Steelhead fever
door Peter Elberse
Als kleine jongen droomde ik van een reis naar het grote en verre Amerika en Canada. Het duurde tot mijn twintigste voordat ik de reis daadwerkelijk maakte. De dromen waren niet voor niets geweest….
Helaas was het 1988, het jaar van de enorme brand in Yellowstone. Hierdoor werd ik min of meer gedwongen Montana vroegtijdig te verlaten. Een lange busreis met Greyhound volgde. Uiteindelijk kwam ik aan in Hazelton, BC. Vervolgens liftend de weg voortgezet naar Kispiox alwaar ik uiteindelijk neerstreek bij Kispiox Steelhead Camp. Het was half augustus en dat is voor de Kispiox rivier aan de vroege kant. De steelhead run was nog niet begonnen. De eerste week stond ik met mijn tentje dan ook alleen aan de rivier. Ik had een prachtig uitzicht.
“Alleen met mijn tentje aan de rivier….”
De visserij liet in het begin te wensen over. Al moet ik zeggen dat ik het destijds zo niet zag. Enkele ‘pink Salmon’, ‘chum -’ oftewel ‘dog salmon’ en zo nu en dan een wel heel rode met schimmelvlekken bedekte ‘king salmon’. Pas eind augustus haakte ik de eerste steelhead. Een dikke vis waarvan mijn hart behoorlijk op hol sloeg. Helaas ontdeed de vis zich vlak voor het landen van de op 2/0 haak gebonden streamer. Het hoort bij de sport maar toch was ik er behoorlijk ziek van. Wonderlijk genoeg haakte ik enkele worpen later wederom een dikke steelhead. Deze kon ik na een enerverende dril met enkele zeer fraaie sprongen wel landen. Een prachtige hen van 95cm. Wat kan een mens dan gelukkig zijn.
Het overkwam me in de weken erna nog enkele malen. Mijn grootste vis was een mannetje van 97cm die volgens de Kispiox schema’s de 20 pond haalde. Het bleek een taaie visserij die soms ook ineens heel simpel leek. Twee, drie dagen geen beet krijgen en vervolgens twee vissen vangen in een half uur tijd. Tijdens de visserij zie je overigens wel het een en ander. Beren, arenden en vele andere dieren in een adembenemende natuur maken het avontuur compleet en zorgen ervoor dat de taaie visserij toch aangenaam blijft. Het is een prachtig avontuur dat ik iedereen aan kan raden. Steelhead is een regenboogforel die naar zee trekt om vervolgens terug te keren naar de rivier van geboorte om aldaar af te paaien. In tegenstelling tot de pacifische zalmen keert de steelhead wel terug naar zee om vervolgens nogmaals terug te keren voor hetzelfde ritueel. Vissen tot achterin de 30 pond zijn al gevangen aan de vliegenhengel. Dit zijn vissen die de 110cm passeren. Desalniettemin wordt een 20 ponder als ‘trophy’ beschouwd. Ze zijn dan rond de meter met een omvang van ongeveer 50cm.
“Wat voelde ik mij gelukkig….”
Het materiaal voor de steelhead visserij is de laatste jaren enorm ontwikkeld. Waren het in 1988 nog eenhandige hengels tussen de 9 en 10ft voor een 9 lijn, inmiddels vissen velen met tweehandige hengels voor 9 en 10 lijnen. Het aantal zinktip mogelijkheden is ook enorm toegenomen waardoor eenvoudiger op de juiste diepte kan worden gevist. Als tippetmateriaal wordt vooral stugge, tegen doorschuren bestand zijnde nylon gebruikt. Streamers op haken variërend van 2/0 t/m 8 in diverse patronen zijn een must. Naar mate het water zakt zullen de vissen meer op hun hoede zijn waardoor ze grote vliegen voorbij laten gaan maar nog wel kleine vliegen pakken. Gebruik vooral kleuren als zwart, paars, roze en oranje of een combinatie daarvan. Lees voordat je gaat ook minimaal 1 boek over het steelhead vissen. Een goede voorbereiding is het halve werk.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
