Alan Scotthorne in Nederland
Woensdag 26 november 2003; voor ons niet ‘zomaar’ een doordeweekse dag… Het was een dag waar wij al enkele weken naar toe hadden geleefd, want we gingen niet alleen viervoudig wereldkampioen Alan Scotthorne in levende lijve ontmoeten, maar zouden een dag later nog met hem gaan vissen ook…
Als wij die middag in Nunspeet arriveren -het treffen zou plaatsvinden in de showroom van Shimano, het bedrijf dat al jaren optreedt als hoofdsponsor van de Engelse beroemdheid- staan onze teamgenoten daar al voor de deur te trappelen. En even later is het moment daar; een Engelse auto rijdt het terrein van Shimano op, met achter het stuur mister Scotthorne himself.
De kennismaking verloopt redelijk vlot; nadat Alan zich had voorgesteld, was de beurt aan ons om in soms gebrekkig Engels iets over onszelf te vertellen. Al snel wordt gelukkig duidelijk dat dit steenkolen Engels geen enkel probleem hoeft te zijn… Alan stelt ons direct op ons gemak, door op te merken dat wij in ieder geval al heel wat beter Engels spreken dan dat hij het Nederlands machtig is. Dat breekt meteen al het ijs en maakt de communicatie voor ons een stuk eenvoudiger. Om in een zo kort mogelijk tijdsbestek zoveel mogelijk te weten te komen, vragen wij hem letterlijk het hemd van het lijf… Fullprof
In Engeland zijn diverse wedstrijdvissers er in geslaagd van hun hobby een goed betaald beroep te maken en de sportvisserij als fullprof te bedrijven. Alan is daarvan wellicht de bekendste; hij is een ware beroemdheid in Groot Brittannië en vér daarbuiten! Noord-Holland
Na een niet al te lange nacht ontmoeten we elkaar de volgende ochtend opnieuw.
De op enkele kilometers boven Medemblik gelegen West Friese vaart is zo’n typisch ‘Hollands’ polderwater dat zich dwars door de bouwlanden slingert. Op veel plaatsen is het water omzoomd door bomen. Na het verdelen van de plaatsen begint een ieder met het opbouwen van de spullen. De gebruikte materialen ontlopen elkaar niet veel, het grootste verschil zit hem in de keuze van de vaste stok. Alan maakt gebruik van de nieuwste aanwinst van Shimano, de Aspire. Nadat ook wij onze hengels hebben opgetuigd, verzamelen we ons rond de leermeester en wordt er met gretige ogen op de details gelet. Twee zaken vallen ons direct al op. Zo is het voer waarmee Alan gaat vissen flink nat; aanzienlijk natter dan wij gewoon zijn. Zijn antwoord op de vraag waarom hij zijn voer zo vochtig maakt is dat hij het liefst zo min mogelijk werking op zijn voer heeft, waardoor je de vis op een zo’n klein mogelijk gebied kan krijgen. “De vis moet naar het voer komen en niet andersom!”, aldus Alan. Dit is voor ons een toch wat andere benadering. (er zullen er nog wel meer volgen…) Het tweede dat ons opvalt is dat Alan zich voor wat het aas betreft niet laat verrassen. Hij had voor deze vispartij vanuit Engeland zelfs vers de vase mee gebracht. En ook in dit opzicht was hij ons daarmee een slag voor! Na de voorbereiding van Alan nauwkeurig te hebben gadegeslagen, is het tijd geworden om de meester eens echt aan het werk te gaan zien. De gekozen voerstrategieën ontliep elkaar niet veel; een ieder had al ingeschat dat er schraal gevoerd moest worden. Er had zich de dagen tevoren namelijk net een fikse daling in de temperatuur voorgedaan en dat betekent dat je voorzichtig moet zijn met het doseren van je voer.
De meeste leden van ons team kiezen voor een aanpak met de whip en de lange hengel. In het eerste half uur wordt er veel kleine voorn gevangen aan tussen de 11 en 13 meter lijn. Aangezien de vaart ter plaatse gemiddeld zo’n 1,5 tot 1,75 meter diep blijkt, wordt gekozen voor dobbers van 0,4 tot 0,7 gram. Alan vist met een loodzetting van een olivette en daaronder drie gegroepeerde loodhagels nummertje 10. De grote voorn, die normaal gesproken in deze tijd van het jaar massaal aanwezig is, laat het echter afweten. Al snel wordt daarom het geluk beproefd op de voerplek kortbij. Ook hier blijkt het niet anders en de vis wordt dan ook niet echt groter. Alleen de mannen die consequent met de caster vissen, weten de wat grotere vis in het net te krijgen. En als enige ziet Alan kans een dikke platte aan de haak te slaan. Is dat dan puur de klasse van een viervoudig wereldkampioen of… Zijn aanpak en benadering van de hengelsport zijn zeer professioneel en zijn doel is om in alle facetten de perfectie te benaderen. Desondanks is zijn motto “Keep it as simpel as possible”.
Aan het eind van de visdag geeft Alan te kennen dat hij het erg naar zijn zin heeft gehad. Zo kunnen wij allemaal terugkijken op een leerzame en geslaagde visdag.
In de volgende artikelen in de reeks die Witvis Totaal aan het vissen met Alan Scotthorne zal wijden, komen wij meer in detail terug op de aanpak en zienswijze van Alan op de verschillende technieken van de witvisserij. Het volledige artikel over Alan Scotthorne en natuurlijk nog veel meer voor de witvisser uiterst nuttige informatie kunt u lezen in Witvis Totaal 12, dat vanaf 8 maart te koop ligt in de hengelsportzaak of bij de boekhandel/kiosk. U kunt natuurlijk ook abonnee worden, dan weet u zeker dat u niets mist van al die boeiende en leerzame verhalen over het witvissen.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
