Het afgelopen seizoen heb ik afgesloten in de polder, vlak voor de winter. In december vroor het al, maar op de laatste twee dagen voor het dicht zat pakte ik op beide dagen een schubkarper van dertig pond….

Na een ziekenhuisopname voor een rotklus, loop ik in het trappenhuis van het ziekenhuis mijn conditie te testen. Twee trappen naar beneden en weer omhoog, niet slecht. Ik moet een poosje gaan zitten…

Ik heb de knoop doorgehakt. Bouw geen hengels meer. Zit niet meer in het bestuur van een hengelsportvereniging. Dat geeft een euforisch gevoel van vrijheid. Met nog maar één verplichting te gaan is het leven alweer een stuk draaglijker. Gaat die éne verplichting ook op de helling?

Het stormt. Windstoten tot honderdtwintig kilometer per uur. Het regent ook al een poosje. De temperatuur is best aardig. Het duikt niet ver onder de tien graden. Volgens de verwachtingen gaat het alleen maar harder in de loop van de nacht.

De winterstop is heel kort. Met harde wind en relatief hoge temperaturen wordt het ijs verjaagd. Sommige wateren die helemaal dicht zitten zijn binnen een paar dagen weer helemaal ijsvrij. Onze plas heeft een ideale ligging

De eerste merel zingt zijn lied. Tegen de schemer tot bijna in het donker klinkt welluidend vogelgezang in de tuin. Vanaf een schuurdak probeert het mannetje indruk te maken op een vrouwtje. In de polder zie ik ook al een ooievaar op een nest.

Er komt een aanzwellend gegrom naar ons toe. Het komt van achter. Het zijn twee apache gevechtshelikopters. Vooral het rond maaien van de wieken maakt een kabaal waar we van zitten te trillen op onze stoel. Die gasten kunnen alles zien met hun nachtkijkers .

Het hele denken wordt weer beheerst door karper. Ondanks de koude nachten gaan we de druk opvoeren. Twee avonden in de week. Niet zo gek gezien het enthousiaste springuurtje van de laatste sessie .

Ik loop tegen een paar problemen op. Kan het niet meer opbrengen om aan de plas te gaan zitten. Heb het even helemaal gehad met de snoeken. Kleiner water om in de rust en de luwte te zitten wil ik ook niet. Ik ben even de uitdaging kwijt.

De mooie schub langs de beschoeiing spookt nog door mijn hoofd. Ik ga dinsdag wat voeren. Een paar kinderen weten de aandacht van de vis te trekken. Ze weten zelf niet wat ze veroorzaakt hebben met wat broodkruim en een handvol maden. Ik ga heel onnozel precies hetzelfde doen.

Het is stralend weer. Ik hoef in principe helemaal niets mee te nemen. Johan komt precies op tijd de straat blokkeren. Ik kan het niet laten om toch iets te proberen. Even een kort kunstaashengeltje, opgetuigd met een sbrolino. Van Henk gekregen op de beurs in Maurik.

Met de dramatische ervaring van vorige week staat een karper wel héél hoog op het verlanglijstje. Natuurlijk gaan we naar het water waar een graskarper ook zéér wel tot de mogelijkheden behoort. Kan ook niet anders met Arjan erbij.

Ik voel de dringende behoefte om weer eens serieus te gaan vissen. Niet meer die gestolen uurtjes. Gewoon weer een poosje de beuk erin. Natuurlijk heb ik nog steeds te maken met wat lichamelijke ongemakken. Langer dan een paar uur zitten is nog steeds zwaar. Dat zeurt overal in door

Helemaal fout gegokt. Ik realiseer me dat ik voor de polder verkeerd zit. Op het fort is het water ook niet diep. De nachten zijn erg koud geweest. Bij volle maan zijn de nachttemperaturen zelfs onder de vijf graden terecht gekomen

Ik ben door de domme regelmaat van dagen die voorbij gegaan zijn de volgorde van de week een beetje kwijt. Weet zelfs af en toe even niet in welke maand we nu zitten. Maakt dat iets uit dan? Misschien kom ik nu eindelijk van dat verplichte vissen op zaterdag af. Dat doe ik al bijna een halve eeuw

Het ziet er goed uit vandaag. Het moet nu toch lukken om een paar uurtjes aan het water te gaan zitten. Nee, nog niet alleen. Toos gaat mee. Ik leg uit dat vissen, zelfs het vangen en landen van een vis me gaat lukken. Een leuk plaatje maken van een vis is de grote moeilijkheid.

De meeste narigheid is achter de rug en Co herstelt snel. Vandaag, vrijdag 10 augustus mag hij al weer naar huis en hij heeft zijn “stukje” al weer geschreven. Nu weer zo snel mogelijk achter de karper aan.

Ik kan het niet laten. Moet er even tussenuit. Liefst gewoon achter een karper aan. Al het andere is leuk maar kan me op dit moment gewoon niet boeien. Er broeit een plannetje. Hoe ben ik in de zestiger jaren begonnen met karperen?