TotalFishing

De riffen van Ras Banas en Abu Ghusun - deel 1

Door Bram Bokkers

Wij trappen geen open deur in wanneer we anno 2011 concluderen dat het bij de Nederlandse en Belgische sportvissers alom bekende Hurghada door intensieve overbevissing helaas niet meer de glans van weleer heeft. Toch gloort er weer hoop na de uiterst succesvolle polittrip die Tight Lines Visreizen afgelopen december in het diepe zuiden van Egypte organiseerde. Met de aanleg van de gloednieuwe Hamata Marina die zich op zo’ n 140 kilometer zuidelijk van Marsa Alam bevindt, is hiermee ook het meest zuidelijke deel van de Egyptische Rode Zee ontsloten.

In dit gebied werd tot op heden maar weinig gevist en liggen vele maagdelijke riffen te wachten om ontdekt te worden. Enkele namen zijn Abu Ghusun, Ras Banas & Berenice of zelfs Zabargad Island, voormalig St. John’s island, wat zich op slechts 40 km van Sudan bevindt. De bodemstructuur van de Rode Zee maakt dat hier uitstekend verschillende vismethoden toegepast kunnen worden zoals popperen, bodemvissen, speedjiggen en slepend vissen (trollen). Er komt hier een diversiteit aan vissoorten voor zoals tonijnachtigen, kingfish, barracuda, dorado, giant trevally, grouper en snappers, maar ook zeilvis en haaien zijn aanwezig.

Het is geen straf wanneer ik eind december met Bert Goeree van Tight Lines, Piet, Cors en Ed naar Hamata afreis voor een 8-daagse trip ‘live on board’. Voordat we aan ons avontuur kunnen beginnen moeten we nog wel even geduld hebben; een fikse nachtvorst en aanhoudende sneeuwval bezorgen Schiphol een dermate overlast dat 50% van de geplande vluchten worden geannuleerd. Dit geldt gelukkig niet voor ons en met een vertraging van zeven uur taxiën we eindelijk naar de ‘de-icing’.

Schiphol heeft te maken met grote vertragingen.

Zeven uur later als gepland komen we op de luchthaven van Marsa Alam aan. Ons busje staat al klaar en midden in de nacht komen we in Hamata. Hier ligt de boot klaar die een week als huis en visboot zal dienen. Amin die verantwoordelijk is voor heel het gebeuren, staat ons op te wachten. Hij stelt ons voor aan de kapitein, kok en twee overige bemanningsleden. We laden onze spullen in en eten nog snel een hap voordat we ons bed opzoeken. Vier uur later word ik wakker van een ronkende motor. De bemanning is druk aan het werk om zo snel mogelijk de haven te kunnen verlaten. Het avontuur gaat eindelijk beginnen.

Hotel, restaurant en sportvisgelegenheid.

Bergen en veel zand tekenen de kust van Zuid Egypte.

De eerste dag bestaat uit het varen naar het eerste interessante rif. Vanaf daar zullen we ons steeds verder verplaatsen en elke dag een nieuw rif aandoen. Onder het varen wordt al het vismateriaal gecheckt en in orde gemaakt. Natuurlijk kan er ondertussen ook gevist worden door middel van trollen. Dit doen we met 20-40 lbs hengels voorzien van een reel. Aan de zwaarste hengels komen de grotere en meest diep lopende pluggen te hangen. We vissen voornamelijk met pluggen van Mann’s en Rapala die met ‘pianowire’ aan de hoofdlijn zijn gemonteerd. De eerste vissen melden zich, waaronder meerdere tonijnsoorten en een garfish. Halverwege de middag zijn we op locatie en kan het echte vissen beginnen.

Maagdelijke riffen in overvloed.

Popperen
We spreken af afwisselend te vissen en starten met popperen bij een in de buurt gelegen rif. Het rif is enkele honderden meters lang. Terwijl onze kapitein Hamid de boot op werpafstand langs het rif laat driften, werpen we zo ver mogelijk als we kunnen richting hot spot. Ik vis met een hengel van Illex, de Ashura Waiefu 270. De molen die wij gebruiken zijn de Penn, de TRQ spin 9000, een snelle, robuuste en krachtige molen waar lekker veel 80 ponds dyneema opgaat. De poppers zijn van Yo-Zuri, Williamson en Braid en wegen tussen de 80 tot 150 gram. De onderlijn bestaat uit een stuk fluorocarbon van 1,2 mm.

Een snelle molen is een must voor het popperen.

Visueel spektakel.

Na een flink aantal worpen en de popper binnengevist te hebben, beginnen we allemaal onze schouders en armen goed te voelen. Dit is echte topsport wat je niet heel de dag volhoudt. Spannend is het wel. Ed krijgt er twee keer een vis op, maar haakt deze niet. Wanneer mijn popper voor de zoveelste maal het water raakt is het bingo.

De ochtend- en avondschemer zijn de beste tijden om te popperen.

Voordat ik het ook maar kan beseffen sta ik een vis te drillen. De aanbeet is echt gigantisch om maar niet te spreken van de eerste secondes die daarop volgen. De TRQ spin beschikt gelukkig over een weergaloze slip en het goed vasthouden van de hengel is in deze secondes pure noodzaak. Enkele minuten later kunnen we de hard vechtende vis zien, het is een prachtige Bluefin Trevally.

Bluefin Jack

Ook deze kon de popper niet weerstaan.

Het is ondertussen al laat in de middag en we besluiten de boot voor anker te leggen. De volgende ochtend zijn we al weer vroeg wakker en zien we de zon opkomen. Hamid zegt dat het in de ochtend het beste is om met poppers te vissen. We zijn nog een beetje stijf van de vorige dag, maar na een aantal worpen zijn we weer helemaal los. Niet veel later krijgt Bert vlak voor de boot een explosieve aanbeet. De vis had het stuk kunstaas twee keer gemist, maar bij de derde keer was het raak.

Een serieuze tegenstander…

De aanbeet en de eerste run zijn onvoorstelbaar hard, en ook Bert beseft even niet wat er gebeurt. Het is al snel duidelijk dat het om een grote vis gaat. Na een tijdje wordt de vis moe, en iet veel later ligt de reus in de boot, een droom is werkelijkheid geworden. Na foto’s gemaakt te hebben van Bert met zijn 20 kilo zware vangst, zetten we de vis terug.

... Een G.T. van 20 kg.

De rest van de week popperen we tussen het trollen door wanneer we langs een geschikt rif komen. We vangen geen grote aantallen, maar de formaten en de spanning die het meebrengt maakt het een spectaculaire visserij.

Moment van bezinning.