Barbelen op kunstaas

Barbelen op kunstaas

Door: Noud Govers

Enkele keren per jaar zie je weer eens een bericht van een grote barbeel die per toeval op kunstaas is gevangen. Zo wordt er tenminste over gedacht… ik weet inmiddels wel beter. Je kunt er wel degelijk gericht op vissen! Het kan niet altijd en zeker niet overal, maar er zijn wateren…

Een ruk in je hengeltop en je zit vast, toch weet je zeker dat je een tik voelde op je kunstaas… je begint druk te geven en opeens een keiharde run. Meters lijn vliegen in razend tempo van de spoel totdat… de vis opeens weer stil staat. Vol in de stroming ligt de vis stil als een steen, en pas als je opnieuw flink druk uitoefent komt er weer beweging in.

Weer zwemt de vis in volle vaart stroomafwaarts, minutenlang schiet hij door de stroming heen en weer, ertegenin en weer terug. Beetje bij beetje voel je dat ie uitgeput raakt, maar opgeven doet ie echt niet. Pas bij de 3e keer heb je de tegenstander eindelijk in je handen, barbeel!


Je kunt er wel degelijk gericht op vissen.

Hoe en waar? Met klein kunstaas op de Limburgse grensmaas, in enkele beken en achter stuwen en centrales. Alle stekken op de maas waar sterke stroming staat zou ik haast durven te beweren. Ook op de andere grote rivieren moet het lukken, enige pogingen van mij op de waal liepen echter op niks uit, waarschijnlijk de verkeerde stekken bevist.

Mijn eerste barbeelvangsten op kunstaas tijdens het vissen op kopvoorn en roofblei op de grensmaas waren in de zomer van 2006. Ik had een nieuwe stek ontdekt waar bij lage waterstand een groot eiland bovenkwam. Aan de ene kant van dit eiland was een diep uitgesleten stroomgeul waar bijna al het water doorheen ging, de andere kant een ondiepe waterval.

Ik zag direct vissen jagen, precies langs de stroomnaad van de harde hoofdstroom. Roofbleien meende ik, echter de eerste 3 worpen leverden allen prachtige barbelen op tussen de 63 en 71cm. Eén van de vissen greep het plugje zelfs direct onder het wateroppervlak! Roofbarbelen dus!

Met 3 technieken heb ik bijzondere goede resultaten behaald. Op sommige stekken is het al voldoende om het plugje simpelweg op de stroomdruk te laten zwemmen: plugje in de stroming werpen en hengel stilhouden, de stroming pakt het aasje en als vanzelf duikt het onder de hoofdstroom.

Dit werkt alleen als je met je hengeltop boven het sterk stromende water kunt reiken, anders duwt de stroming het weg en zal het nooit de diepte bereiken. Ideaal plugje hiervoor is de diepduikende Salmo hornet in de kleinere maten.


Roofbarbelen!

Andere techniek is het stroomopwaarts werpen met het plugje, net over de hoofdstroom heen. Nadat de plug het water raakt snel de lijn strak draaien en het plugje naar de bodem trekken. Eenmaal op de bodem het plugje middels langzamer binnendraaien en met behulp van de bocht in je lijn langzaam over de bodem laten stuiteren. Het aasje sleept zo langzamer dan de stroming mee over de grindbanken, barbeel kan het niet weerstaan!

Het gaat om het perfecte ritme van trillen van de plug, en het stuiteren over de bodem. Nu krijg je van die rare tikken op je aas waarvan je zeker bent dat het géén steen was, meteen vastslaan! Meestal zijn het de dikke jongens die op de plaats blijven staan na de aanbeet.

Mooie plugjes voor dit werk zijn eigenlijk alle zinkende plugjes zoals de Rapala countdowns tot 7cm, ook de Rapala shallow shad rap’jes van 5cm doen het goed met hun brede zwemlip. Kleine diepduikende plugjes zoals de illex squirrels werken ook goed, dit alles is afhankelijk van de beviste stek.


Eigenlijk alle zinkende plugjes kunnen gebruikt worden.

Het driften met pluggen heeft me de meeste barbelen opgeleverd. ‘Driften met pluggen?’ zul je denken, ja het kan echt wel! Vereiste voor dit trucje is een stroomversnelling over minimaal een tiental meters van de rivier. Onderin deze uitgesleten bedding liggen ze op de bodem, wachtend op alles wat eetbaar is. Is de bodem bezaaid met dikke keien en niet dieper dan 1,20m heb je een superstek om te driften met pluggen.

Hoe het werkt? Eerst ga ik stroomopwaarts van de stroomversnelling staan. Dan gooi ik het kleine plugje over de hoofdstroom in rustig water en trek het meteen weer terug, wachten tot de stroming druk uitoefent en dan de molenbeugel openen. Met de wijsvinger op de rand van spoel rem ik de lijn gecontroleerd af om ervoor te zorgen dat het plugje wel blijft zwemmen, dit voel je aan het trillen in de hengeltop. Maar niet te hard anders komt het niet op de juiste diepte, langs de bodem.

De aanbeten verschillen van het opeens niet meer trillen van je hengeltop tot een keihard zwiepende hengel en lijn die onder je vingers wegvliegt. Bij alle onregelmatigheden in de loop van je aas meteen de beugel van je molen dichtklappen en vastslaan! Vaak genoeg pakken de barbelen het aas en blijven ze gewoon op de plek staan, je voelt in zo’n geval niet meer dan het wegvallen van de actie van je plugje.

De vis merkt ook niet dat hij vastzit aangezien het aas op hem af komt drijven zonder spanning op de lijn. Een ongelooflijk effectieve manier van vissen aangezien de vis alle tijd heeft om zich op het voorbij zwemmende aas te storten. Je stuurt het aas letterlijk op de neus van de vis af!

Weigeren kunnen ze het (bijna) niet aangezien een achteruitzwemmend plugje de perfecte imitatie is van een hulpeloos visje in de sterke stroming. Een machtig mooi spelletje, niet makkelijk maar wel dodelijk efficiënt, en niet alleen voor barbelen!

Met een zinkend plugje aan de lijn is het niet eens zó lastig: minder sterk afremmen van de lijn betekent dat het aasje dieper gaat, nu nog het ritme vinden waarbij het toch nog zwemt en trilt… en wachten tot een vis zich vergist en erop duikt. 7 Barbelen, 3 roofbleien en 1 grote kopvoorn in 4 uurtjes was mijn topsessie, allen gevangen op het driftende plugje!


Een machtig mooi spelletje, niet makkelijk maar wel dodelijk efficiënt.

Haal voor het barbeelvissen de buikdreg van je plug af en monteer een kleine sterke staartdreg. De vis heeft tijdens het langzame binnenvissen van je aas genoeg tijd om het aas op te zuigen en zal dus bijna altijd stevig gehaakt zijn.

Tijdens de dril is het belangrijk de vis de tijd te geven zich moe te strijden, zo niet doet hij dit bij jou op de oever, met lelijke beschadigingen tot gevolg. Neem een onthaakmatje mee! Hou het fotograferen van barbelen zo kort mogelijk, barbelen kunnen niet lang boven water, zeker als het zonnig warm weer is leggen ze snel het loodje!

Beste tijd voor roofbarbelen zijn natuurlijk de zomermaanden, wanneer er overal scholen kleine visjes rondzwemmen. De barbelen profiteren hiervan en pakken wat ze kunnen. Ook andere aassoorten die dicht bij de bodem gevist kunnen worden vangen barbeel. De kleinere asp-spinners van spro bijvoorbeeld zijn ook erg geschikt. Kleine shads tot 6cm kunnen ook dicht bij de bodem gevist worden, nadeel is dat men ze niet zo langzaam kan presenteren in snel stromend water.

Grote voordeel van deze techniek is dat het altijd de grotere barbelen zijn die voor het plugje gaan, de kleinere exemplaren voeden zich niet zo sterk met vis. Ander bijkomend voordeel is dat het een techniek is die amper bekend is, en dus ook op de bekende, moeilijke stekken nog aardig wat vis kan opleveren. Een goed geviste plug kan door barbelen gewoonweg niet geweigerd worden!


Een goed geviste plug kan door barbelen gewoonweg niet geweigerd worden!

De barbeelstand in Nederland wordt steeds beter en beter, in alle grote rivieren worden ze inmiddels gevangen. Soms tijdens het feederen op een bundeltje maden, de grotere vissen echter meestal op kaas. Lunchworst, vismeelpellets en ook over bijenlarven heb ik goede berichten gehoord. Zelf heb ik op de waal vele barbelen gevangen op kaas, chorizoworst en combinaties van de twee. Eigenlijk een eenvoudige techniek maar succesvol is het ook!

12 Barbelen tot 80cm in één nacht in juli is tot nog toe de topsessie. De aasmomenten zijn vooral ’s nachts, hoewel er ’s morgens en vanaf de late middag ook goed vis gevangen kan worden. De topstekken moet je zoeken, let op de stroming, hoe sterker de stroming achter de kribhoofden hoe beter. Ook bodemverloop is belangrijk, liefst een harde bodem van grove stenen of kiezel hoewel er in zandige kribvakken ook mooie vissen gevangen worden.

Het aas? Een brok kaas van 2x2x3cm is echt niet te groot, elke barbeel krijgt het weg! Voor worst geldt hetzelfde. Deze brokken vis ik op de hair zoals in de karpervisserij. Enige verschil: enkele kleinigheidjes om ervoor te zorgen dat de kaas blijft hangen tijdens de worp en in de sterke stroming. Zie hieronder.


Montage.

Als hengel gebruik ik een 4,50 meter lange heavy feeder met topactie, ideaal om de vis omhoog te pompen en te voorkomen dat hij tussen de scherpe stenen wegduikt. Een stevige feedermolen met 0,28mm nylon hoofdlijn. Een voorslag tegen de stenen maak ik van 0,35mm schuurvaste nylon, ongeveer 1,5m is met zo’n lange hengel meer dan genoeg. Het wartellood monteer ik via een klein breeklijntje, met dezelfde trekkracht als de onderlijn. Dit bespaart je tientallen montages aangezien je op de beste stekken tevens de meeste hangers krijgt… helaas maar zo is het meestal!

Onderlijnen maak ik meestal rond de 80cm lang, afhankelijk van de stek tussen de 0,20mm tot 0,28mm nylon. Karperhaakjes met een licht naar binnen gebogen punt komen minder snel vast te zitten op de bodem, blokje kaas 1cm onder de haakbocht en klaar ben je. Wees voorbereid op keiharde aanbeten, let goed op je hengel!


Echte sportvissen!

Ga een keer voor deze sterke riviervissen en je zult direct begrijpen waar de term sportvissen vandaan komt. Succes!

Noud Govers