Egmondse jeugd leert al heel vroeg zeevissen
Door Lucky Luc Mom
Als u in het prachtige dorpje Egmond aan Zee aankomt voor een heerlijke strandwandeling of om lekker te snuffelen in de winkels die open zijn op de zondag merkt u al dat heel veel zaken in het Egmondse visgericht zijn.
Dat is niet zo vreemd, want de Egmonders ook wel 'derpers' genaamd zijn van oudsher een bekend vissersvolk. Dat vissersvirus wordt al zeer jong doorgegeven aan de volgende generatie.
Leen Gouda en kleinzoon Jay op weg naar de visgronden.
Dat bleek wel weer toen ik op 4 mei getuige was van een bijzondere viswedstrijd aan het Egmondse strand. Deze wedstrijd werd zoals gebruikelijk georganiseerd door de plaatselijke vissersvereniging "bij nacht en ontij".
Eerst even inschrijven en aanmelden bij de botenvereniging te Egmond die voor leden en donateurs toegankelijk is. Daar werd ook het zeeaas overhandigd.
Het is een enigszins besloten vereniging waar je je alleen bij kunt aanmelden als je een derper bent. Dat maakt dat de vereniging letterlijk wat vergrijst en dat er soms voor nieuwe aanwas gezorgd moet worden.
Het was al snel een drukte van belang op het Egmondse strand.
Dat doen de Egmonders onder andere door een speciaal jaarlijks terugkerend evenement aan de waterkant. Een oudere en meer ervaren visser wordt gekoppeld aan een nog onervaren kind en helpt hem dan al 'spelender- en vissenderwijs' de fijne kneepjes van het vissen bij te brengen.
Dat zeevissen lijkt simpeler dan gedacht en er moet nog heel wat uitgelegd worden.
Het is voor de vaak zeer jonge kinderen die net boven het maaiveld of zoals u wilt in dit geval helmgras uitsteken vaak nog niet goed mogelijk om de soms zeer lange zeehengels helemaal zelf van a tot z te bemannen. Maar dat geeft niet want het plezier en het leerzame van zo'n visdag is er daarmee niet minder om.
Goed opletten natuurlijk. Maar een beetje raar doen ook vindt de kleinzoon van Leen Gouda Jay. Daar ben je nu eenmaal kind voor!
Het vissen op een van de platvissoorten die altijd wel te vangen zijn in de maand mei vanaf het strand is een prima visserij om de kinderen aan het zoute sportvissersgebeuren te laten wennen. Maar niet alleen lange hengels kwamen aan de start want om een botje te vangen hoef je echt niet ver te gooien.
Klokslag 14.00 uur ging het aas te water. Leen Gouda doet het even voor.
Dat bewees Jay, de kleinzoon van mijn vismaat Leen Gouda, die te Egmond woont. Zij waren aan elkaar gekoppeld. Leen is als authentiek Egmonder al van kleins af aan besmet met het vissersvirus en een letterlijk en figuurlijk doorgewinterde visser. En in het Egmondse gebeurt dat zeevissen zeker niet alleen met de de hengel .
Daarna is concentratie vereist op de hengeltoppen en dat valt soms niet mee.
Als er maar ergens vis mee gevangen kan worden, hetzij vanaf de boot of vanaf de kant, gaat het te water. Dat is de Egmonders nu eenmaal van nature geleerd en dat zal er hopelijk ook nooit meer uit gaan. Leen Gouda woont op korte afstand van het strand dus met een opgeladen strandkar is het mooie brede strand van Egmond op loopafstand te bereiken.
Maar als dan de eerste aanbeet meteen verzilverd kan worden met een botje is de vreugde groot.
Het ging vandaag duidelijk om de kinderen en de ervaren vissers hadden er een pittige taak aan om ze van alles te leren en om ze bij de les te houden.
Dan kan er ook even geposeerd worden met een klein botje dat belangrijk kan zijn voor de einduitslag.
Het staren naar een stille hengeltop is nu eenmaal niet iets wat kinderen lang boeit. Er moet af en toe wat beweging in komen en gelukkig kwam die ook.
Zusje Lorena kijkt vol verwachting of er nog een visje boven water komt.
Er stond een lichte branding, dus enige uitleg over het tikken op de hengeltop wat nu wel en wat nu niet een aanbeet was, was wel noodzakelijk. De ervaren vissers hielden de toppen in de gaten en maakten de eventueel afgeleide kinderen attent op de aanbeet van een vis.
Als Jay er later nog eentje vangt mag zusje Lorena ook even mee op de foto. "Bang voor vis Lorena?" "Nee hoor, helemaal niet, ik vind ze lief." Hoezo visvirus bij de jeugd in het Egmondse?
Een doorgewinterde zeeviscrack zoals Bernard Harms is natuurlijk geen verkeerde om visles van te krijgen. Voor Bernard was het weer eens wat anders dan het drukke bestaan van wedstrijdvisser. Nu moest hij de aandacht even richten op de kinderen om zijn vaardigheden over te brengen en dat vergt weer een ander soort van concentratie.
Inmiddels was het water zo laag geworden dat er ook vanaf de eerste bank kon worden gevist.
Met zijn tevreden blik en het daarbij behorende sigaartje zag ik dat hij ook op deze manier van het vissen genoot. "Als we maar vissen en aan de zoute waterkant zijn op welke manier dan ook", dat is het credo van de ware zeevisser! Ondanks het toch wat frisse noord-westenwindje was het een leuk evenement om bij aanwezig te zijn geweest.
Sommige vissers toonden daarbij hun gespierde benen en geharde lijf door zonder waadpak zich in het nog koude zeewater te begeven.
De vele vragende blikken van de gebruikelijke strandwandelaars en de daarbij behorende vele vragen waren leuk om antwoord op te geven. Altijd leuk om iemand, jong of oud, wat bij te kunnen brengen over mijn geweldige zeevishobby. Aan de gezichten van de kinderen die met trots een zelf gevangen visje vasthielden kon je zien dat dit jaarlijks Egmonds evenement weer geslaagd was.
De jeugd heeft de toekomst, maar het moet wel even overgebracht worden.
De prijsuitreiking achteraf heb ik niet bijgewoond. De grootste en mooiste prijs was voor mij dat alle kinderen nu hopelijk voor eeuwig besmet zijn met het vissersvirus dat hun een prachtig bestaan aan de zoute waterkant kan gaan geven. Dus mijns inziens hadden zij allemaal recht op de eerste prijs.
Visgroet van Lucky Luc Mom
Kijk hier voor meer info over Egmond en zeevisclub "bij nacht en ontij". Voor een een van de prachtige appartementen aan Egmond aan Zee inclusief gratis parkeren verwijs ik u graag naar mijn vismaat en zijn vrouw Leen en Tineke Gouda.