Het voorjaar zet aardig door. Dat wordt een hele dag genieten. Ik heb de hele formule overgezet naar een ander water. Vorige week heb ik er ook al even aan gesnuffeld. Heeft nog niet veel opgeleverd. Nu heb ik er hoge verwachtingen van.

Naast de stek bij de brug heb ik er een nieuw water bij gepakt. Niet ver uit de route voer ik ook hier iedere dag . Het water is breder. Daarom gaat er hier iets meer in. Drie handjes lijken me genoeg.

Zaterdag weer vissen? Nee. Zoeken naar eitjes van de sleedoornpage. Mijn honger naar kennis over vlinders en libellen is haast niet te stillen. Vandaar dat ik zelfs mijn visdag even aan de kant schuif.

De winter kabbelt voort. Ik zie nog steeds kansen op karper. Er ligt nog een klein drama in de vriezer. Nee, geen lijk of zo. Alhoewel, toch wel een paar dooie vissen. Het drama is een mislukt Frankrijk avontuur van Arie

Het hele land onder een witte deken. Dat wordt een probleem. Die sneeuw is natuurlijk wel weg zaterdag. Het is meer de temperatuur waar ik me zorgen over maak. Al dat smeltwater moet afgevoerd worden.

Januari is goed verlopen. Bijna iedere dag even een handje erin. Vrijwel iedere week snel succes. Geen slopende koude dagen en uren wachten op die ene aanbeet.

De maand kabbelt in lauw tempo voorbij. Dan worden de berichten ineens wat zorgwekkend. Vorst voorspeld.Wat een narigheid. Ik voer gewoon door. Afgeteld tien brokken per keer. De week vordert en donderdag ziet het er somber uit. Lange stroken ijs langs de oever.

De week verloopt weer precies zoals alle voorgaande weken in dit prille jaar. Bizar hoge temperaturen. Ook nog even opgeleukt met een enorme storm. Ik denk er nog aan om ook op deze dag nog te gaan voeren. Ik heb zelfs al een redelijk boomvrije route uitgezet

Ik blijf decadent voeren. Raampje open. Hup. Die brokken erin en gassen maar weer. Walgelijk gewoon, ik ben gewoon een ouwe vispeuk. Ik geef het toe. Ik wil gewoon vangen. Een ruige natte week met temperaturen rond de tien graden, en ook nog nachten die niet al te koud uitpakken. Perfecte omstandigheden voor ondiep water

Ik kom nog steeds niet veel verder dan een zwak voorbereid plannetje op het fort. Gezien de weersvoorspellingen zal ik het hele water wel voor mezelf hebben. Ook geen reserve opties dus.

De wind heeft me verplicht om aan de andere kant van het water te gaan voeren. Het is er bijna onbereikbaar. Vrijdagmiddag ga ik kijken of ik er een stek kan vinden. Zonder hengels is het al zwaar genoeg. Ik moet een keuze maken.

Het is allemaal nog een beetje vaag. Ik slaap de hele week al de helft meer dan normaal. Nachtvissen? Nee, het zit er niet in. Overdag vissen dan? Ik denk het wel, maar waar?

Ik zit de bijsluiter te lezen. Bulten en bonken. Vlekken en plekken. Jeuk. Zwellingen in de buurt van de nek zeer serieus nemen. Direct ziekenhuisopname. Rijvaardigheid kan ernstig beïnvloed worden.

Geen twijfels deze keer. Er valt te vissen op de meeste plassen met uitbundige wiergroei. Op diverse wateren zie ik deze week al grote velden afgestorven wier langs de oever aanspoelen.

Ik moet weer even in het ritme komen. Heel even heb ik er aan gesnuffeld. Ben ik er ook wijzer van geworden? Ik twijfel. De rivier of de plas. Het is al de hele week warm en zonnig.

De titel dekt de lading niet helemaal deze keer. Dat wil niet zeggen dat het heilige vuur gedoofd is. Ik moet nou eenmaal naar huis rijden vandaag. Niet dat ik het erg vind om weer naar huis te gaan, maar het kost wel een hele dag.

Alles ziet er goed uit. Een stek is snel gevonden. Mooie rustige baai. Eigenlijk een mee stromende nevengeul die door de lage waterstand al maanden niet meer mee doet. Meteen als ik naar het water loop slaat mijn hart een paar slagen over

Noodweer maakt vissen onmogelijk. Techniek om er toch nog iets van te maken ontbreekt. Toetsenbord in spijkerschrift. Geen memoriestick? Waar zijn we nu toch beland, ik weet het even niet..