Ik zoek opnieuw de stenen kant op. Het talud ervan moet hier ergens liggen. Ja, het verschijnt op mijn dieptemeter. Beng gaat het door de top. Tja, op deze ‘echte’ verticaalhengel komen de beten echt wel nog harder door! De dril lijkt er weinig onder te lijden.

We hebben het natuurlijk ook over de corona en in welke zin deze ziekte straks onze visserswereld zal omblazen. Beiden hopen we natuurlijk dat het allemaal niet te lang zal duren. Als we afscheid nemen zie ik hem recht naar een stuk varen dat normaal erg goed is

Het is nog net voor de tijd die wij als Belgische vissers lange tijd goed (of moet ik eerder zeggen “slecht”) zullen herinneren. Er was op diverse internetsites al sprake dat we niet meer zouden mogen aan de waterkant gaan zitten, toch niet met een hengel in onze handen.

Ook in de volgende hoek liggen heel wat vissen hoog. Ze liggen er open gegroepeerd. Vanwege het groenige water zijn ze niet zo goed te onderscheiden, maar de donkere vlekken worden door een visser toch goed herkent.

“Dan is dat afgesproken, om 5u sta ik op de parking”. Als ik de telefoon neerleg, reken ik snel even uit wanneer ik die dag het bed uit zal moeten. Hm, een klein uurtje rijden, een half uur ervoor het bed uit, dus dat wordt met 3u30 weer een vroeg ‘wakker-wordt-moment’.

“Dan is dat afgesproken, om 5u sta ik op de parking”. Als ik de telefoon neerleg, reken ik snel even uit wanneer ik die dag het bed uit zal moeten. Hm, een klein uurtje rijden, een half uur ervoor het bed uit, dus dat wordt met 3u30 weer een vroeg ‘wakker-wordt-moment’.

“Dan is dat afgesproken, om 5u sta ik op de parking”. Als ik de telefoon neerleg, reken ik snel even uit wanneer ik die dag het bed uit zal moeten. Hm, een klein uurtje rijden, een half uur ervoor het bed uit, dus dat wordt met 3u30 weer een vroeg ‘wakker-wordt-moment’.

Ik kom aan bij een losplaats, waar 2 man een boot ontdoen van zijn lading. Pas als ik er pal langs kom, merken ze me op. “Zo een raar klein bootje zagen we hier nog nooit”, roepen ze me toe, maar het lijkt hen wel leuk en fris. Kan je daar goed vis uit vangen, is hun vraag.

Ik ondervind dat ik aan de snelheid van 1,8km/uur het meeste aanbeten krijg. Op de peddels kan je dit ook wel halen, maar bijlange niet de kilometers die ik zo vandaag zal afmalen. En dan zeker niet met de steeds sterker wordende tegenwind.

Het lukt niet zo vaak, maar ik vind het altijd tof als mijn jongste nog eens mee kan voor een bootvisdag. We gaan dit keer een boezemwater op om wat snoeken lastig te vallen. We hebben ook erg licht baars-materiaal mee, want daar kunnen we ons beiden goed mee amuseren.

Mooi in volgorde is het dan weer aan Dries. Ik zie heel traag een karperkop naar zijn haakaas schuiven. Even traag, alsof hij echt erg veel moeite moet voor doen, wordt de korst gepakt.

Vreemd toch hoe elke tak van de hengelsport vaak op zichzelf staat. Zeker in de tijd dat er steeds meer gespecialiseerd wordt in disciplines, komt het dan wel eens voor dat sommige zaken/wateren die erg bekend staan in één hengelsportrichting, zowat onbekend zijn bij een andere.

Het lijkt als een aanmoediging voor een voetbalploeg, maar dat wordt het niet, dat zal wel blijken. Ik heb wat tijd vrij, en als ik alles uitreken, zal ik er ongeveer 1u45 van op het water kunnen liggen. Dat lijkt me de moeite om eens te gaan proberen als de vis al weer wat beter bijt.

Door de te grote roeidruk, blijkbaar het bevestigingsriempje geforceerd, en dat was doorgebroken. Blijkbaar ben ik dus vreselijk sterk, of was het riempje na al die jaren ferm versleten, u mag zelf kiezen…

Elk jaar is het op onze Ierse reis wel anders. Het ene jaar moeten we de vis uit de planten “koteren”, soms moeten we ze net voor de begroeiing zoeken, het andere jaar zitten ze op 3-4 meter, nog andere keren vinden we ze voornamelijk op 8-10 meter.

Elk jaar is het op onze Ierse reis wel anders. Het ene jaar moeten we de vis uit de planten “koteren”, soms moeten we ze net voor de begroeiing zoeken, het andere jaar zitten ze op 3-4 meter, nog andere keren vinden we ze voornamelijk op 8-10 meter.

Voor de Nederlandse viscollega’s is het misschien niet altijd zo goed te volgen, (ik merk regelmatig dat het zelfs bij de Belgische vissers nog niet allemaal goed is doorgedrongen) maar er zijn al sinds 2018 een aantal zaken sterk verandert in de Belgische wetgeving ivm de visserij.

We hebben ondertussen al aardig wat stappen in de benen, en de magen beginnen te trekken. De vangst is tot nu toe mager. Erg los zijn ze niet. Ook de spreuk:’ onder de bruggen liggen de dikke ruggen’, gaat vandaag niet op