Vissen in de Jungle (4)
Door Bram Bokkers
Payara day!
Een nieuwe dag met nieuwe kansen. Onze gids heeft er blijkbaar zin in. Hij laat weten dat er een uur stroomopwaarts varen zich een groot aantal grote stroomversnellingen ophoudt wat een ideale plek is voor payara’s is. Dit is niet tegen dovemansoren gezegd. Er hangt een schitterende nevel over de rivier en het regenwoud. Al varend realiseer ik me weer even heel goed waar ik me bevind. Dit is een van de mooiste plekken ter wereld en ik mag hier gewoon komen vissen.
Ochtendglorie van een nieuwe dag.
Boto-dolfijnen.
Twee stelletjes ara’s.
Katjatoe gooit plotseling de boot stil. Een grote waterschildpad is naar boven gekomen om adem te halen. Ook zien we een aantal Boto dolfijnen (Ook wel amazonedolfijn genoemd). Ze jagen op vis en zwemmen nieuwsgierig rond onze boot. Katjatoe ontgaat niets. Zo leert hij ons de roep van de toekan, die we regelmatig horen. Ook zien we regelmatig stelletjes ara’s overvliegen.
Één van de vele stroomversnellingen.
Sensatie.
De Amazone is rijk aan flora en fauna. Er bevindt zich hier werkelijk van alles, maar als je er geen oog voor hebt gaan veel dingen aan je voorbij. Eenmaal op de hotspot aangekomen moeten we nog door een grote hoge stroomversnelling heen, allemachtig, het lijkt wel een waterval! Katjatoe vaart naar links en rechts en schat de situatie in en plotseling varen we er recht op in. Het liefst doe ik mijn ogen dicht, maar ben toch te nieuwsgierig. Halverwege de stroomversnelling mindert onze boot vaart, vol gas met een hoek van 135 graden blijven we in de stroom stil hangen.
Droomstekken.
Niet weg te denken uit het Amazone-regenwoud.
Rechts en links van me zie ik grote rotsblokken en moet er niet aan denken dat we nu omslaan. Katjatoe lijkt gelukkig niet onder de indruk een lacht ons toe. Hij probeert een weg naar boven te vinden, stukje voor stukje klimmen we naar boven. Eindelijk zijn we er, maar dat vonden we voor zo’n eerste keer best even eng.
Springende acrobaat.
Later in de week beklimmen we nog meer versnellingen en ik begin er een beetje aan te wennen. Het gebied waar we ons nu bevinden is prachtig, elke plek is weer anders. We monteren een dieplopende plug en beginnen te werpen. Al snel haken we twee payara’s, maar deze lossen we vrijwel onmiddellijk.
We haken zeker tien payara’s, maar vangen er geen één. Eenmaal gehaakt beginnen ze direct met hun kop te schudden en te springen, er is geen houden aan. Twee grote vissen weet ik naast de boot te krijgen, maar ontdoen zich dan toch weer van de haak. Ook harder aanslaan en al drillend de top onder water houden tijdens de dril, levert niets op. De bek van een payara bevat zo veel been en tanden, zodat vleeshaken haast onmogelijk wordt gemaakt.
Vanaf de kant is er ook goed te vissen.
Bert Goeree in zijn nopjes.
Zes-kilo-vis voor Jelle.
Wat valt dit verschrikkelijk tegen en is om gek van te worden. Zou Theo zich realiseren hoeveel geluk hij heeft gehad? We gaan naar huis met leuke bijvangst, maar zonder ons doel, de payara. De missie is nog niet geslaagd. Jelle heeft vandaag meer gelukt gehad. Hij is met Jander op pad geweest en heeft een schitterende pauwstaartbaars gevangen van wel zes kilo. Op de lodge krijgen we te horen dat twee Amerikanen een payara hebben weten te vangen die ze gehaakt hadden aan de buitenkant van de bek. Zou dit dan de manier zijn?!
Binnenkort deel 5!
Het volgende Amazone avontuur staat gepland vertrek 24 september t/m 3 oktober. Bel of mail met Bert van Tight Lines voor meer info info@tightlines.nl of +31 180 434788. Hier vindt u alle info over deze reis.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
