Schotland, het land van de ongekende, maar bijzonder goede sportvis mogelijkheden (Deel 2)
Door: Leonard Muys en Ron Smits
Vandaag gaan we vissen op de ruwe haai en wow wat zijn we enthousiast naar aanleiding van de vangst van 19 ruwe haaien gisteren aan boord bij Ian Burrett. Spulletjes snel in de auto en even voor negen uur zijn we aan het strand en ook Ian komt met de visboot van 21 voet met 115 pk-motor erop.
In Schotland maakt men geen gebruik van een trailer helling, maar gaan de boten gewoon aan het strand van de trailer in het water. Je stapt aan boord terwijl de boot nog op de trailer staat en even later word je het water op gelanceerd.
Auto en trailer rijden achteruit het water in om de visboot te 'lanceren'.
Dit houdt wel in dat je een waadpak of laarzen nodig hebt om weer uit de boot te geraken aan het eind van de vissessie, zonder natte voeten.
Matthew met dezelfde Smartliner van 21 voet.
Na het te water laten van de boot gaan we eerst een emmertje makreel vangen voor de ruwe haai en even later zet Ian koers richting de beste stekken van dat moment in Luce Bay. Volgens Ian vangen we ’s morgens de eerste ruwe haaien en gaat het pas echt los na 15.00 uur, als de stroming wat afneemt.
Gisteren hebben we onze gekochte stalen onderlijnen aangepast, naar het voorbeeld dat Ian ons heeft gegeven. Standaard koop je de stalen onderlijnen met een trekkracht van 80 tot 100 Lbs, maar deze zijn volgens Ian veel te lang. Volgens Ian heb je een stalen onderlijn met een lengte van 20 – 30 centimeter nodig, waaraan een anderhalve tot twee meter nylon lijn met een dikte van een millimeter is bevestigd.
Zodoende wordt het veel makkelijker om de ruwe haaien naar de boot te krijgen aangezien je de onderlijn gewoon beet kunt houden op het nylon gedeelte. Een advies dat we maar al te graag opvolgen. Ook de zoon van Ian (Matthew) gaat vandaag met vier sportvissers op ruwe haai vissen. De weddenschap wie de meeste ruwe haaien gaat vangen is dan ook snel gemaakt
Matthew kwam zes ruwe haaien te kort en verloor de weddenschap.
Als aas gebruiken we de kop van een verse makreel met een stuk van het lijf, ter grootte van bijna een halve makreel. De overgebleven stukken makreel worden gebruikt voor de hondshaaien of voor het net met daarin de rubby dubby om de haaien te lokken, dat aan het anker wordt bevestigd.
Het duurt geen vijftien minuten en Leonard heeft de eerste ruwe haai al aan de lijn en kraait werkelijk van plezier tijdens de dril, waarbij de hengel hoepeltje rond staat. Een paar minuten later poseert hij blij en apetrots met zijn ruwe haai voor de foto.
Na de foto gaat de haai onmiddellijk weer terug in het water. Jongens wat een prachtige vissen zijn dat en wat een power tijdens de dril. Ze blijven maar gaan, ze lijken wel onvermoeibaar en ook tijdens het poseren voor de foto heb je eigenlijk handen te kort om de vis in bedwang te houden. Ruwe haai met een gewicht van negen tot tien kilo is heel normaal in dit jaar getijde.
De ruwe haai zijn sterke vissen die je hengel hoepeltje rondtrekken.
Regelmatig worden er ook grotere gevangen. De grootste exemplaren van rond de 35 tot 40 kilo worden sporadisch in het voorseizoen maar veelal in het latere deel van het seizoen gevangen. Tijdens de dril ervaar je de enorme kracht van de tope (ruwe haai) als één brok pure spierkracht.
Je kunt hem je wil niet opleggen, het enige wat je kunt doen is de bek bij je lichaam weghouden, want het zijn en blijven haaien met veel scherpe en sterke tanden. Als de haai aan boord komt, bonkt en met zijn staart slaat dwingt deze vis onmiddellijk heel veel respect af. Ian duikt er werkelijk bovenop en zet de haai klem tussen zijn beide benen, om hem snel en vakkundig te onthaken.
Een blije Leonard na het drillen van de ruwe haai.
Veel tijd om te herstellen en te genieten na de dril van de eerste haai heeft Leonard niet, direct na het ingooien haakt Leonard zijn tweede ruwe haai en even later haken ook Joris en ik onze eerste ruwe haaien.
Allemaal vissen van rond de tien kilo. Na het poseren met een ruwe haai worden de later gevangen haaien allemaal buiten boord door Ian onthaakt. Wat een mooi gezicht als de haaien na het onthaken onmiddellijk de vrijheid weer opzoeken.
Sterke vissen die je maar moeilijk in toom kunt houden voor de foto.
Wij zijn geweldig blij met onze visgids Ian vandaag. Hij weet als geen ander waar hij de ruwe haai moet zoeken, hoe hij dit brute geweld van de haai aan boord in toom moet houden en ook hoe deze snel onthaakt moet worden. Om dat voor de vis zo snel mogelijk te kunnen doen vissen we met plat geknepen weerhaken.
Zijn ze niet prachtig?
Respect voor deze sterke en mooie krachtpatser en hiermee bedoel ik niet Joris (met alle respect).
Ian weet hoe de haai veilig aan boord moet komen voor de foto en ook hoe je hem moet in toom moet houden om hem veilig te onthaken.
Na de aasperiode van de ruwe haai in de ochtend, wordt het even stil en besluit Leonard met wat lichter materiaal te gaan vissen. Hij vangt in korte tijd zeven hondshaaitjes, een gulletje, drie rode ponen en een grauwe poon.
In totaal heeft Leonard vandaag acht van de (in totaal door ons gevangen) elf soorten vis, gevangen (gul, koolvis, haring, wijting makreel, grauwe poon, rode poon, ruwe haai, kathaai, zandspiering, hondshaai,).
Ook bij Joris en mezelf komen er een paar hondshaaien boven, maar Leonard is vandaag toch wel de kampioen in het vangen van de hondshaai. Een kleinere haaisoort, maar wel een heel mooi getekende vis, die op licht materiaal respect afdwingt.
Rond het middaguur krijg ik toch weer een forse aanbeet en even later komt de ruwe haai langszij om daar weer snel onthaakt te worden. Na de middag is het Joris die een kathaai vangt.
Mooie kathaai, ook beresterk.
Een mooie vis met een nog grotere bek dan de ruwe haai. Iets later vang ik ook een kathaai, terwijl Leonard stug door gaat met vangen van de hondshaaien. Deze haaitjes hebben behalve tanden ook een hele ruwe huid en met zijn flexibele staart slaat hij om je arm, die dan behoorlijk beschadigd wordt.
Joris met een hondshaai.
De huid van een hondshaai is net schuurpapier.
Precies zoals Ian ons voorspeld heeft gaat het ’s middags ongeveer twintig minuten na 15.00 uur pas echt los. Op een bepaald moment hebben Leonard en Joris beiden tegelijkertijd een ruwe haai gehaakt, de eerste dubbelstrike.
Gelukkig is de ruwe haai van Joris wat kleiner (nog altijd een dikke meter) dan die van Leonard, zodat beide tope’s niet gelijktijdig aan boord komen.
In totaal komen er vandaag 15 ruwe haaien en twee kathaaien aan boord en zijn we de winnaar van de onderlinge wedstrijd tussen de beide boten van Ian en zijn zoon Matthew met de meeste ruwe haai per persoon. Het door de tegenpartij betaalde bier smaakt die avond extra lekker.
Vandaag staat de teller op vijftien ruwe haaien, maar boven al staat het plezier in het vangen van deze haaien.
En pret, dat hadden we. Ook met het vangen van deze hondshaaien.
Prachtig weer en een mooie omgeving, genieten met de hoofdletter G.
Morgen gaan we om 09.00 uur op de pollak vissen, daarna wat later in de middag gaan we proberen om conger te vangen. Ian heeft dit jaar nog geen conger aan boord gekregen. Ik heb toch een goed gevoel voor morgen en beloof hem dat ik morgen een conger vang. Binnenkort deel 3 over het vissen op pollak.
Voorproefje op wat morgen komen gaat……………..gespannen kijkt Ian wat er gehaakt is, zou het zijn eerste conger van dit jaar zijn, die bij hem aan boord gevangen wordt?
Het zuidelijkste puntje van Schotland, een prachtig uitzicht.