Twee dagen geleden troffen we elkaar voor het eerst dit jaar en nu gaan we voor een inhaalslag. Een inhaalslag die door het Corona-virus inmiddels op losse schroeven is komen te staan. Deze dag kan ons in ieder geval niet meer worden afgenomen. Of er bij onze volgende afspraak nog in - of uitgereisd kan worden is immers de vraag.

Al vaker hadden wij vanwege de weer- en watergesteldheid afspraken laten vervallen. Maar het ongeduld nam toe en het moest er nu echt een keer van gaan komen. Ik schets van te voren aan mijn gasten wat de omstandigheden zijn en op grond daarvan gaat het licht op groen of op rood. Wij besloten in overleg het licht op groen te zetten.

Het lijkt deze woensdag heel mooi weer te worden en omdat het bezoek aan de kapster en de mondhygiënisten geen obstakel meer vormen, kan ik geknipt en met een schoon gebit het water op. Deze keer niet alleen, maar in gezelschap van Willem. Die heeft nog vis tegoed na de laatste keer toen hij alleen mocht toekijken hoe ik vier vissen ving.

Van te voren zit je te wikken en te wegen. Gaan of thuis blijven? De twee geplande dagen in het weekend heb ik gecanceld. De vooruitzichten zijn te slecht…... En terwijl ik begin aan dit verslag, zie ik dat het weer best aardig lijkt, hoewel de wind is zoals voorspeld. En ondertussen zie ik dat het ook een juist beslissing was, het weer verandert snel en zeker niet ten goede.

Het is momenteel een beetje aanklooien met het vissen. De laatste visdag samen met een maat is alweer twee weken geleden. Toen ging ik weer eens met Luus op stap. Deze afspraken komen inmiddels veelal tot stand middels een zoektocht naar momenten. Nu kwam het er dus weer eens van.

Waarschijnlijk hebben vele vissers reikhalzend uitgekeken naar dit mooie weer. En als het er dan is wil je er van profiteren. En zodoende zaten de collega’s Visgids Biesbosch en Fishing Guide Johan heerlijk in de boot. Het stromende water bood ons het vertrouwen dat de vissen actief zouden zijn.

Deze week was er nog geen gelegenheid geweest het water op te gaan. Ondertussen had ik wel talrijke zaken onderhanden gehad. Als het betere weer dan komt, hoef ik niet meer te stressen om voor de deadline nog even allerhande administratieve en fiscale verplichtingen na te komen. Een mooi vooruitzicht toch.

Alweer zo’n dag dat je denkt, ik wil gewoon het water op. Deze keer hoeft het niet zo nodig alleen en bovendien heb ik wel een paar namen op mijn lijst van mensen die bij gelegenheid mee willen. Zodoende maak ik de afspraak met Willem.

De laatste visdag dit jaar, daar zagen we naar uit. De omstandigheden “leken’” ideaal. Het zou helder weer zijn en er stond een flinke stroming op de rivier. Helder hield wel in dat het ook koud zou zijn en met een behoorlijk windje voelt het dan al snel nog kouder aan. De verwachtingen ten aanzien van de vangsten lieten ons geen keus. We moesten gewoon gaan.

Vandaag wil ik alleen op pad. Een behoefte die ik wel vaker heb, gewoon om even niets te hoeven. En vandaag ga ik het ook eens anders, ouderwets doen. Tenslotte vind ik het maar niets dat er zoveel dozen met geprepareerde shads staan, die nooit meer te water worden gelaten.

Het slechte weer lieten we aan ons voorbij gaan en daarom hadden we onze visafspraak verzet. Toen we op het water zaten, wisten we het zeker, het was een goede beslissing geweest.

Een eerdere afspraak in oktober had helaas geen doorgang kunnen vinden. Nu moest het wel gaan lukken, hoewel de vooruitzichten wat de vangsten betrof niet hoopgevend waren. Twee dagen eerder viel de kou echt in en wilde het niet lukken om behoorlijke vangsten te boeken.

Dit was zo’n dag die er nog even tussen werd gepast. Het paste doordat aan mijn kant een paar zaken niet doorgingen en JP kon deze dag nog grotendeels vrij maken voor zijn grootste passie en dus gingen we samen op pad. Wel moest er rekening worden gehouden met de eindtijd, want JP had ‘s-avonds nog een voorstelling in het theater op de agenda staan.

Zo’n heerlijke droge dag met zon, daar wil je toch van genieten. En zo kwam het dat Oscar en ik er samen op uit gingen. De omstandigheden waren in zoverre anders, dat de rivier flink stroomde en dat was al geruime tijd niet meer gebeurd. Wij hoopten dan ook op actieve snoekbaarzen op de rivier.

Al vele dagen zijn verstreken dat ik JP niet van dienst kon zijn en hij desondanks de moeite nam om hier vanaf de oever te vissen. Ook vorig weekend was weer zoiets. Wij pakten ons cadeau voor “50 jaar samen” uit in Rotterdam.

Het is een nat en winderig weekend. Deze zaterdagavond zit ik thuis voor de kachel, lekker behaaglijk te lezen. Dan komt er een app binnen van mijn collega en naamgenoot Johan Struwe. Of ik morgen nog een paar uurtjes met hem het water op wil.

De laatste visdagen brachten meerdere indrukwekkende vissen in de boot. Vissen die blijkbaar tot de verbeelding spreken, gelet op de reacties op Facebook. Hoe anders zou het vandaag verlopen.

Hoewel er heel wat tijd is verstreken sinds onze laatste visdag, komt het er vandaag weer van. De vraag was even, waar gaan we deze keer naar toe? Die ene stek kennen we inmiddels wel en ondanks de goede resultaten van de laatste tijd daar, kiezen we voor ander water.