TotalFishing

Tonijnvisen Kroatie

Dag drie Een hele mooie dag

De stijgende lijn van zaterdag is zondag lekker doorgetrokken. We hebben een werkelijk hele mooie dag beleefd!

Bij aankomst zien we dat de beroepsboot er nog steeds ligt en dat de hele kop van het rif is ingepakt in netten. Verderop zijn slechts een paar bootjes op tonijn aan het vissen. Gisteren is niemand succesvol geweest. Bij ons op de dieptemeter verscheen er een enkele keer op meer dan 40 meter diepte een tonijn, maar die kwam niet omhoog. En de netten moeten ook boten hebben binnengehouden.

Lex zoekt een plekje iets verderop. De procedure is bekend, dus we zijn snel aan het vissen. De diepe hengel met het ballonnetje op 25 meter en de freeline…eh…free. Er staat nauwelijks wind, schommelend tussen twee en drie Bft.

Aasvissen vangen gaat niet zo hard, er zijn veel minder scholen kleine vis dan gisteren. We hebben genoeg makreeltjes van gisteren dus er kan in ieder geval iets aan de haak.

Makreel heeft hier een doorzichtig plekje in de schedel.

Na weer wat 'verkeerde' soorten kan er uiteindelijk een horsmakreeltje aan de haak van de freeliner.

Prachtig, maar niet de goede aasvis.

Het blijft stil, maar dan ineens een piepje van de dieptemeter. Een grote rode vlek op het schermpje, tonijn onder de boot! En vandaag komen ze wél omhoog. Vissen tot pakweg 50 kilo met interesse in ons chumspoor! Ze draaien in ruime cirkels onder de boot tot een meter of vijf onder het oppervlak. Goed is te zien dat ze stukjes chum pakken.

De spanning stijgt, want er kan natuurlijk elk moment iets gebeuren. Ruim een uur duurt deze prachtige voorstelling. Een waar spektakel als je dit voor het eerst in het echt ziet!

De vissen pakken echter alles waar geen haak aan zit. Zelfs kort voor het pakken draaien ze zichtbaar weg. Lex kan het niet aanzien en gaat in zijn -met ruime ervaring gevulde- trukendoos kijken.

Een zware spinhengel die we gebruikten bij het jiggen, een Penn Regiment, gaat ook meedoen. Maar ook de iets dunnere lijn en de haak beaasd met een stukje chum om in de stroom mee te drijven deden de tonijnen ook niet aanbijten.

Deze hengel heeft vandaag alle actie gekregen.

De vissen komen op het aas af en draaien weg. Wederom geweldig om 'in het echt' te zien, maar vistechisch begint het nu toch wel erg te kriebelen.

Een inktvisje dan maar eens proberen. Na een tijdje spelen met dit aasje klinkt ineens "JA!", gevolgd door een ziedende slip. Ik ben chum aan het snijden. Ik ben aan de -eerder afgesproken- beurt en krijg de kromme hengel in m'n hand gedrukt! De coating van de rode dyneema kleurt de beugelkop van de molen rood en de slip giert. Yes, een echte!

Hectische toestanden! De andere hengels moeten binnen gedraaid, de elektromotor op de boeg moet uit het water. Er moet snel achter de vis aangevaren worden, want anders blijft er te weinig lijn op de spoel over. Na een, voor mij onzichtbare korte chaos achter me, varen we achter de vis aan. Ik sta te genieten van het moment. De vis neemt nog steeds lijn, maar het gaat al minder hard.

Ik kan beginnen met draaien en weet lijn te winnen. Er gaat nog wel wat af, maar langzaam komt de vis omhoog. Na ruim een kwartier komt de vis voor mij onverwacht mee omhoog op ruim 20 meter van de boot en laat zich meetrekken.

Mijn eerste blauwvin.

Yes! M'n eerste blauwvintonijn gevangen. Hoofddoel van de trip geslaagd!

Lex onthaakt de vis langszij. Alleen de kop komt uit het water. Het blijkt de domste van het stel, want er zit een tweede haak in z'n kaak. Mooi, dan kan die er meteen ook uit.

Alle haken er uit.

"15 kilo", zegt Lex. Later schrijft hij zijn website 20 kilo. Ik weet, ze kunnen ook hier veel groter zijn. Maar de grootte van je vangst kan je over het algemeen niet uitkiezen.

De vis komt niet uit het water, het blijft een schatting. Ik ben er eenvoudig blij mee. M'n tweede tonijnsoort van de trip!

And go...

We varen terug naar de stek en tot onze vreugde blijken de vissen er nog te zijn en het spelletje begint opnieuw. Een uurtje later is Eelco aan de beurt. Uit de handen van Lex dwarrelde deze keer een stukje chum op de -kennelijk- goede manier naar beneden. "Ja!" En ZZZZZZZZZZZZ……doet de slip.

De vis van Eelco.

Deze vis voelt en blijkt groter.

Lex haalt de haak uit het scharnier.

Na een half uur kan Eelco ook de blauwvintonijn -de schatting van Lex is 35 kilo- op zijn tonijnenlijstje bijschrijven.

En ook deze vis zwemt weer weg.

Teruggekomen op de stek blijken de tonijnen nu wel verdwenen, maar we zien nog wel dolfijnen en een maanvis aan het oppervlak. "We vangen ze weleens aan een sardine", zegt Lex. We proberen wat. Het had een mooie bonus kunnen zijn, maar de vis is al verdwenen.

Voldaan varen we een uurtje later richting de haven over de vrijwel platte zee.

Tevreden…

We genieten na van de mooie opbouw van dit tripje.

…varen we terug.

Een middagje kunstaasvissen vanaf de kant en drie dagen op zee met de boot. Elke dag vis gevangen en het mooiste vuurwerk op het eind. Vandaag was gewoon echt een héle mooie dag!

Fotografie: Eelco Brongers, Marc Borst.

(Psst…Het is dicht bij huis en prima te betalen! Elke dag heerlijk weer gehad en erg lekker eten bovendien. Alleen al het lunchpakket waarmee Wilma je het water op stuurt )