Sportvissen in het Noorden van Noorwegen (3, slot)
Door Bram Bokkers
Seiland explore
Vanuit Hammerfest, de noordelijkste stad ter wereld, vaart er een pondje naar Seiland. Andre Larsen van “Seiland explore”, staat ons bij de aanmeerplaats al op te wachten. Seiland is voor het grootste gedeelte Nationaal park en het op zeven na grootst eiland van Noorwegen. Veel bergen, gletsjers, fjorden en hoge pieken bedekt met sneeuw bepalen het karakter van dit eiland. Na een autorit van vijftien minuten komen we bij “Seiland explore” aan.
Seiland explore.
Uitzicht vanaf het kamp.
Seiland Explore beschikt over diverse appartementen en een aantal visboten die van alle gemakken voorzien zijn. Ook beschikt Andre over een winkel die haast vierentwintig uur per dag open is. Het assortiment aan levensmiddelen is groot. Naast deze levensbehoeftes is er ook een gevarieerd pakket aan hengelsportartikelen te vinden. Zware pilkers hoeft u dus niet van huis mee te sjouwen, maar kunt u gewoon terplekke aanschaffen. Ook is er een aparte plek aanwezig om de gevangen vis schoon te maken die in een vrieskist bewaard kan worden tot vertrek.
De ligging van Seiland explore is erg gunstig. Het eiland Sørøya is in de afgelopen jaren uitgegroeid tot een waar kanjerparadijs en Seiland (explore) ligt hier nog geen steenworp vandaan. De vismogelijkheden zijn gevarieerd en bevinden zich in talloze baaien en tussen Sørøya en Seiland in. Ook is het mogelijk om op open zee te vissen. Verschillende eilanden, onderwaterbergen en ondiepere plateaus vormen ideale plekken voor grote kabeljauw, koolvis of heilbot. De mogelijkheid om uit de wind te vissen is altijd aanwezig.
Aan boten geen gebrek.
En nu de vis zoeken.
Andre wijst ons het huisje waar we de aankomende vier dagen zullen verblijven. Het is al laat in de middag, maar toch kunnen we het niet laten om nog een hengeltje uit te gooien. Op de steiger tussen de boten vangen we weer volop mooie scharren, koolvis en een enkel gulletje. Ook zien we meerdere malen zeeforel springen. Ze tonen geen interesse in ons lepeltje. Misschien later in de week!
Een taaie dag
De volgende dag waait het stevig. Andre raadt ons aan de ondiepere fjorden op te zoeken die het meeste in de luwte liggen. Op de kaart in de dieptemeter zijn over het gehele gebied way-points (mogelijke stekken) aangegeven. Deze zijn met de GPS zo gemakkelijk te vinden. Andre vertelt dat op het moment de vis moeilijk te vinden is. Hij denkt dat dit komt doordat de haring, die als voedsel dient voor de grotere vissen dit jaar eerder naar open zee is getrokken.
Water genoeg.
Ruige kustlijn.
Driftend op zoek naar vis.
Ook de aanwezigheid van dolfijnen en vinvissen heeft volgens Andre slechte invloed op de vangsten. We zullen dus goed ons best moeten doen om de vis te kunnen vinden. We maken een plan en vertrekken. We bevissen vele stekken, maar op een aantal kleinere vissen na blijft het rustig. Ondanks de harde wind proberen we ook de diepere steken die meer in de wind liggen. Pilkers met een gewicht van 750 gram moeten we inzetten om in de buurt van de bodem te kunnen komen.
Leuk aan een licht spinhengeltje.
Ook dit mag niet baten. De onderwaterberg tussen Seiland en Sørøya waar we in 2008 kabeljauw tot twintig kilo vingen, levert nu ook geen serieuze vis op. Het is een taaie dag. We zijn helemaal terug bij af. Het is investeren in tijd, ooit zullen we oogsten denk ik. ‘s Avonds vanaf de steiger vangen we nog wel de nodige vissen. En de springgrage zeeforel? Nee, die heeft nog steeds geen interesse in onze lepel.
Wie zaait zal oogsten
De volgende dag gaat Andre met ons mee. Hij wil ons helpen vis te vinden die er volgens hem wel degelijk ligt. Aangezien hij hier geboren is en hij hier al zijn hele leven woont, kunnen we ons geen betere hulp wensen. Hij wil het bij een diepe trog proberen meer richting open zee. Eenmaal aangekomen op de stek zet hij de eerste drift in.
We starten bij een diepte van 120 meter die zal oplopen tot 40 meter diepte. De wind is minder hard dan gisteren wat een mooie bijkomstigheid is. Pilkers van vierhonderd gram kunnen we nu goed bij de bodem houden. In het begin is het stil, maar dan loopt het scherm uiteindelijk toch vol met vis. Andre begint te lachen. De eerste hengels staan krom, het begint er op te lijken. Bij tachtig meter diepte verdwijnt de vis weer uit het scherm.
Droomomgeving.
Hier doen we het voor.
Andre zet een nieuwe drift in en weer is het raak. Kabeljauwen tot twaalf kilo doen weer mee. Ook grove schelvissen vergrijpen zich aan onze pilkers. We krijgen steeds beter in beeld waar we de vis moeten zoeken. We zitten er midden in en ik begin mijn schouders alweer te voelen. Een zeearend cirkelt in de lucht en komt meerdere malen dicht bij de boot.
Ik gooi een kleine koolvis in het water. De arend twijfelt, maar laat hem dan toch liggen. Het zou een paar schitterende foto’s opgeleverd hebben. Andre laat zien dat er op half water flinke koolvissen te scoren zijn. De wind zakt helemaal weg. Met een gevlochten lijntje van 20/100 en een pilkertje van honderd gram beleven we topsport.
Werken…
... en beloond worden.
De heilbotten geven niet thuis vandaag, maar desondanks is het is een geslaagde dag geworden. De volgende dag doen we het dunnetjes over. We proberen ook een stek dichter bij open zee. Ook hier vangen we weer vis, maar “de trog” wint het veruit. Andre heeft laten zien dat in tijden wanneer het taai is, er altijd wel vis gevangen kan worden. Uiteraard moet hier dan wel tijd in gestoken worden voordat er geoogst kan worden.
Onze tijd zit er op. Het is een geslaagde week geweest waarin we veel geleerd hebben. We hebben goede sport gehad en veel grote vissen mogen vangen. Een echte uitschieter zat er niet tussen, maar je moet natuurlijk altijd wat te wensen over laten. Andre adviseert ons een keer vroeger in het seizoen terug te komen. De haring zit dan nog in het fjord en de kans om een echte kanjer aan de haak te slaan is dan vele malen groter.
Schelvis.
Schitterende visserij.
Ondanks dit is het op Seiland heel jaar rond goed mogelijk om een megakabeljauw of -heilbot te vangen. En de springgrage zeeforel? Nee, die hebben we niet gevangen… nóg niet althans!
Tot aan de laatste dag hebben we schitterend weer.
Meer foto’s over deze reis zijn te vinden op www.sportfishmoments.com. Voor verdere inlichtingen en informatie over deze bestemming, neem even contact met Bert Goeree van Tight Lines Visreizen: tel. 0180 434788 / info@tightlines.nl / www.tightlines.nl
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
