijn adem dampt in de koude buitenlucht. Het dorpje is nog in diepe rust. De paddentrek is in volle gang. Het nabij gelegen slootje is hun bestemming. Hun weg naar het water is vol gevaren. Een onbedoelde menselijke voetstap kan al fataal zijn.

In de haven is geen mens te bekennen. Op m’n gemak maak ik de boot en hengelgerei gereed. Het water staat hoog en is troebel. Geen wonder met de regenval van de afgelopen dagen. Met een zetje duw ik de boot van de trailer af. Plons. Klaar voor actie !

Wat een omslag! De lentekriebels in een weekje verregend en verwaaid. Een storm woedt over ons land. De rivier is omgetoverd in een bruine woeste waterstroom. De wilgen staan half onder water. De takken worden nu versierd met onze rotzooi, die bij een lagere waterstand pijnlijk zichtbaar wordt.

Sando heeft zich verslapen. Geen ideaal begin van de visdag, omdat we ook op tijd eraf moeten straks. Met wat vertraging arriveren we in de haven. Terwijl we de boot te water laten, klopt er een bonte specht tegen een wilg. Op zoek naar ontbijt, timmert hij er stevig op los.

Daar is hij dan! De eerste vinkenslag kondigt het voorjaar aan. Een jubelkreet die ik maar al te graag hoor. Het jonge vinkenmannetje oefent herhaaldelijk z’n korte lied vanuit een oude walnotenboom. De merels zijn ook druk in de weer. Hun broedtijd staat al vlak voor de deur.