De eerste landingspogingen leiden hierdoor tot niets, en het lijkt me beter dat ik even de kromme hengel over neem. Op die manier kan Wim wat gemakkelijker toegrijpen.
Met veel gespetter komt de vis alsnog binnen. Het is geen zware vis, maar in de zomer komt het wel meer voor dat ze niet erg veel visvlees kunnen opbouwen. Hij brengt echter wel veel centimeters op het meetlint.>
Lange maar smalle zomersnoek
Veel kans dat dit de langste vis van de sessie zal worden, negentigers vang je niet zo gemakkelijk in de polder. Terwijl ik in mijn tacklebox zoek naar een speld om die rottige van mijn onderlijn te vervangen, hoor ik Wim alweer roepen. Opnieuw blijkt hij een knappe vis te hebben gehaakt.
nog ééntje
Pal tegen de eigen oever gaat hij er echter af, dus mag deze eigenlijk niet worden geteld. Tijd om een ander aasje te monteren. Ik start met een Seducto jerkbait, maar al gauw schakel ik over naar een shad, om kort erna al weer over te schakelen naar een tandemspinner. Kortom er zit iets verkeerd in mijn kop. Het verlies van mijn prima aasje doet me meer dan ik verwacht had. Eigenlijk ben ik een beetje blij dat we verderop geen actie meer krijgen, zodat we kunnen verleggen naar stekken waar ook voldoende baars te verwachten is. Ik hoef geen snoeken meer, en besluit me te richten op de kleine gestreepte rovertjes.
Na een korte autorit komen we bij een stelsel waar ik het vorig zomerseizoen prachtig mocht afsluiten. Ik ving hier volop baars en snoek door elkaar, allemaal met klein kunstaas en een erg lichte hengel. Ik tuig nu een wat zwaardere hengel op, zodat ik eventueel ook een kleine jerbait kan vissen, en verheug me al op het vele visplezier dat ik er weer mee zal beleven. Baarsjes plukken “à volonté” op licht materiaal is al tientallen jaren één van mijn favoriete visserijen. De beoogde eerste sloot is echter diep bruin van kleur, met een doorzicht van geen 10cm. De moed zakt me wat in de lieslaarzen. Toch krijg ik er na een aantal worpen een eerste baars op.
oef, het lukt toch
Enkele tientallen ‘actie-loze’ meters sloot verder bedenk ik dat het hier toch niet zal lukken. Ik ga andere watertjes opzoeken. Wim is de andere kant uit, en ik zie hem in de verte worpen maken.
Mijn benenwagen brengt me bij een sloot die ik een paar jaren terug heb weten graven. Er zit speldaas in de oppervlakte, dus zit er al vis. Als er een waaiertje van dit soort kleine visjes weg sputtert, weet ik dat er ook baars zit. Al gauw versier ik de eerste aanvallen. Het zijn duidelijk erg kleine rovertjes, dat zie ik aan de kolkjes die ze veroorzaken. Daarom schakel ik naar een spinnertje. Ondex De eerder wat lompe door de fabrikant gemonteerde dreggen vervang ik door kleinere fijndradige exemplaren. Dit scheelt erg veel in aantal verzilverde aanbeten. Nabij wat zwanenbloemen pluk ik een paar van gestreepte visjes
Polderbloem, poldervisje
Ze zijn niet groot, maar aangenaam regelmatig mag ik aantikken. Op een paar plaatsen kan ik er meerdere uit één hoekje peuteren. Op elke nieuwe plek zijn de beten eerst overtuigend, maar na een paar visjes wordt de rest voorzichtig. Ze liggen er wel nog, maar zijn teveel op hun hoede. Als ik er dan nog één haak, is die meestal maar in het voorste velletje van de bek gehaakt. Een te stevige hengel zou ervoor zorgen dat dit velletje zou doorscheuren. Mijn lichte stokje voorkomt dit gebeuren. Mijn tellertje gaat stelselmatig de hoogte in, en ik geniet van zowel het uitzicht als van de vangsten.
dubbel genieten van de zomerse polder
Ik verwacht veel van de uitloper van de sloot. Hier moeten er rovers liggen; misschien ook een snoekje. Het is niet gemakkelijk vissen, want de oeverplanten staan er hoog. Bij de eerste worp komt er al een venijnig tikje door. Yep, die komt spetterend binnen. De tweede en derde worp hebben hetzelfde resultaat. Ik verwacht van hier een rijtje vol te maken, maar even goed als het startte stopt het. Vreemd, compleet niets meer. Ik kam de top nog maar eens van langs alle kanten uit, maar er volgt niets meer. Is deze top nu al uitgevist?
Is deze top nu al uitgevist?
Het blijkt echter dat er beneden een knopje werd omgedraaid. Het duister is dan ook al wat aan het vallen. Het gebeurt dan wel meer in de polder dat de baarsjes net op hetzelfde moment samen besluiten dat het goed geweest is voor vandaag. Ik krijg op het volgende half uur nog enkel 2 heel erg kleine baarsjes die pal tegen de oever een poging doen om stoer mijn draaiertje aan te vallen. Het tweede kan ik haken, maar het spartelt zich los in zijn vlucht naar boven. Ik moet me dan maar tevreden stellen met een foto van een zwanenbloem zonder baarsje bij.
enkel de zwanenbloem dan maar
Ach, het was zeker een mooie dag. Dik 30 baarsjes en een mooi aantal snoeken erbij, je hoort me niet klagen. Wim keert evengoed tevreden terug, hij plukte er nog vier snoeken bij. Prima dus, maar hoeveel snoeken zou ik dan wel nog meer gevangen hebben met mijn “geleende” aasje als ik het niet kwijt geraakt was?
Bart Debaes