Schotland, het land van de ongekende, maar bijzonder goede sportvis mogelijkheden (Deel 5)

Schotland, het land van de ongekende, maar bijzonder goede sportvis mogelijkheden (Deel 5) 

Door Leonard Muys en Ron Smits 

De laatste dag is helaas al weer aangebroken en Ian heeft iets speciaals voor ons in petto. Vandaag gaan we vissen op, de voor ons, vierde haaiensoort, de Smooth Hound of te wel de gladde haai. Voor deze haaiensoort heeft Ian levende krabben in zeewater meegenomen. Het zeewater wisselen we ieder half uur om de krabben levend te houden.

’s Middags gaan we proberen om de laatste vissoort toe te voegen aan het totaal van deze visreis, de rog. Eerst nog even wat makrelen vangen en al snel gaan we richting stekken voor de Smooth Hound. Het weer is nog steeds prachtig, geen wind en veel zon.

De krab wordt ontdaan van de scharen en poten en wordt in zijn geheel (de hele grote worden doormidden gesneden) op de haak bevestigd en met bind elastiek goed vastgezet op de haak. De gepelde scharen en poten worden later ook weer als aas gebruikt.


De krab wordt met bindelastiek vastgezet op de haak.

Ik heb het geluk dat ik de eerste gladde haai mag haken en landen. Wederom een prachtige vis. Wat kleiner dan de ruwe haai maar zeker voor hun afmetingen een sterke vis, die ook respect afdwingt. Niet veel later is het de beurt aan Leonard.


Leonard voegt vissoort vijftien, de gladde haai, toe aan zijn totaal.

Ook Joris heeft er inmiddels eentje boven gehaald. In totaal hebben we zeven gladde haaien aan boord gebracht en is de stand, wat betreft de vissoorten, weer met een soort scherper gezet.

Bovendien hebben we nog heel de middag Joris en ik vangen beiden gelijktijdig een gladde haai, de tweede echte dubbelstrike deze vistrip, al is mijn haai wat aan de kleine kant.

Net voor de middag vang ik nog een heel mooie ruwe haai, waarschijnlijk de grootste deze vistrip. Gisteren en eergisteren heeft Leonard zich mogen kronen tot hondshaaien koning, vandaag is het mijn beurt.

De ene na de andere hondshaai komt boven water en ook nu heeft de haai vaak alleen de grote stukken makreel vast in de bek, zodat het onthaken niet nodig is. De hondshaai laat onmiddellijk los als je deze vastpakt en vaak is een beetje schudden boven water al voldoende.


De tweede 'double strike' tijdens deze vistrip.

Het laatste gedeelte van de dag willen we graag een rog vangen. Hiervoor gaan we naar een andere stek, die ook wat ondieper is. Bovendien staat deze vis stek ook bekend om de wat grotere ruwe haai.

Gisteren hebben de sportvissers, die met Matthew mee zijn gegaan, een grote ruwe haai gehaakt, die in één run de gehele molenspoel leeg getrokken heeft. Met een droge knal brak de lijn…

Vandaag op de rog hoeven we niet met een stalen onderlijn te vissen en dit heeft soms ook een nadeel op deze stek. Joris krijgt een heel forse aanbeet en de gehaakte ruwe haai beet helaas voor hem de nylon onderlijn doormidden. Pech dus. Leonard vangt nog een heel mooie kathaai, misschien wel de grootste van deze vistrip.


De grootste kathaai van deze vistrip is voor Leonard.

Helaas, we hebben we nog altijd geen rog gevangen. Vele mooi getekende hondshaaitjes komen nog boven. Ikzelf vang in de middag nog een ruwe haai, jammer ik hoop op een grotere, maar deze is van hetzelfde formaat als de eerder gevangen haai.

De eerste dag heb ik maar vier van de vijftien ruwe haaien gevangen (één verspeeld door lijnbreuk), met deze twee kom ik op zes van de achttien ruwe haaien, want Leonard vangt er ook nog één op een heel licht hengeltje van tien Lbs. Wat een mooie dril op dat hengeltje.


Ruwe haai.

Nog een uurtje vissen en dan zit de vistrip Zuid West Schotland erop en we hebben nog steeds geen rog. Joris werpt nog een keer in met verse makreel en krijgt even later een geweldige run op zijn hengel.

Hij bedenkt zich geen moment en beantwoordt de run met een aanslag, hangen! Is het dan toch nog een rog? De spanning stijgt, ook Ian kijkt gespannen toe. Even later zien we een schaduw in het water, het lijkt op rog.


De rog laat zich voor het eerst zien.

Even later klinkt het tot ver over het water jaaaaaa………..en  daar laat de rog zich voor het eerst volledig zien, even later ontvangen we de felicitatie van Ian voor onze rog en de drieëntwintig vissoorten in slechts drie dagen vissen, bovendien krijgt Joris nog een kun van Ian.


Daar is dan toch nog de rog, een trotse Joris en een overgelukkige Ian.


Ian is dolgelukkig en bezegelt dit met een kus.


Aparte en bijzonder mooie vis, zowel aan de boven– alsook de onderzijde.

Morgen is de dag van onze terugreis. We maken de balans op om te bepalen wie de meeste vissoorten heeft gevangen, deze drie dagen. Ikzelf blijf op veertien steken en Leonard en Joris hebben er allebei vijftien. Jammer voor Leonard, die tot het laatste moment van mening is dat hij de meeste vissoorten heeft gevangen.


Gladde haai.

Meer info over deze visreis naar het zuidwesten van Schotland kun je vinden op: www.visreis.nl/schotland