Een paar keer per jaar komen ze langs, Darek en Borys, vader en zoon. Soms komt Darek ook wel alleen. Nu dus samen, omdat de schoolvakantie het mogelijk maakt. Hoewel ze de corona van nabij hebben meegemaakt, wijst niets erop dat er nog infectiegevaar is. En zo ontmoeten we elkaar op een plek die ze nog niet kennen.

Het is lang geleden dat we samen op stap waren, maar vandaag gaat het weer gebeuren. Het corona-beleid stelt ons min of meer in staat om terug te keren naar het oude normaal. Dat wil zeggen met in acht name van enkele andere omgangsvormen. Hieraan proberen Oscar en ik ons zoveel mogelijk te houden.

Nu Reinier zijn boot al weer geruime tijd geleden heeft verkocht, zijn we op de mijne aangewezen. En nu is het dan weer eens zover dat we samen op stap kunnen. Ik heb getwijfeld waar we naar toe moeten gaan, nu de vangsten de laatste tijd zo matig zijn.

Het is een nieuwe kans voor JP en nu op een andere water. We spreken een half uurtje later af om voldoende slaap te kunnen pakken. Ik ben er mooi op tijd en laat de boot alvast te water.

Na een sessie “vissen met wormen” met collega Thom Prüst op stromend water, ben ik nu een dag met Jöran op stap op een ander water. Een wezenlijk verschil is, dat we hier geen stromend water hebben

Toen ik geruime tijd geleden ‘s morgens verrast werd door de kunstzinnig bevroren autoruit, kwam het besef van de veelvuldige vormen van water. Zot eigenlijk dat je zo gepassioneerd bent door het vissen, dat je eigenlijk ongemerkt voorbij gaat aan dat onmisbare aspect dat water heet.

Nu we thuis “opgesloten” zitten, is het een goed moment om je te bezinnen op het leven. Wat allemaal normaal leek, is het ineens niet meer. Het vooruit kijken en plannen is ineens geen vanzelfsprekendheid meer.

Na het uitstapje van een paar uur heb ik erg veel zin in een hele dag het water op. Niet dat ik de wekker heb gezet, maar de boterhammen zijn vrij snel gesmeerd en even later is alles ingepakt en kan de auto geladen en de boot worden aangehaakt.

En dan is het alweer zover, de laatste dag voor het gesloten seizoen is daar. Dit hadden we zien aankomen, zeker een jaar geleden al. Wat we niet hadden zien aankomen was het dodelijke corona-virus. En daarom eindigt dit seizoen toch anders dan “normaal”.

Met in acht name van de Corona-voorschriften spreken Jöran en ik af nog een dag samen te gaan vissen. We gaan voor kleiner water, omdat de wind ons parten speelt. We gaan er bovendien van uit dat de massale afvoer van water inmiddels gestopt is en het water een stuk helderder is.

Twee dagen geleden troffen we elkaar voor het eerst dit jaar en nu gaan we voor een inhaalslag. Een inhaalslag die door het Corona-virus inmiddels op losse schroeven is komen te staan. Deze dag kan ons in ieder geval niet meer worden afgenomen. Of er bij onze volgende afspraak nog in - of uitgereisd kan worden is immers de vraag.

Al vaker hadden wij vanwege de weer- en watergesteldheid afspraken laten vervallen. Maar het ongeduld nam toe en het moest er nu echt een keer van gaan komen. Ik schets van te voren aan mijn gasten wat de omstandigheden zijn en op grond daarvan gaat het licht op groen of op rood. Wij besloten in overleg het licht op groen te zetten.

Het lijkt deze woensdag heel mooi weer te worden en omdat het bezoek aan de kapster en de mondhygiënisten geen obstakel meer vormen, kan ik geknipt en met een schoon gebit het water op. Deze keer niet alleen, maar in gezelschap van Willem. Die heeft nog vis tegoed na de laatste keer toen hij alleen mocht toekijken hoe ik vier vissen ving.

Van te voren zit je te wikken en te wegen. Gaan of thuis blijven? De twee geplande dagen in het weekend heb ik gecanceld. De vooruitzichten zijn te slecht…... En terwijl ik begin aan dit verslag, zie ik dat het weer best aardig lijkt, hoewel de wind is zoals voorspeld. En ondertussen zie ik dat het ook een juist beslissing was, het weer verandert snel en zeker niet ten goede.

Het is momenteel een beetje aanklooien met het vissen. De laatste visdag samen met een maat is alweer twee weken geleden. Toen ging ik weer eens met Luus op stap. Deze afspraken komen inmiddels veelal tot stand middels een zoektocht naar momenten. Nu kwam het er dus weer eens van.

Waarschijnlijk hebben vele vissers reikhalzend uitgekeken naar dit mooie weer. En als het er dan is wil je er van profiteren. En zodoende zaten de collega’s Visgids Biesbosch en Fishing Guide Johan heerlijk in de boot. Het stromende water bood ons het vertrouwen dat de vissen actief zouden zijn.

Deze week was er nog geen gelegenheid geweest het water op te gaan. Ondertussen had ik wel talrijke zaken onderhanden gehad. Als het betere weer dan komt, hoef ik niet meer te stressen om voor de deadline nog even allerhande administratieve en fiscale verplichtingen na te komen. Een mooi vooruitzicht toch.

Alweer zo’n dag dat je denkt, ik wil gewoon het water op. Deze keer hoeft het niet zo nodig alleen en bovendien heb ik wel een paar namen op mijn lijst van mensen die bij gelegenheid mee willen. Zodoende maak ik de afspraak met Willem.