Marc op de maandag 1
Voorpret
Door Marc Borst
Over een utgestelde vistrip naar Kroatie, hoop op een mooie gul uit de Waterweg en op een leuke klassering tijdens de competitiewedstrijd van de IJZZV. Ik heb afgelopen week diverse voorpretmomenten gehad die in realiteit anders zijn gelopen.
Aan elke vistrip, groot of klein, gaat voorbereiding vooraf. De voorpret: het plannetje voor de dag maken, wat, waar, hoe gaan we vissen, spulletjes uitzoeken enzovoorts; al die dingen vormen een groot onderdeel van het sportvissen. In mijn gedachten sta ik vaak al te vissen tijdens het inpakken. Heerlijk wegdromend op mooie vangsten. Ik ben vast niet de enige.
Het eerste voorpretmoment begint eigenlijk al eind vorig jaar als vismaat Eelco en ik bedenken dat we in het voorjaar blauwvintonijn willen gaan vangen in Kroatië.
We vissen, na een korte ontmoeting op de pier van Hoek van Holland, al een jaar of tien. We zijn vooral zeevissers, maar onze roots liggen in het zoete water. We vangen ons visje op allerlei manieren, hebben ervaring, maar zullen onszelf niet snel als 'toppers' beschouwen. We vangen ook wel eens niks. We hebben eerdere visvakanties gedaan, met een groep vliegvissers mee naar het noorden van Schotland.
Geen zalm voor ons, maar wel mooie pollak in Schotland.
Nu een keer met z'n tweeën op visvakantie: drie dagen tonijn vissen bij Lex Snoeys in Kroatië.
Eelco met een van z'n tonijnen uit de Golf van Mexico..
We hebben beiden ervaring met vissen in het buitenland. de een wat meer dan de ander... Eelco heeft de luxe dat hij op z'n werk in de off shore -vaak in de Golf van Mexico- tussendoor even kan vissen. Hij heeft al de nodige tonijnen, haaien, roggen, snappers, wahoo en meer van dat soort gespuis gevangen.
Eelco met snappers.
Ik moet het van vakanties hebben. Tonijn heb ik bij Nicaragua gevangen, maar het formaat was 'baby'. "Mooi aas voor een marlijn", zei de schipper nog. In Canada beleefde ik een van m'n memorabelste visdagen tot nu toe.
Heilbot (19 kilo) bij Vancouver Island, vals gehaalkt in de kieuw en moest dus mee. Voor ik het wist stond ik 'm aan de gaf op de tilllen..
Terug naar de voorpret van afgelopen week: we boeken in november voor half maart 2015. Dus de voorpret kan beginnen. We gaan vliegen, dus wordt het uitkienen welke spulletjes er mee gaan.
In de uitrusting voor het tonijnvissen van uit ziijn boot is uiteraard voorzien door Lex, nee, het gaat om de extraatjes, om bijvoorbeeld dode uurtjes op de boot te veramuseren, of in de avond of nacht vanaf de kant vissen. Het wordt uiteraard een volledige VISvakantie…
Correspondentie met Kroatië over de visserij ter plekke en uitdenken om zo min mogelijk materiaal uit te zoeken, maar waar je wel in zo veel mogelijk verschillende omstandigheden mee uit de voeten kunt. Op Youtube filmpjes kijken over de visserij ter plekke. Wicked Tuna bekijk ik nóg aandachtiger..De voorpret draait op een prima toerental...
Op dezelfde dag ook nog een 10 kilo chinook zalm. Schipper Jim Hardy vist er al z'n hele leven.
Als de datum in zicht komt, blijkt het weer zich niet lekker te gedragen. Tot aan de dag voor vertrek wordt er tot windkracht acht afgegeven. Overmoedig als we waren hebben we geen annuleringsverzekering voor het vliegticket afgesloten.
Na driehoeksoverleg besluiten we het feest een week uit te stellen. De lange termijnplanning ziet er hoopvol uit. Het kost even meer, maar aldaar aan de kant moeten blijven is ook niet de bedoeling.
Tijdens het begin van de week lijkt de voorspelling geheel niet uit te komen. Met een kalme windkracht drie begint de week. Halverwege echter trekt de wind toch weer aan zodat de voorspelling de dag voor vertrek eigenlijk precies hetzelfde is. Nu echter kunnen we niet meer schuiven omdat Eelco weer zes weken richting werk moet.
Maar dan kan hij wel weer wat leuks vangen, zoals een mooie wahoo.
Uiteraard is de hele selectie voor de meeneem tot in de details uitgezocht, dus dat stukje ligt al klaar als we nu eind mei richting Jezera vertrekken. Maar ojojojojoj…wát een twee weken opbouwende spanning, weerbericht checken, teleurgesteld worden…. Een paar maandjes extra om nog wat krachttraining te doen…
Afgelast en geen gedroomde vangst
Om al dit leed te verzachten doen we onszelf een dagje wrakvissen cadeau. Woensdag 25 maart. Leuk, lang niet gedaan en vol enthousiasme duik ik weer in de spullen om de wrakvisboel bij elkaar in de kist te gaan stoppen. Nieuwe voorpret, nieuwe kansen! Laat de voorjaarsgullen maar komen!
Maar, je raadt het al, de trip gaat niet door wegens voorspelde windkracht vijf en de hele dag regen…snel vergeten dus en op naar nieuwe voorpret.
We besluiten donderdag 26 maart te gaan vissen, hoe dan ook. We zijn het uitgestel en afgezeg zat. De voorspelling is zuidwest zeven en een overtrekkend regengebied. We verkiezen eenvoudig het Eurpoortgebied boven de IJmuidense Zuidpier (onze 'thuisstekken') . Bovendien zijn er goede verhalen over gulvangsten.
De uitrusting voor de Nieuwe Waterweg (zwaar en lomp en vandaag ook waterdicht) moet natuurlijk ook weer even bij elkaar worden gesprokkeld. De gedachten dwalen snel alweer af naar stuiterende en daarna kromme hengels en de goeie kick van een flinke gul van 100 meter naar binnen proberen te krijgen. Andere koek dan het vissen tussen de stenen van de Zuidpier!
De dag verloopt grotendeels volgens de voorspelling, behalve dat we gullen vangen.
Marc met een wijtinkje.
We mogen het met een wijtinkje en paar botjes doen. We houden hoop tot twee uur na hoog water, maar moeten de nederlaag incasseren.
Eelco kan niet stilstaan van blijdschap met zijn bot.
Het was echter wel een gezellige vistrip en de dag eindigt met het plan om van de zomer een vliegvisdag tussen de strekdammen op fint te organiseren met de 'Schotlandgroep'.
Het laatste pretje van de week
De volgende dag alweer mag ik opnieuw de verbeelding aanspreken en onderlijnen uit gaan zoeken, nu voor de zaterdagse competitiewedstrijd van de IJZZV. Wegens de wind is de pier op vrijdag reeds gesloten. Dat betekent dus helaas opnieuw uitwijken naar het beginstuk, een altijd lastig stuk om tijdens een wedstrijd vis te vangen. Maargoed, het is ook leuk om juist voor díe plek iets uit te zoeken wat zou kunnen werken.
Echter, ook deze voorbereiding ten spijt, kom ik niet verder dan een oranje krab. De botten die ik virtueel ving tijdens het uitzoeken van de onderlijnen heb ik alleen bij anderen in het echt gezien.
Ook onder water fan van...
Het virtuele vissen, al die uren voorpret en die spanning of de boel wel door kan gaan, maken dat ik al zo'n 45 jaar eigenlijk 24/7 aan het vissen ben. Liefst aan het water, maar ook in het hoofd spelen zich fantastische momenten af. Eenmaal genesteld, laat het visvirus je nooit meer los...
Tot volgende week,
Marc
www.vissenmetmarc.wordpress.com
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
